Jó 39

1 Sabes tu o tempo em que as cabras montesas dão filhotes? Ou observaste tu as cervas quando em trabalho de parto?

Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?

2 Contaste os meses que elas cumprem, e sabes o tempo de seu parto?

Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?

3 Quando se encurvam, produzem seus filhos, [e] lançam de si suas dores.

Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;

4 Seus filhos se fortalecem, crescem como o trigo; saem, e nunca mais voltam a elas.

Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.

5 Quem despediu livre ao asno montês? E quem ao asno selvagem soltou das ataduras?

Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?

6 Ao qual eu dei a terra desabitada por casa, e a terra salgada por suas moradas.

[Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.

7 Ele zomba do tumulto da cidade; não ouve os gritos do condutor.

On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.

8 A extensão dos montes é seu pasto; e busca tudo o que é verde.

Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.

9 Por acaso o boi selvagem quererá te servir, ou ficará junto de tua manjedoura?

Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?

10 Ou amarrarás ao boi selvagem com sua corda para o arado? Ou lavrará ele aos campos atrás de ti?

Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?

11 Confiarás nele, por ser grande sua força, e deixarás que ele faça teu trabalho?

Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?

12 Porás tua confiança nele, para que ele colha tua semente, e a junte em tua eira?

Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?

13 As asas da avestruz batem alegremente, mas são suas asas e penas como as da cegonha?

Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?

14 Ela deixa seus ovos na terra, e os esquenta no chão,

Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;

15 E se esquece de que pés podem os pisar, e os animais do campo [podem] os esmagar.

I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.

16 Age duramente para com seus filhos, como se não fossem seus, sem temer que seu trabalho tenha sido em vão.

Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;

17 Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.

Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.

18 Porém quando se levanta para correr, zomba do cavalo e do seu cavaleiro.

Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.

19 És tu que dás força ao cavalo, ou que vestes seu pescoço com crina?

Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?

20 Podes tu o espantar como a um gafanhoto? O sopro de suas narinas é terrível.

Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.

21 Ele escarva a terra, alegra-se de sua força, [e] sai ao encontro das armas;

Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.

22 Ele zomba do medo, e não se espanta; nem volta para trás por causa da espada.

Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.

23 Contra ele rangem a aljava, o ferro brilhante da lança e do dardo;

Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.

24 Sacudido-se com furor, ele escarva a terra; ele não fica parado ao som da trombeta.

Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.

25 Ao som das trombetas diz: Eia! E desde longe cheira a batalha, o grito dos capitães, e o barulho.

Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.

26 Por acaso é por tua inteligência que o gavião voa, [e] estende suas asas para o sul?

Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?

27 Ou é por tua ordem que a água voa alto e põe seu ninho na altura?

Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?

28 Nas penhas ela mora e habita; no cume das penhas, e em lugares seguros.

Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.

29 Desde ali espia a comida; seus olhos avistam de longe.

Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.

30 Seus filhotes sugam sangue; e onde houver cadáveres, ali ela está.

Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.