Jó 11
1 Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse
I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:
2 Porventura não se dará resposta á multidão de palavras? E o homen fallador será justificado?
Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?
3 A's tuas mentiras se hão de calar os homens? E zombarás tu sem que ninguem te envergonhe?
Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?
4 Pois tu disseste: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.
Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.
5 Mas, na verdade, oxalá que Deus fallasse e abrisse os seus labios contra ti!
Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:
6 E te fizesse saber os segredos da sabedoria, que ella é multiplice em efficacia; pelo que sabe que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniquidade.
Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.
7 Porventura alcançarás os caminhos de Deus? ou chegarás á perfeição do Todo-poderoso?
Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?
8 Como as alturas dos céus é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? mais profunda do que o inferno, que poderás tu saber? (Sheol h7585)
Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? (Sheol h7585)
9 Mais comprida é a sua medida do que a terra: e mais larga do que o mar.
Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.
10 Se elle destruir, e encerrar, ou se recolher, quem o fará tornar para traz?
Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
11 Porque elle conhece aos homens vãos, e vê o vicio; e não o terá em consideração?
Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?
12 Mas o homem vão é falto de entendimento; sim, o homem nasce como a cria do jumento montez.
Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.
13 Se tu preparaste o teu coração, e estendeste as tuas mãos para elle!
Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;
14 Se ha iniquidade na tua mão, lança-a para longe de ti e não deixes habitar a injustiça nas tuas tendas.
Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
15 Porque então o teu rosto levantarás sem macula: e estarás firme, e não temerás.
Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
16 Porque te esquecerás dos trabalhos, e te lembrarás d'elles como das aguas que já passaram
Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
17 E a tua vida mais clara se levantará do que o meio dia; ainda que seja trevas, será como a manhã.
I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
18 E terás confiança; porque haverá esperança; e buscarás e repousarás seguro.
I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
19 E deitar-te-has, e ninguem te espantará; muitos supplicarão o teu rosto.
Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
20 Porém os olhos dos impios desfallecerão, e perecerá o seu refugio: e a sua esperança será o expirar da alma
Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.
