Salmos 50

1 O Deus poderoso, o Senhor, falou e chamou a terra desde o nascimento do sol até ao seu ocaso.

Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

2 Desde Sião, a perfeição da formosura, resplandeceu Deus.

El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

3 Virá o nosso Deus, e não se calará; um fogo se irá consumindo diante dele, e haverá grande tormenta ao redor dele.

Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

4 Chamará os céus lá do alto, e a terra, para julgar o seu povo.

Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

5 Ajuntai-me os meus santos, aqueles que fizeram comigo um concerto com sacrifícios.

Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

6 E os céus anunciarão a sua justiça; pois Deus mesmo é o Juiz (Selah)

Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. (Sela)

7 Ouve, povo meu, e eu falarei; Ó Israel, e eu protestarei contia ti: Sou Deus, sou o teu Deus.

Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

8 Não te repreenderei pelos teus sacrifícios, ou holocaustos, que estão continuamente perante mim.

Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

9 Da tua casa não tirarei bezerro nem bodes dos teus currais.

Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

10 Porque meu é todo o animal da selva, e o gado sobre milhares de montanhas.

Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

11 Conheço todas as aves dos montes; e minhas são todas as feras do campo.

Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

12 Se eu tivesse fome, não to diria, pois meu é o mundo e toda a sua plenitude.

Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

13 Comerei eu carne de touros? ou beberei sangue de bodes?

Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

14 Oferece a Deus sacrifício de louvor, e paga ao altíssimo os teus votos.

Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

15 E invoca-me no dia da angústia: eu te livrarei, e tu me glorificarás.

Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

16 Mas ao ímpio diz Deus: Que fazes tu em recitar os meus estatutos, e em tomar o meu concerto na tua boca?

Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

17 Visto que aborreces a correção, e lanças as minhas palavras para detraz de ti

Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

18 Quando vês o ladrão, consentes com ele, e tens a tua parte com adúlteros.

Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

19 Soltas a tua boca para o mal, e a tua língua compõe o engano.

Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

20 Assentas-te a falar contra teu irmão; falas mal contra o filho de tua mãe.

Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

21 Estas coisas tens feito, e eu me calei; pensavas que era tal como tu; mas eu te arguirei, e as porei por ordem diante dos teus olhos.

Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

22 Ouvi pois isto, vós que vos esqueceis de Deus; para que vos não faça em pedaços, sem haver quem vos livre.

Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

23 Aquele que oferece o sacrifício de louvor me glorificará; e àquele que bem ordena o seu caminho eu mostrarei a salvação de Deus.

Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.