Provérbios 9
1 A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete colunas.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Já sacrificou as suas vítimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Já mandou as suas criadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos de entendimento diz:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 Deixai a parvoice, e vivei; e andai pelo caminho do entendimento.
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 O que repreende ao escarnecedor, afronta toma para si; e o que redargue ao ímpio, pega-se-lhe a sua mancha.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 Não repreendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: repreende ao sábio, e amar-te-á.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Dá ao sábio, e ele se fará mais sábio: ensina ao justo, e se aumentará em doutrina.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 O temor do Senhor é o princípio da sabedoria, e a ciência do Santo a prudência.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Porque por mim se multiplicam os teus dias, e anos de vida se te aumentarão.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Se fores sábio, para ti sábio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o suportarás.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 E assenta-se à porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 As águas roubadas são doces, e o pão tomado às escondidas é suave.
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
