Provérbios 11

1 Balança enganosa é abominação ao Senhor, mas o peso justo o seu prazer.

Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.

2 Vinda a soberba, virá tambem a affronta; mas com os humildes está a sabedoria.

Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.

3 A sinceridade dos sinceros os encaminhará, mas a perversidade dos aleives os destruirá.

Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.

4 Não aproveitam as riquezas no dia da indignação, mas a justiça livra da morte.

Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.

5 A justiça do sincero endireitará o seu caminho, mas o impio pela sua impiedade cairá.

Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.

6 A justiça dos virtuosos os livrará, mas na sua perversidade serão apanhados os iniquos.

Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.

7 Morrendo o homem impio perece a sua expectação, e a esperança dos injustos se perde.

Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.

8 O justo é livre da angustia, e o impio vemem seu logar.

Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.

9 O hypocrita com a bocca destroe ao seu companheiro, mas os justos são livres pelo conhecimento.

Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.

10 No bem dos justos exulta a cidade; e, perecendo os impios, ha jubilo.

Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.

11 Pela benção dos sinceros se exalta a cidade, mas pela bocca dos impios se derriba.

Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.

12 O que carece de entendimento despreza a seu companheiro, mas o homem bem entendido cala-se.

Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.

13 O que anda praguejando descobre o segredo, mas o fiel de espirito encobre o negocio.

Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.

14 Não havendo sabios conselhos, o povo cae, mas na multidão de conselheiros ha segurança.

Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.

15 Decerto soffrerá severamente aquelle que fica por fiador do estranho, mas o que aborrece aos que dão as mãos estará seguro.

Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.

16 A mulher aprazivel guarda a honra, como os violentos guardam as riquezas.

Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.

17 O homem benigno faz bem á sua propria alma, mas o cruel perturba a sua propria carne.

Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.

18 O impio faz obra falsa, mas para o que semeia justiça haverá galardão fiel.

Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.

19 Como a justiça encaminha para a vida, assim o que segue o mal vae para a sua morte.

Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.

20 Abominação são ao Senhor os perversos de coração, mas os sinceros de caminho são o seu deleite.

Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.

21 Ainda que o mau junte mão á mão, não será inculpavel, mas a semente dos justos escapará.

Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.

22 Como joia de oiro na tromba da porca, assim é a mulher formosa, que se aparta da razão.

[Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.

23 O desejo dos justos tão sómente é o bem, mas a esperança dos impios é a indignação.

Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.

24 Alguns ha que espalham, e ainda se lhes accrescenta mais, e outros que reteem mais do que é justo, mas é para a sua perda.

Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.

25 A alma abençoante engordará, e o que regar, elle tambem será regado.

Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.

26 Ao que retem o trigo o povo amaldiçoa, mas benção haverá sobre a cabeça do vendedor:

Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.

27 O que busca cedo o bem busca favor, porém o que procura o mal a esse lhe sobrevirá.

Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.

28 Aquelle que confia nas suas riquezas cairá, mas os justos reverdecerão como a rama.

Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.

29 O que perturba a sua casa herdará o vento, e o tolo será servo do entendido de coração.

Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.

30 O fructo do justo é arvore de vida, e o que ganha almas sabio é.

Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.

31 Eis que o justo é recompensado na terra; quanto mais o será o impio e o peccador.

[Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.