< Atos 22 >

1 Paulo disse: “Líderes [judaicos ]e meus outros irmãos judeus, escutem-me agora responder [àqueles que me acusam]!”
„I Mænd, Brødre og Fædre! hører nu mit Forsvar over for eder!‟
2 Ao ouvir Paulo falar [na sua própria ]língua hebraica, a multidão se calou ainda mais e passou a escutar atentamente. Então Paulo disse:
Men da de hørte, at han talte til dem i det hebraiske Sprog, holdt de sig end mere stille. Og han siger:
3 “Sou judeu. Nasci na [cidade de ]Tarso, na [província de ]Cilícia, mas fui criado aqui em Jerusalém. [Quando era jovem, durante muitos anos ]estudei as leis [que Moisés deu a nossos antepassados. ]Fui instruído pelo [famoso mestre ]Gamaliel [MTY] {O [famoso mestre ]Gamaliel me ensinou [MTY]} [e, durante alguns anos, obedeci ]cuidadosamente [àquelas leis, pois ]eu desejava obedecer a Deus[. Tenho certeza de que ]muitos de vocês também obedecem cuidadosamente [àquelas leis. ]
„Jeg er en jødisk Mand, født i Tarsus i Kilikien, men opfostret i denne Stad, oplært ved Gamaliels Fødder efter vor Fædrenelovs Strenghed og nidkær for Gud, ligesom I alle ere i Dag.
4 [É por isso que] eu perseguia antes aqueles que creem na mensagem que as pessoas chamam o Caminho que Jesus ensinou. [Eu buscava continuamente maneiras de matá-los. Sempre que eu encontrava ]homens ou mulheres [que acreditavam naquela mensagem, mandava ]prendê-los e botá-los na cadeia.
Og jeg forfulgte denne Vej indtil Døden, idet jeg lagde baade Mænd og Kvinder i Lænker og overgav dem til Fængsler,
5 O sumo sacerdote sabe disso, como também os [demais respeitados membros do nosso ]Conselho [Judaico]. Eles me deram cartas para [apresentar aos ]irmãos judeus na [cidade de ]Damasco. [Por meio dessas cartas, eles me autorizavam a ir ]a Damasco e localizar cristãos [em Jesus. Eles tinham escrito nas cartas que eu deveria levar essas pessoas ]presas a Jerusalém, para que pudessem ser castigadas {[os líderes aqui ]pudessem castigá-las}. [Por isso saí rumo a Damasco].
som ogsaa Ypperstepræsten vidner med mig og hele Ældsteraadet, fra hvem jeg endog fik Breve med til Brødrene i Damaskus og rejste derhen for ogsaa at føre dem, som vare der, bundne til Jerusalem, for at de maatte blive straffede.
6 Por volta do meio-dia, eu e meus companheiros nos aproximávamos de Damasco. De repente brilhou a meu redor uma forte luz do céu.
Men det skete, da jeg var undervejs og nærmede mig til Damaskus, at ved Middag et stærkt Lys fra Himmelen pludseligt omstraalede mig.
7 [A luz era tão brilhante que ]caí ao chão. Então ouvi a voz [de alguém ]que me falava [lá do céu. Aquele que me falava disse: ]‘Saulo! Saulo! Por que você faz coisas para me prejudicar?’
Og jeg faldt til Jorden og hørte en Røst, som sagde til mig: Saul! Saul! hvorfor forfølger du mig?
8 Eu respondi: ‘Quem é o Senhor?’ Ele respondeu: ‘Sou Jesus de Nazaré. [Sou eu ]que você está prejudicando ao [fazer coisas que prejudicam meus seguidores’. ]
Men jeg svarede: Hvem er du, Herre? Og han sagde til mig: Jeg er Jesus af Nazareth, som du forfølger.
9 Os homens que [viajavam ]comigo viram a luz [muito brilhante e ouviram uma voz, ]mas não entenderam aquilo que a voz me dizia.
Men de, som vare med mig, saa vel Lyset, men hørte ikke hans Røst, som talte til mig.
10 Então perguntei: ‘Senhor, o que [o Senhor quer] que eu faça?’ O Senhor me disse: ‘Levante-se e entre em Damasco! Ali lhe será dito {[Um senhor que ]mora lá he dirá} tudo que foi planejado {que planejei} para você fazer.’
Men jeg sagde: Hvad skal jeg gøre, Herre? Men Herren sagde til mig: Staa op og gaa til Damaskus; og der skal der blive talt til dig om alt, hvad der er bestemt, at du skal gøre.
