Jó 34
1 Respondeu mais Elihu, e disse:
Elihu mówił dalej:
2 Ouvi, vós, sábios, as minhas razões: e vós, entendidos, inclinai, os ouvidos para mim.
Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
3 Porque o ouvido prova as palavras, como o paladar gosta a comida.
Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
4 O que é direito escolhamos para nós: e conheçamos entre nós o que é bom.
Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
5 Porque Job disse: Sou justo; e Deus tirou o meu direito.
Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
6 No meu direito me é forçoso mentir: dolorosa é a minha flechada sem transgressão.
Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
7 Que homem há como Job, que bebe a zombaria como água?
Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
8 E caminha em companhia com os que obram a iniquidade, e anda com homens ímpios?
I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
9 Porque disse: De nada aproveita ao homem o comprazer-se em Deus.
Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
10 Pelo que vós, homens de entendimento, escutai-me: Deus esteja longe da impiedade, e o Todo-poderoso da perversidade!
Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
11 Porque, segundo a obra do homem, ele lho paga; e segundo o caminho de cada um lho faz achar.
Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
12 Também, na verdade, Deus não obra impiamente; nem o Todo-poderoso perverte o juízo.
Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
13 Quem lhe pedia conta do governo da terra? e quem dispoz a todo o mundo?
Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
14 Se pusesse o seu coração contra ele, recolheria para si o seu espírito e o seu fôlego.
Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
15 Toda a carne juntamente expiraria, e o homem se voltaria para o pó.
To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
16 Se pois há em ti entendimento, ouve isto; inclina os ouvidos à voz do meu discurso.
Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
17 Porventura o que aborrece o direito ataria as feridas? e tu condenarias aquele que é justo?
Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
18 Ou dir-se-á a um rei, Oh! Belial? aos príncipes, Oh! ímpios?
Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
19 Quanto menos àquele, que não faz acepção das pessoas de príncipes, nem estima o rico mais do que o pobre; porque todos são obras de suas mãos
Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
20 Eles num momento morrem; e até à meia noite os povos são perturbados, e passam, e o poderoso será tomado sem mão
Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
21 Porque os seus olhos estão sobre os caminhos de cada um, e ele vê todos os seus passos.
Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
22 Não há trevas nem sombra de morte, onde se escondam os que obram a iniquidade.
Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
23 Porque não se faz tanto caso do homem que contra Deus possa entrar em juízo.
Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
24 Quebranta aos fortes, sem que se possa inquirir, e põe outros em seu lugar.
Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
25 Ele conhece pois as suas obras, de noite os transtorna, e ficam moidos.
A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
26 Ele os bate como ímpios que são, no lugar dos expectadores:
Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
27 Porquanto se desviaram de atrás dele, e não compreenderam nenhum de seus caminhos.
Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
28 Para fazer que o clamor do pobre subisse até ele, e que ouvisse o clamor dos aflitos.
Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
29 Se ele aquietar, quem então inquietará? se encobrir o rosto, quem então o poderá contemplar, seja para com um povo, seja para com um homem só?
Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
30 Para que o homem hipócrita nunca mais reine, e não haja laços do povo.
Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
31 Na verdade, quem a Deus disse: suportei castigo, não perecerei.
Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
32 O que não vejo, ensina-mo tu: se fiz alguma maldade, nunca mais a hei de fazer.
Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
33 Virá de ti como o recompensará, pois tu o desprezas? farias tu pois, e não eu, a escolha: que é logo o que sabes? fala.
Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
34 Os homens de entendimento dirão comigo, e o varão sábio me ouvirá.
Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
35 Job falou sem ciência; e às suas palavras falta prudência.
Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
36 Pai meu! provado seja Job até ao fim, para as suas respostas entre os homens malignos.
Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
37 Porque ao seu pecado acrescenta a transgressão; entre nós bateria as palmas das mãos, e multiplicaria contra Deus as suas razões.
Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
