Provérbios 8

1 Por acaso a sabedoria não clama, e a inteligência não solta sua voz?

Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi

2 Nos lugares mais altos, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas, ela se põe.

Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?

3 Ao lado das portas, à entrada da cidade; na entrada dos portões, ela grita:

Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:

4 Varões, eu vos clamo; [dirijo] minha voz aos filhos dos homens.

«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.

5 Vós que sois ingênuos, entendei a prudência; e vós que sois loucos, entendei [de] coração.

Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.

6 Ouvi, porque falarei coisas nobres; e abro meus lábios para a justiça.

Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.

7 Porque minha boca declarará a verdade; e meus lábios abominam a maldade.

Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.

8 Todas as coisas que digo com minha boca são justas; não há nelas coisa alguma [que seja] distorcida ou perversa.

Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.

9 Todas elas são corretas para aquele que as entende; e justas para os que encontram conhecimento.

Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.

10 Aceitai minha correção, e não prata; e o conhecimento mais que o ouro fino escolhido.

Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.

11 Porque a sabedoria é melhor do que rubis; e todas as coisas desejáveis nem sequer podem ser comparadas a ela.

Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.

12 Eu, a Sabedoria, moro com a Prudência; e tenho o conhecimento do conselho.

Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.

13 O temor ao SENHOR é odiar o mal: a soberba e a arrogância, o mal caminho e a boca perversa, eu [os] odeio.

Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.

14 A mim pertence o conselho e a verdadeira sabedoria; eu [tenho] prudência e poder.

Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.

15 Por meio de mim os reis governam, e os príncipes decretam justiça.

Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.

16 Por meio de mim os governantes dominam; e autoridades, todos os juízes justos.

Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.

17 Eu amo os que me amam; e os que me buscam intensamente me acharão.

Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.

18 Bens e honra estão comigo; [assim como] a riqueza duradoura e a justiça.

Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.

19 Meu fruto é melhor que o ouro, melhor que o ouro refinado; e meus produtos melhores que a prata escolhida.

Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.

20 Eu faço andar pelo caminho da justiça, no meio das veredas do juízo;

Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.

21 Para eu dar herança aos que me amam, e encher seus tesouros.

Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.

22 O SENHOR me adquiriu no princípio de seu caminho; desde antes de suas obras antigas.

Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.

23 Desde a eternidade eu fui ungida; desde o princípio; desde antes do surgimento da terra.

Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.

24 Quando ainda não havia abismos, eu fui gerada; quando ainda não havia fontes providas de muitas águas.

Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.

25 Antes que os montes fossem firmados; antes dos morros, eu fui gerada.

Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.

26 Quando ele ainda não tinha feito a terra, nem os campos; nem o princípio da poeira do mundo.

Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,

27 Quando preparava os céus, ali eu estava; quando ele desenhava ao redor da face do abismo.

Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,

28 Quando firmava as nuvens de cima, quando fortificava as fontes do abismo.

Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,

29 Quando colocava ao mar o seu limite, para que as águas não ultrapassassem seu mandado; quando estabelecia os fundamentos da terra.

Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə

30 Então eu estava com ele como um pupilo; e eu era seu agrado a cada dia, alegrando perante ele em todo tempo.

Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.

31 Alegrando na habitação de sua terra; e [concedendo] meus agrados aos filhos dos homens.

Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.

32 Portanto agora, filhos, ouvi-me; porque bem-aventurados serão [os que] guardarem meus caminhos.

İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!

33 Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.

Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.

34 Bem-aventurado [é] o homem que me ouve; que vigia em minhas portas diariamente, que guarda as ombreiras de minhas entradas.

Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!

35 Porque aquele que me encontrar, encontrará a vida; e obterá o favor do SENHOR.

Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.

36 Mas aquele que pecar contra mim fará violência à sua [própria] alma; todos os que me odeiam amam a morte.

Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».