Salmos 77
1 Clamei ao Senhor com a minha voz: a Deus levantei a minha voz, e ele inclinou para mim os ouvidos.
Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.
2 No dia da minha angústia busquei ao Senhor: a minha mão se estendeu de noite, e não cessava; a minha alma recusava ser consolada.
W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.
3 Lembrava-me de Deus, e me perturbei: queixava-me, e o meu espírito desfalecia (Selah)
Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)
4 Sustentaste os meus olhos acordados: estou tão perturbado que não posso falar.
Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.
5 Considerava os dias da antiguidade, os anos dos tempos antigos.
Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.
6 De noite chamei à lembrança o meu cântico: meditei em meu coração, e o meu espírito esquadrinhou.
Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:
7 Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favorável?
Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?
8 Cessou para sempre a sua benignidade? acabou-se já a promessa de geração em geração?
Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?
9 Esqueceu-se Deus de ter misericórdia? ou encerrou ele as suas misericórdias na sua ira? (Selah)
Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)
10 E eu disse: A minha enfermidade é esta: mas eu me lembrei dos anos da dextra do altíssimo.
I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.
11 Eu me lembrarei das obras do Senhor: certamente que eu me lembrarei das tuas maravilhas da antiguidade.
Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.
12 Meditarei também em todas as tuas obras, e falarei dos teus feitos.
Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.
13 O teu caminho, ó Deus, está no santuário. Quem é Deus tão grande como o nosso Deus?
Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?
14 Tu és o Deus que fazes maravilhas: tu fizeste notória a tua força entre os povos.
Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.
15 Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacob e de José (Selah)
Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)
16 As águas te viram, ó Deus, as águas te viram, e tremeram; os abismos também se abalaram.
Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.
17 As nuvens lançaram água, os céus deram um som; as tuas flechas correram de uma para outra parte.
Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.
18 A voz do teu trovão estava no céu; os relâmpagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.
Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.
19 O teu caminho é no mar, e as tuas veredas nas grandes águas, e os teus passos não são conhecidos.
Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.
20 Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Aarão.
Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.
