Provérbios 7
1 Filho meu, guarda as minhas palavras, e esconde dentro de ti os meus mandamentos.
Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
2 Guarda os meus mandamentos, e vive; e a minha lei, como as meninas dos teus olhos.
Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
3 Ata-os aos teus dedos, escreve-os na taboa do teu coração.
Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
4 Dize á sabedoria, Tu és minha irmã; e á prudencia chama parenta.
Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
5 Para te guardarem da mulher alheia, da estrangeira, que lisongeia com as suas palavras.
Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
6 Porque da janella da minha casa, por minhas grades olhando eu,
Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
7 Vi entre os simplices, descobri entre os moços, um mancebo falto de juizo,
I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
8 Que passava pela rua junto á sua esquina, e seguia o caminho da sua casa;
Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
9 No crepusculo, á tarde do dia, na tenebrosa noite e na escuridão;
O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
10 E eis que uma mulher lhe saiu ao encontro, com enfeites de prostituta, e astuta de coração:
A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
11 Esta era alvoroçadora, e contenciosa; não paravam em sua casa os seus pés;
Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
12 Agora por fóra, depois pelas ruas, e espreitando por todos os cantos:
Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
13 E pegou d'elle, e o beijou; esforçou o seu rosto, e disse-lhe:
Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
14 Sacrificios pacificos tenho comigo; hoje paguei os meus votos.
U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
15 Por isto sahi ao encontro a buscar diligentemente a tua face, e te achei.
Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
16 Já cobri a minha cama com cobertas de tapeçaria, com obras lavradas com linho fino do Egypto.
Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
17 Já perfumei o meu leito com myrrha, aloes, e canella.
Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
18 Vem, saciemo-nos de amores até pela manhã: alegremo-nos com amores.
Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
19 Porque já o marido não está em sua casa: foi fazer uma jornada ao longe:
Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
20 Um saquitel de dinheiro levou na sua mão: ao dia apontado virá a sua casa.
Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
21 Seduziu-o com a multidão das suas palavras, com as lisonjas dos seus labios o persuadiu.
Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
22 Segue-a logo, como boi que vae ao matadouro, e como o louco ao castigo das prisões;
Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
23 Até que a frecha lhe atravesse o figado, como a ave que se apressa para o laço, e não sabe que está armado contra a sua vida.
Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
24 Agora pois, filhos, dae-me ouvidos, e estae attentos ás palavras da minha bocca.
Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
25 Não se desvie para os seus caminhos o teu coração, e não andes perdido nas suas veredas.
Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
26 Porque a muitos feridos derribou; e são muitissimos os que por ella foram mortos.
Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
