< Marcos 8 >

1 Pouco tempo depois, formou-se outra grande multidão, que não tinha nada para comer. Jesus chamou os seus discípulos e lhes disse:
εν εκειναις ταις ημεραις παμπολλου οχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος ο ιησους τους μαθητας αυτου λεγει αυτοις
2 “Estou com pena dessas pessoas, porque elas já estão comigo há três dias e não têm nada para comer.
σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημερας τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν
3 Se eu as mandar para casa sem comer, elas poderão desmaiar pelo caminho. Algumas delas vieram de longe.”
και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω τινες γαρ αυτων μακροθεν ηκασιν
4 Os discípulos responderam: “Onde se conseguiria encontrar pão suficiente para alimentá-las aqui neste lugar isolado?”
και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου ποθεν τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας
5 Jesus perguntou: “Quantos pães vocês têm?” Eles responderam: “Sete.”
και επηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπον επτα
6 Jesus pediu que a multidão se sentasse no chão. Então, ele pegou os sete pães e deu graças a Deus. Ele partiu os pães e deu os pedaços para que os seus discípulos distribuíssem para a multidão.
και παρηγγειλεν τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παραθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω
7 Os discípulos também tinham alguns peixes, que Jesus abençoou e disse: “Peguem estes peixes e os distribuam também!”
και ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησας ειπεν παραθειναι και αυτα
8 Eles comeram e ficaram satisfeitos; depois, recolheram as sobras e com elas encheram sete cestos.
εφαγον δε και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδας
9 Havia quatro mil pessoas lá. Após se despedir das pessoas,
ησαν δε οι φαγοντες ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους
10 Jesus entrou em um barco com seus discípulos e foi para a região da Dalmanuta.
και ευθεως εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα
11 Os fariseus chegaram e começaram a discutir com Jesus. Eles queriam que ele lhes desse um sinal milagroso que viesse do céu, para que ele mostrasse que seu poder vinha de Deus.
και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον
12 Jesus suspirou profundamente e respondeu: “Por que vocês querem um sinal? Eu lhes digo que isto é verdade: Eu não lhes darei um sinal.”
και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη σημειον επιζητει αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον
13 Então, ele foi embora, subiu no barco e voltou para o outro lado do lago.
και αφεις αυτους εμβας παλιν εις το πλοιον απηλθεν εις το περαν
14 Mas, os discípulos se esqueceram de levar pão para a viagem. Tudo que eles tinham para comer no barco era um pão.
και επελαθοντο {VAR2: οι μαθηται } λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω
15 Jesus, então, os alertou: “Atenção! Tenham cuidado com o fermento dos fariseus e de Herodes!”
και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου
16 Os discípulos falaram entre si: “Ele está dizendo isso é porque não trouxemos pão para a viagem.”
και διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες οτι αρτους ουκ εχομεν
17 Jesus sabia o que eles estavam falando e lhes disse: “Por que vocês estão falando que não têm pão? Vocês ainda não me entendem? Vocês fecharam as suas mentes?
και γνους ο ιησους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε ετι πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων
18 Vocês têm olhos para enxergar, não é mesmo? E ouvidos para ouvir?
οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε
19 Vocês não se lembram quando eu dividi cinco pães entre cinco mil pessoas? Quantos cestos com sobras vocês recolheram?” Eles responderam: “Doze.”
οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους ποσους κοφινους πληρεις κλασματων ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα
20 “E de quando eu parti os sete pães para quatro mil pessoas, quantos cestos com sobras vocês recolheram?” Os discípulos disseram: “Sete.”
οτε δε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε οι δε ειπον επτα
21 Ele, então, lhes perguntou: “Vocês ainda não compreendem?”
και ελεγεν αυτοις πως ου συνιετε
22 Eles foram para o povoado de Betsaida, onde algumas pessoas trouxeram um homem cego a Jesus. Eles imploraram para que Jesus o tocasse e curasse.
και ερχεται εις {VAR1: βηθσαιδαν } {VAR2: βηθσαιδα } και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται
23 Ele pegou o cego e o levou para fora do povoado. Jesus aplicou saliva nos olhos do homem e o tocou com suas mãos. Então, Jesus lhe perguntou: “Você consegue ver?”
και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηγαγεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπει
24 O homem olhou em volta e disse: “Eu consigo ver as pessoas, mas parecem árvores andando.”
και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους {VAR1: οτι } ως δενδρα {VAR1: ορω } περιπατουντας
25 Jesus tocou os olhos do homem novamente. Agora, ele conseguiu enxergar perfeitamente. Ele estava curado e a sua visão ficou clara.
ειτα παλιν επεθηκεν τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και εποιησεν αυτον αναβλεψαι και αποκατεσταθη και ενεβλεψεν τηλαυγως απαντας
26 Jesus mandou o homem para casa e lhe disse: “Não volte pelo povoado.”
και απεστειλεν αυτον εις τον οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης μηδε ειπης τινι εν τη κωμη
27 Jesus e os seus discípulos saíram de Betsaida e foram para as vilas de Cesareia de Filipe. No caminho, ele perguntou aos seus discípulos: “Quem as pessoas dizem que eu sou?”
και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι
28 Eles responderam: “Alguns dizem que você é João Batista; outros dizem que é Elias; e há ainda alguns que dizem que é um dos profetas.”
οι δε απεκριθησαν ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε ενα των προφητων
29 Ele, então, lhes perguntou: “Mas, quem vocês dizem que eu sou?” Pedro respondeu: “Você é o Messias!”
και αυτος λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις δε ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος
30 Jesus os advertiu para que não falassem sobre isso com ninguém.
και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου
31 Então, Jesus começou a explicar para eles que o Filho do Homem sofreria muitas coisas e que seria rejeitado pelos anciãos do povo, chefes dos sacerdotes e pelos educadores religiosos. Ele seria morto, mas, três dias depois, ele ressuscitaria.
και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι
32 Jesus lhes explicou isso de forma clara. Mas Pedro o levou para um lado e começou a repreendê-lo pelo que ele havia dito.
και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω
33 Jesus virou-se, olhou para os seus discípulos e repreendeu Pedro. Ele disse: “Saia de perto de mim, Satanás! Você não está pensando como Deus pensa, mas, sim, como os seres humanos pensam.”
ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν τω πετρω λεγων υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
34 Jesus chamou a multidão e os seus discípulos e lhes disse: “Se vocês querem me seguir, devem renunciar a si mesmos. Peguem a sua cruz e me sigam.
και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις οστις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
35 Se quiserem salvar sua vida, vocês a perderão; mas, se perderem sua vida, por mim e pelo evangelho, vocês a salvarão.
ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου ουτος σωσει αυτην
36 Do que vale para vocês ganharem tudo o que há no mundo e perder a vida verdadeira?
τι γαρ ωφελησει ανθρωπον εαν κερδηση τον κοσμον ολον και ζημιωθη την ψυχην αυτου
37 O que vocês dariam em troca dessa vida?
η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
38 Se vocês tiverem vergonha de mim e do que eu digo entre estas pessoas pecadoras e sem fé, então, o Filho do Homem terá vergonha de vocês, quando ele vier na glória do seu Pai, com os santos anjos.”
ος γαρ αν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων

< Marcos 8 >