Jó 21
1 Porém Jó respondeu, dizendo:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Ouvi atentamente minhas palavras, e seja isto vossas consolações.
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Suportai-me, e eu falarei; e depois de eu ter falado, [então] zombai.
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Por acaso eu me queixo de algum ser humano? Porém ainda que [assim fosse], por que meu espírito não se angustiaria?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Olhai-me, e espantai-vos; e ponde a mão sobre a boca.
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Pois quando eu me lembro [disto], me assombro, e minha carne é tomada de tremor.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Por que razão os perversos vivem, envelhecem, e ainda crescem em poder?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Seus filhos progridem com eles diante de seus rostos; e seus descendentes diante de seus olhos.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Suas casas têm paz, sem temor, e a vara de Deus não está contra eles.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 Seus touros procriam, e não falham; suas vacas geram filhotes, e não abortam.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Suas crianças saem como um rebanho, e seus filhos saem dançando.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Levantam [a voz] ao [som] de tamboril e de harpa e se alegram ao som de flauta.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 Assim dizem a Deus: Afasta-te de nós, porque não queremos conhecer teus caminhos.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Quem é o Todo-Poderoso, para que o sirvamos? E de que nos aproveitará que oremos a ele?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Eis que sua prosperidade não se deve às mãos deles. Longe de mim esteja o conselho dos perversos!
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Quantas vezes sucede que a lâmpada dos perversos se apaga, e sua perdição vem sobre eles, [e] Deus em sua ira [lhes] reparte dores?
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 Eles serão como palha diante do vento, como o restos de palha que o turbilhão arrebata.
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 [Vós dizeis]: Deus guarda sua violência para seus filhos. Que [Deus] pague ao próprio [perverso], para que o conheça.
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 Seus olhos vejam sua ruína, e beba da ira do Todo-Poderoso.
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Pois que interesse teria ele em sua casa depois de si, quando o número for cortado o número de seus meses?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Poderia alguém ensinar conhecimento a Deus, que julga [até] os que estão no alto?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Alguém morre na sua força plena, estando todo tranquilo e próspero,
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 Seus baldes estando cheios de leite, e o tutano de seus ossos umedecido.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 Porém outro morre com amargura de alma, nunca tendo experimentado a prosperidade.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 Juntamente jazem no pó, e os vermes os cobrem.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Eis que eu sei vossos pensamentos, e os mais intentos que planejais contra mim.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Porque dizeis: Onde está a casa do príncipe?, e: Onde está tenda das moradas dos perversos?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Por acaso não perguntastes aos que passam pelo caminho, e não conheceis seus sinais?
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Que os maus são preservados no dia da destruição, [e] são livrados no dia das fúrias?
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Quem lhe denunciará seu caminho em sua face? E quem lhe pagará pelo que ele fez?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Finalmente ele é levado à sepultura, e no túmulo fazem vigilância.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 Os torrões do vale lhe são doces; e todos o seguem; e adiante dele estão inúmeros.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Como, pois, me consolais em vão, já que vossas em vossas respostas [só] resta falsidade?
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