11 [Depois disso, não consegui enxergar, ]pois a luz brilhante me cegou. Por isso meus companheiros me levaram pela mão e fui guiado por eles {e me guiaram} até [chegarmos ](excl) em Damasco.
Men da jeg havde mistet Synet ved Glansen af hint Lys, blev jeg ledet ved Haanden af dem, som vare med mig, og kom saaledes ind i Damaskus.
12 [Uns dois dias ]depois, veio [ver]-me um homem chamado Ananias. Ele era um homem que [respeitava profundamente a Deus e ]obedecia cuidadosamente às [nossas ]leis [judaicas. ]Todos os judeus que moravam em Damasco falavam bem dele {Falava-se bem dele entre os judeus que moravam em Damasco}.
Men en vis Ananias, en Mand, gudfrygtig efter Loven, som havde godt Vidnesbyrd af alle Jøderne, som boede der,
13 Ele veio e ficou a meu lado. Então me disse: ‘Amigo Saulo, [recupere a ]visão!’ Naquele instante voltei a ver! Eu o vi [em pé a meu lado. ]
kom til mig og stod for mig og sagde: Saul, Broder, se op! Og jeg saa op paa ham i samme Stund.
14 Então ele disse: ‘O Deus que [nós ](incl) [adoramos e ]que nossos antepassados [adoravam ]escolheu você e lhe mostrará o que Ele quer [que você faça. Ele deixou que você ]visse o Justo, [O Messias], e você O ouviu falar [consigo. ]
Men han sagde: Vore Fædres Gud har udvalgt dig til at kende hans Villie og se den retfærdige og høre en Røst af hans Mund.
15 Ele quer que você comunique às pessoas por toda parte aquilo que viu e ouviu [dele.]
Thi du skal være ham et Vidne for alle Mennesker om de Ting, som du har set og hørt.
16 Portanto, não demore mais!/para que [RHQ] demorar mais? Levante-se, deixe[-me ]batizá-lo e, orando ao Senhor [Jesus, pedir que Deus ]lhe perdoe os pecados.’
Og nu, hvorfor tøver du? Staa op, lad dig døbe og dine Synder aftvætte, idet du paakalder hans Navn!
17 Mais tarde, voltei a Jerusalém. [Um dia ]eu fui ao Templo. Enquanto eu orava lá, tive uma visão, [na qual ]
Og det skete, da jeg var kommen tilbage til Jerusalem og bad i Helligdommen, at jeg faldt i Henrykkelse
18 vi o Senhor, que me falava. Ele me disse: ‘[Não fique mais aqui]! Saia imediatamente de Jerusalém, pois os habitantes [daqui ]não acreditarão naquilo que você lhes [disser ]sobre mim’.
og saa ham, idet han sagde til mig: Skynd dig, og gaa hastigt ud af Jerusalem, thi de skulle ikke af dig modtage Vidnesbyrd om mig.
19 Mas [protestei, ]dizendo-lhe: ‘Senhor, eles sabem que eu ia a muitas das nossas casas de reunião, procurando aqueles que creem no senhor; eu prendia na cadeia os [que eu encontrava ]que acreditavam no senhor e os surrava.
Og jeg sagde: Herre! de vide selv, at jeg fængslede og piskede trindt om i Synagogerne dem, som troede paa dig,
20 [Eles se lembram que ]quando Estêvão foi morto [MTY] {quando as pessoas mataram [MTY] Estêvão} por ele falar do Senhor às pessoas, lá estava eu [observando tudo ]e aprovando [aquilo que faziam. Mostrei ]minha aprovação, guardando as capas [jogadas para um lado ]por aqueles que o matavam. [Portanto, se eu ficar aqui, o fato de eu ter mudado meu pensamento sobre Jesus com certeza impressionará aqueles líderes do nosso povo’.]
og da dit Vidne Stefanus's Blod blev udgydt, stod ogsaa jeg hos og havde Behag deri og vogtede paa deres Klæder, som sloge ham ihjel.
21 Mas o Senhor me disse: ‘Não, saia de [Jerusalém], pois vou mandá-lo longe [daqui, ]para os gentios/não judeus!’”
Og han sagde til mig: Drag ud; thi jeg vil sende dig langt bort til Hedninger.‟
22 Os ouvintes escutavam [calados ]aquilo que Paulo lhes dizia até [ele mencionar que o Senhor o tinha mandado aos gentios/não judeus. ]Nesse momento eles começaram a gritar, [cheios de raiva: ]“Matem-no, pois [ele não deve ficar mais ]na terra! Nós (incl) não devemos deixar tal homem viver mais”! [Falaram assim porque não acreditavam que Deus pudesse salvar alguém que não fosse judeu.]
