Provérbios 17

1 Melhor é um bocado secco, e com elle a tranquillidade, do que a casa cheia de victimas, com contenda.

Бољи је залогај сувог хлеба с миром него кућа пуна поклане стоке са свађом.

2 O servo prudente dominará sobre o filho que faz envergonhar; e entre os irmãos repartirá a herança.

Разуман слуга биће господар над сином срамотним и с браћом ће делити наследство.

3 O crisol é para a prata, e o forno para o oiro; mas o Senhor prova os corações.

Топионица је за сребро и пећ за злато, а срца искушава Господ.

4 O malfazejo attenta para o labio iniquo: o mentiroso inclina os ouvidos á lingua maligna.

Зао човек пази на усне зле, а лажљивац слуша језик пакостан.

5 O que escarnece do pobre insulta ao que o creou: o que se alegra da calamidade não ficará innocente.

Ко се руга сиромаху, срамоти Створитеља његовог; ко се радује несрећи, неће остати без кара.

6 Corôa dos velhos são os filhos dos filhos; e a gloria dos filhos são seus paes.

Венац су старцима унуци, а слава синовима оци њихови.

7 Não convem ao tolo o labio excellente: quanto menos ao principe o labio mentiroso.

Не приличи безумном висока беседа, а камоли кнезу лажљива беседа.

8 Pedra preciosa é o presente aos olhos dos que o recebem; para onde quer que se volver, servirá de proveito.

Поклон је драги камен ономе који га прима, куда се год окрене напредује.

9 O que encobre a transgressão busca a amizade, mas o que renova a coisa, separa os maiores amigos.

Ко покрива преступ, тражи љубав; а ко понавља ствар, раставља главне пријатеље.

10 Mais profundamente entra a reprehensão no prudente, do que cem açoites no tolo.

Укор тишти разумног већма него лудог сто удараца.

11 Na verdade o rebelde não busca senão o mal, mas mensageiro cruel se enviará contra elle.

Зао човек тражи само одмет, али ће се љут гласник послати на њ.

12 Encontre-se com o homem a ursa roubada dos filhos; mas não o louco na sua estulticia.

Боље је да човека срете медведица којој су отети медведићи, него безумник у свом безумљу.

13 Quanto áquelle que torna mal por bem, não se apartará o mal da sua casa.

Ко враћа зло за добро, неће се зло одмаћи од куће његове.

14 Como o que solta as aguas, é o principio da contenda, pelo que, antes que sejas envolto, deixa a porfia.

Ко почне свађу, отвори уставу води; зато пре него се заметне, прођи се распре.

15 O que justifica ao impio, e condemna ao justo, ambos são abominaveis ao Senhor, tanto um como o outro.

Ко оправда кривога и ко осуди правога, обојица су гад Господу.

16 De que serviria o preço na mão do tolo para comprar a sabedoria, visto que não tem entendimento?

На шта је благо безумном у руци кад нема разума да прибави мудрост?

17 Em todo o tempo ama o amigo; e para a angustia nasce o irmão.

У свако доба љуби пријатељ, и брат постаје у невољи.

18 O homem falto d'entendimento dá a mão, ficando por fiador diante do seu companheiro.

Човек безуман даје руку и јамчи се за пријатеља свог.

19 O que ama a contenda ama a transgressão; o que alça a sua porta busca a ruina.

Ко милује свађу, милује грех; ко подиже увис врата своја, тражи погибао.

20 O perverso de coração nunca achará o bem; e o que tem a lingua dobre virá a cair no mal

Ко је опаког срца, неће наћи добра; и ко дволичи језиком, пашће у зло.

21 O que gera a um tolo para a sua tristeza o faz; e o pae do insensato não se alegrará.

Ко роди безумна, на жалост му је, нити ће се радовати отац лудога.

22 O coração alegre serve de bom remedio, mas o espirito abatido virá a seccar os ossos.

Срце весело помаже као лек, а дух жалостан суши кости.

23 O impio tomará o presente do seio, para perverter as veredas da justiça.

Безбожник прима поклон из недара да преврати путеве правди.

24 No rosto do entendido se vê a sabedoria, porém os olhos do louco estão nas extremidades da terra.

Разумном је на лицу мудрост, а очи безумнику врљају накрај земље.

25 O filho insensato é tristeza para seu pae, e amargura para a que o pariu.

Жалост је оцу свом син безуман, и јад родитељци својој.

26 Não é bom tambem pôr pena ao justo, nem que firam os principes ao que obra justamente.

Није добро глобити праведника, ни да кнезови бију кога што је радио право.

27 Retem as suas palavras o que possue o conhecimento, e o homem d'entendimento é de precioso espirito.

Устеже речи своје човек који зна, и тиха је духа човек разуман.

28 Até o tolo, quando se cala, será reputado por sabio; e o que cerrar os seus labios por entendido.

И безуман кад ћути, мисли се да је мудар, и разуман, кад стискује усне своје.