Jó 11
1 Então Zofar, o naamita, respondeu, dizendo:
Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:
2 Por acaso a multidão de palavras não seria respondida? E o homem falador teria razão?
Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?
3 Por acaso tuas palavras tolas faria as pessoas se calarem? E zombarias tu, e ninguém te envergonharia?
Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?
4 Pois disseste: Minha doutrina é pura, e eu sou limpo diante de teus olhos.
Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.
5 Mas na verdade, queria eu que Deus falasse, e abrisse seus lábios contra ti,
O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;
6 E te fizesse saber os segredos da sabedoria, porque o verdadeiro conhecimento tem dois lados; por isso sabe tu que Deus tem te castigado menos que [mereces] por tua perversidade.
Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.
7 Podes tu compreender os mistérios de Deus? Chegarás tu à perfeição do Todo-Poderoso?
Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?
8 [Sua sabedoria] é mais alta que os céus; que tu poderás fazer? E mais profunda que o Xeol; que tu poderás conhecer? (Sheol h7585)
Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)
9 Sua medida é mais comprida que a terra, e mais larga que o mar.
Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.
10 Se ele passar, e prender, ou se ajuntar [para o julgamento], quem poderá o impedir?
Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?
11 Pois ele conhece as pessoas vãs, e vê a maldade; por acaso ele não a consideraria?
On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?
12 O homem tolo se tornará entendido quando do asno selvagem nascer um humano.
Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.
13 Se tu preparares o teu coração, e estenderes a ele tuas mãos;
Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;
14 Se alguma maldade houver em tua mão, lança-a de ti, e não deixes a injustiça habitar em tuas tendas;
Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.
15 Então levantarás teu rosto sem mácula; estarás firme, e não temerás;
Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.
16 E esquecerás teu sofrimento, [ou] lembrarás dele como de águas que já passaram;
Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.
17 E [tua] vida será mais clara que o meio-dia; ainda que haja trevas, tu serás como o amanhecer.
I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.
18 E serás confiante, porque haverá esperança; olharás em redor, [e] repousarás seguro.
Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.
19 E te deitarás, e ninguém te causará medo; e muitos suplicarão a ti.
Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.
20 Porém os olhos dos maus se enfraquecerão, e o refúgio deles perecerá; a esperança deles será a morte.
Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.
