< Apocalipse 6 >

1 Vi que [Jesus, aquele que é parecido com um ]cordeiro, quebrou o primeiro dos sete lacres [do pergaminho]. Depois ouvi um dos quatro [seres ]viventes dizer [a alguém, ]em uma voz [forte ]como [SIM] trovão: “Venha!”
Basa na ma, au ita Lombo Anaꞌ sefi susura neneluluꞌ a segel kaesan. Boe ma au rena esa mia banda kahaa manaseliꞌ naa ra, nggasi nahereꞌ onaꞌ ndukuruluꞌ e. Ana parenda oi, “Muu leo!”
2 Então vi [sair ]um cavalo branco. Aquele que o montava tinha um arco. {[Deus/Alguém ]lhe deu} uma coroa [para mostrar que Ele era rei. ]Então aquele que conquista [as pessoas ]saiu para continuar conquistando [as pessoas].
Aiboiꞌ ma au ita ndara mutiꞌ sa. Hambu atahori sa endoꞌ sia ataꞌ nasolo solo netatis, huu Ana nasenggiꞌ netatis nakandooꞌ a. Aleꞌ ia Ana toꞌu bubꞌusut, ma dea neu nakalaꞌ seluꞌ musu nara sia raefafoꞌ.
3 Quando [aquele que parecia um ]cordeiro quebrou o segundo [lacre], ouvi o segundo [ser ]vivente dizer: “Venha!”
Basa ma, Lombo Anaꞌ a sefi segel karuan. Boe ma au rena banda manaseliꞌ karuan parenda nae, “Muu leo!”
4 Então saiu um cavalo vermelho. Àquele que estava montado nele foi lhe permtido fazer com que{[Deus] permitiu que aquele que o montava} fez/fizesse com que [as pessoas ]já não pudessem viver em paz, passando a matar-se umas às outras. [Para tal propósito, ]foi lhe dado {[o agente de Deus ]lhe deu} uma grande espada.
Basa ma ndara mbilas mana mbila raa-raaꞌ sa dea nema. Atahori mana endoꞌ sia ata simbo fela tafa monaeꞌ sa. Ana hambu koasa fo neu tao nemue-naanggit sia raefafoꞌ, fo atahori ratati.
5 Quando [Jesus, aquele que é parecido com um ]cordeiro, quebrou o terceiro lacre, ouvi o terceiro [ser ]vivente dizer novamente: “Venha!” Desta vez, vi [sair ]um cavalo negro. Aquele que o montava tinha uma balança na mão.
Boe ma Lombo Anaꞌ a sefi segel katelun. Ma au rena banda manaseliꞌ katelun parenda nae, “Muu leo!” Aibꞌoiꞌ ma au ita ndara nggeoꞌ esa. Atahori mana endoꞌ sia ndara naa ata, tou tatais esa sia liman fo tai nanaat mana sangga namakura ena.
6 Ouvi uma voz [que soava ]como [se procedesse ]dentre os quatro [seres ]viventes. A voz dizia [ao cavaleiro: ]“Um quilo de trigo [custará tanto ]que um homem deveria trabalhar um dia inteiro para comprá-lo, e três quilos de cevada serão vendidos pelo mesmo preço. Mas não interrompam [o fornecimento de ]azeite ou vinho [MTY]”.
Basa ma, au rena onaꞌ haraꞌ esa nema mia banda kahaa manaseliꞌ ra taladꞌan. Haraꞌ naa nafadꞌe nae, “Dei fo hambu fai ndoe-laꞌas sia raefafoꞌ. Atahori esa nggadin fai esa, dai hasa neuꞌ a isiꞌ mok teluꞌ a, isi maloleꞌ na hambuꞌ a mok esa. Te mete ma fai ndoe-laꞌas naa losa ena, atahori nda bole tao ralutu hau saitun no hau anggor sia osi ra sa.”
7 Quando [aquele que parecia um ]cordeiro quebrou o quarto lacre, ouvi o quarto [ser ]vivente dizer novamente: “Venha!”
Basa ma, Lombo Anaꞌ a sefi segel kahaan. Boe ma au rena banda manaseliꞌ kahaan parenda nae, “Muu leo!”
8 Desta vez vi [sair ]um cavalo amarelo. Aquele que o montava se chamava „[aquele que faz com que as pessoas ]morram [PRS]‟ e vinha acompanhado por um [que se chamava „aquele que vem do ]lugar dos mortos [PRS]‟. A eles foi dada {[Deus ]lhes deu} autoridade sobre um quarto dos habitantes da terra para estes se matarem mutuamente com armas [SYN], matando-os também pela falta de comida, [fazendo]-[os adoecer ]em epidemias e [provocando ]ataques de feras [contra eles]. (Hadēs g86)
Aiboiꞌ ma, au ita ndara huni-manambosaꞌ esa. Atahori mana endoꞌ sia ndara naa ata, naran ‘Mate’. Hambu mana tungga dea na naran ‘Atahori Mates ra Mamanan’. Ruꞌa se hambu koasa de reu tao risa atahori sia raefafoꞌ rendiꞌ fela tafaꞌ, ndoe-laꞌas, hedꞌis, no banda deꞌulakaꞌ. Mete ma reken manamateꞌ ra, dedꞌesin onaꞌ babanggiꞌ esa mia babanggiꞌ haa mia basa atahori sia raefafoꞌ. (Hadēs g86)
9 Quando [aquele que é parecido com um ]cordeiro quebrou o quinto lacre, vi debaixo (OU: ao pé) do altar [no céu ]as almas dos [servos de Deus ]que foram mortos {que [as pessoas tinham ]matado} por [crerem ]naquilo que Deus tinha dito e por terem divulgado aos outros [a mensagem sobre Jesus].
