Psalmów 95

1 Chodźcie, śpiewajmy PANU, wykrzykujmy [radośnie] skale naszego zbawienia.

Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

2 Przyjdźmy przed jego oblicze z chwałą, [radośnie] śpiewajmy mu psalmy.

Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

3 PAN bowiem [jest] wielkim Bogiem i wielkim Królem nad wszystkimi bogami.

Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

4 W jego rękach [są] głębiny ziemi i jego [są] szczyty gór.

In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

5 Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd.

Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

6 Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą.

Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

7 On bowiem jest naszym Bogiem, a my ludem jego pastwiska i owcami jego rąk. Dzisiaj, jeśli jego głos usłyszycie;

Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

8 Nie zatwardzajcie waszych serc jak w Meriba, jak w czasie kuszenia na pustyni;

Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

9 Kiedy mnie wystawiali na próbę wasi ojcowie, doświadczali mnie i widzieli moje dzieła.

Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

10 Przez czterdzieści lat czułem odrazę do [tego] pokolenia i powiedziałem: Ten lud błądzi sercem i nie poznał moich dróg;

Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

11 Przysiągłem im w gniewie, że nie wejdą do mego odpoczynku.

Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!