Salmos 104
1 Louva, minha alma, ao SENHOR; ó SENHOR meu Deus, tu és grandioso; de majestade e de glória estás vestido.
Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
2 Tu estás coberto de luz, como que uma roupa; estendes os céus como cortinas.
Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
3 Ele, que fixou seus cômodos sobre as águas; que faz das nuvens sua carruagem; que se move sobre as asas do vento.
Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
4 Que faz de seus anjos ventos, e de seus servos fogo flamejante.
Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
5 Ele fundou a terra sobre suas bases; ela jamais se abalará.
Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
6 Com o abismo, como um vestido, tu a cobriste; sobre os montes estavam as águas.
Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
7 Elas fugiram de tua repreensão; pela voz de teu trovão elas se recolheram apressadamente.
Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8 Os montes subiram [e] os vales desceram ao lugar que tu lhes tinha fundado.
Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9 Tu [lhes] puseste um limite, que não ultrapassarão; não voltarão mais a cobrir a terra.
Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10 Ele envia fontes aos vales, para que corram por entre os montes.
Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
11 Elas dão de beber a todos os animais do campo; os asnos selvagens matam a sede [com elas].
I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
12 Junto a elas habitam as aves dos céus, que dão [sua] voz dentre os ramos.
Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13 Ele rega os montes desde seus cômodos; a terra se farta do fruto de tuas obras.
Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14 Ele faz brotar a erva para os animais, e as plantas para o trabalho do homem, fazendo da terra produzir o pão,
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15 E o vinho, que alegra o coração do homem, [e] faz o rosto brilhar o rosto com o azeite; com o pão, que fortalece o coração do homem.
I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16 As árvores do SENHOR são fartamente [nutridas], os cedros do Líbano, que ele plantou.
Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17 Onde as aves fazem ninhos, e os pinheiros são as casas para as cegonhas.
Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
18 Os altos montes são para as cabras selvagens; as rochas, refúgio para os coelhos.
Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
19 Ele fez a lua para [marcar] os tempos, e o sol sobre seu poente.
Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20 Ele dá ordens à escuridão, e faz haver noite, quando saem todos os animais do mato.
Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 Os filhos dos leões, rugindo pela presa, e para buscar de Deus sua comida.
Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
22 Quando o sol volta a brilhar, [logo] se recolhem, e vão se deitar em suas tocas.
Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
23 Então o homem sai para seu trabalho e sua obra até o entardecer.
[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
24 Como são muitas as suas obras, SENHOR! Tu fizeste todas com sabedoria; a terra está cheia de teus bens.
O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
25 Este grande e vasto mar, nele há inúmeros seres, animais pequenos e grandes.
Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
26 Por ali andam os navios e o Leviatã que formastes, para que te alegrasses nele.
Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 Todos eles aguardam por ti, que [lhes] dês seu alimento a seu tempo [devido].
Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28 O que tu dás, eles recolhem; tu abres tua mão, [e] eles se fartam de coisas boas.
[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29 [Quando] tu escondes teu rosto, eles ficam perturbados; [quando] tu tiras o fôlego deles, [logo] eles morrem, e voltam ao seu pó.
[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30 Tu envias o teu fôlego, e logo são criados; e [assim] tu renovas a face da terra.
[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31 A glória do SENHOR será para sempre; alegre-se o SENHOR em suas obras.
Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32 [Quando] ele olha para a terra, [logo] ela treme; [quando] ele toca nos montes, eles soltam fumaça.
Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33 Cantarei ao SENHOR em [toda] a minha vida; tocarei música ao meu Deus enquanto eu existir.
Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34 Meus pensamentos lhe serão agradáveis; eu me alegrarei no SENHOR.
Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35 Os pecadores serão consumidos da terra, e os maus não existirão mais. Bendizei, ó minha alma, ao SENHOR! Aleluia!
Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