Men de hørte paa ham indtil dette Ord, da opløftede de deres Røst og sagde: „Bort fra Jorden med en saadan! thi han bør ikke leve.‟
23 Enquanto eles continuavam gritando: “[Matem-no]!” tiravam as/os capas/casacos e jogavam poeira no ar em [sinal de raiva. ]
Men da de skrege og reve Klæderne af sig og kastede Støv op i Luften,
24 Por isso o comandante mandou que Paulo fosse levado {que [os soldados ]levassem Paulo} para dentro do quartel. Ele mandou chicotear Paulo {Ele mandou que [os soldados ]chicoteassem Paulo} com um chicote [contendo pedacinhos de osso/metal na ponta, ]para obrigar Paulo a [lhe ]confessar o que tinha feito que tinha estimulado os judeus a gritarem com tanta raiva. [Por isso os soldados levaram Paulo para dentro do quartel. ]
befalede Krigsøversten, at han skulde føres ind i Borgen, og sagde, at man med Hudstrygning skulde forhøre ham, for at han kunde faa at vide, af hvad Aarsag de saaledes raabte imod ham.
25 Eles estiravam os braços dele [e os amarraram ]para que pudessem chicoteá-lo [nas costas. Mas ]Paulo disse ao oficial / capitão que estava ali perto, [observando]: “[O senhor deve pensar duas vezes sobre isto]! Com certeza o senhor estará agindo/Não estará agindo [RHQ] ilegalmente ao me chicotear, pois sou um [cidadão ]romano que ninguém processou nem condenou!?”
Men da de havde udstrakt ham for Svøberne, sagde Paulus til den hosstaaende Høvedsmand: „Er det eder tilladt at hudstryge en romersk Mand, og det uden Dom?‟
26 Ao ouvir isso, o oficial foi ter com / encontrar o comandante e relatou a conversa a ele, dizendo [ao comandante: ]“Esse homem é [cidadão ]romano! Com certeza o senhor não mandaria/Será que o senhor realmente desejava [RHQ] mandar [que o chicoteássemos/chicoteemos!?]”
Men da Høvedsmanden hørte dette, gik han til Krigsøversten og meldte ham det og sagde: „Hvad er det, du er ved at gøre? denne Mand er jo en Romer.‟
27 O comandante [ficou surpreso ao ouvir isso. Ele mesmo ]entrou [no quartel ]e disse a Paulo: “Diga-me, você é realmente [cidadão ]romano?” Paulo respondeu: “[Sou], sim”.
Men Krigsøversten gik hen og sagde til ham: „Sig mig, er du en Romer?‟ Han sagde: „Ja.‟
28 Então o comandante disse: “[Eu também sou cidadão romano]. Paguei um bom dinheiro para me tornar cidadão [romano”. ]Paulo disse: “Mas eu nasci cidadão [romano, ]portanto [não precisei pagar nada”. ]
Og Krigsøversten svarede: „Jeg har købt mig denne Borgerret for en stor Sum.‟ Men Paulus sagde: „Jeg er endog født dertil.‟
29 Os soldados [estavam para chicotear Paulo e interrogá-lo sobre aquilo que ele tinha feito. Mas ao ouvirem o que Paulo disse, eles ]o deixaram imediatamente. O comandante também teve medo, pois se deu conta de que Paulo era [cidadão ]romano, e que ele tinha [mandado ilegalmente que os soldados ]amarrassem as mãos de Paulo.
Da trak de, som skulde til at forhøre ham, sig straks tilbage fra ham. Og da Krigsøversten fik at vide, at han var en Romer, blev ogsaa han bange, fordi han havde bundet ham.
30 [O comandante ainda ]desejava se certificar precisamente do porquê de Paulo ser acusado pelos judeus {por que os judeus estavam acusando Paulo}. Portanto no dia seguinte, ele [mandou os soldados ]soltarem Paulo. Também convocou uma reunião dos principais sacerdotes e [outros membros do ]Conselho [Judaico. ]Então escoltou Paulo [ao local onde o Conselho se reunia ]e mandou que ele se apresentasse diante deles.
Men den næste Dag, da han vilde have noget paalideligt at vide om, hvad han anklagedes for af Jøderne, løste han ham og befalede, at Ypperstepræsterne og hele Raadet skulde komme sammen, og han førte Paulus ned og stillede ham for dem.

< Atos 22 >