Basa ma, Lombo Anaꞌ a sefi segel kaliman. Ma au ita atahori fo feꞌesaꞌan a nenetao-nisaꞌ ra. Samana nara sia mei tutunu-hohotuꞌ a filenggan. Atahori risa se huu ramahere neu Lamatualain, ma dui-bꞌengga Hara-lii Na sia bee-bꞌee.
10 As almas apelaram [a Deus ]em voz alta, dizendo: “Senhor Soberano, tu és santo e fiel. Quanto tempo [passará ]até tu julgares e [castigares ]os habitantes da terra, que derramaram nosso (excl) sangue ao [nos ](excl) [matarem]?”
Ara rameli rae, “O Lamatualain! Hai Malangga manaseli ma! Malangga meumare ma! Lamatualain olaꞌ saa, na, hai mimihere. Te hai mihani losa fai hiraꞌ fai, fo Lamatualain naꞌetuꞌ dedꞌeat fo hukun atahori mana risa hai mia raefafoꞌ?”
11 Foi dado {[Deus ]deu} a cada uma das almas um manto branco talar e eles foram mandado de descansar {[Ele ]mandou} que elas descansassem um pouco mais até todos os crentes que serviam [ao Senhor ]em companhia delas serem mortos {até [as pessoas ]matarem todos os crentes que serviam [ao Senhor ]em companhia delas}. Foram pessoas a quem [Deus tinha destinado a mesma morte ]sofrida por aquelas que já foram mortos {que as pessoas já [mataram]}.
Ratane basa taꞌo naa, ma esa-esaꞌ simbo badꞌu naru mutiꞌ. Hambu atahori sa nafadꞌe se nae, “Mihani mbei fai, losa dedꞌesi mara dai dei. Te hela feꞌe toronoo mara dei fo nenetao-nisaꞌ onaꞌ hei boe.”
12 Vi que quando [Jesus, aquele que parecia um ]cordeiro, quebrou o sexto lacre, a terra passou a tremer violentamente. O sol tornou-se tão preto como pano feito de lã [preta]. A lua inteira ficou [vermelha ][SIM] como sangue.
Boe ma, Lombo Anaꞌ a sefi segel kaneen. Aiboiꞌ ma, umedꞌa rae nanggenggo seli. Ma relo a dadꞌi hatuꞌ onaꞌ teme nggeoꞌ, ma fulan dadꞌi mbilas onaꞌ raaꞌ.
13 [Muitíssimas ]estrelas caíram para a terra, como [SIM] caem os figos verdes quando uma figueira é sacudida por um vento forte {quando um vento forte sacode uma figueira}.
Nduuꞌ ra sia lalai tudꞌa raefafoꞌ rema, onaꞌ hau boa latuꞌ ou, huu sanggu anin.
14 O céu se rachou e [se enrolou para os dois lados], como [SIM] um pergaminho [velho ]fica enrolado [ao ser dividido em dois]. Todas as montanhas e ilhas se ficaram deslocadas {deslocaram}.
Boe ma au ita lalai sii neu rua, de lululu onaꞌ neneiꞌ losa mopo e. Leteꞌ ra ro pulu-pulu ra basa se ranggenggo losa mopo se mia mamana nara.
15 [Como resultado disso, todos os rebeldes ]da terra, [entre eles ]os reis, graúdos/pessoas muito importantes, generais, ricos e poderosos, em companhia de todas as [demais ]pessoas—fossem escravas ou livres—esconderam-se nas cavernas e nas rochas das montanhas.
Rita onaꞌ naa, ma basa atahori sia raefafoꞌ ramatau. Mulai mia maneꞌ ra, malangga mana parendaꞌ ra, malangga soldꞌadꞌu, atahori mamasuꞌiꞌ, losa ate ra, basa se ramatau. De basa se rela reu keke sia luat ma sia fatu sodꞌaꞌ sia leteꞌ ra.
16 Eles gritaram às montanhas e às rochas: “Caiam em cima de nós (excl) para nos (excl) esconder, para que aquele que está sentado no trono não possa ver-nos (excl) [MTY], e [para que aquele que parece um ]cordeiro não possa castigar-nos [MTY] (excl)!
Ara denu lete-leteꞌ ma fatu monaeꞌ ra rae, “Ndefaꞌ fo tatana mala hai leo! Muꞌufuniꞌ hai fo mana endoꞌ sia kadꞌera parenda monaeꞌ a, nda nita hai sa ena. Ma Lombo Anaꞌ a nda hukun nala hai sa boe.
17 É este o grande dia em que Ele deve castigar-nos [MTY] (excl), e [quando assim fizer]—ninguém vai/quem— [RHQ] poder/poderá sobreviver!”
Aduu! Paia nala hai, huu fai calaka nema ena! Lamatualain no Lombo Anaꞌ rae mbori nasa-bori nara neu hai ena. Esa o nda bisa sili nala sa boe!”

< Apocalipse 6 >