Psalmów 88

1 pouczający, od Hemana Ezrachity. PANIE, Boże mego zbawienia, we dnie i w nocy wołam do ciebie.

Een lied, een psalm voor de kinderen van Korach, voor den opperzangmeester, op Machalath Leannoth; een onderwijzing van Heman, den Ezrahiet. O HEERE, God mijns heils! bij dag, bij nacht roep ik voor U.

2 Niech dojdzie do ciebie moja modlitwa, nakłoń swego ucha na moje wołanie.

Laat mijn gebed voor Uw aanschijn komen; neig Uw oor tot mijn geschrei.

3 Moja dusza bowiem jest nasycona utrapieniem, a moje życie zbliża się do grobu. (Sheol h7585)

Want mijn ziel is der tegenheden zat, en mijn leven raakt tot aan het graf. (Sheol h7585)

4 Zaliczono mnie do tych, którzy zstępują do dołu; stałem się jak człowiek bez siły.

Ik ben gerekend met degenen, die in de kuil nederdalen; ik ben geworden als een man, die krachteloos is;

5 Zaliczono mnie do umarłych; [jestem] jak zabici, którzy leżą w grobie, o których już nie pamiętasz i którzy są odłączeni od twojej ręki.

Afgezonderd onder de doden, gelijk de verslagenen, die in het graf liggen, die Gij niet meer gedenkt, en zij zijn afgesneden van Uw hand.

6 Strąciłeś mnie w najgłębszy dół, w ciemności, w głębie.

Gij hebt mij in den ondersten kuil gelegd, in duisternissen, in diepten.

7 Twój gniew ciąży na mnie i przytłoczyłeś mnie wszystkimi twymi falami. (Sela)

Uw grimmigheid ligt op mij; Gij hebt mij nedergedrukt met al Uw baren. (Sela)

8 Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydą; jestem uwięziony i nie mam wyjścia.

Mijn bekenden hebt Gij verre van mij gedaan, Gij hebt mij hun tot een groten gruwel gesteld; ik ben besloten, en kan niet uitkomen.

9 Moje oko płacze nad moim utrapieniem; wzywam cię, PANIE, codziennie, wyciągam do ciebie swe ręce.

Mijn oog treurt vanwege verdrukking; HEERE! ik roep tot U den gansen dag; ik strek mijn handen uit tot U.

10 Czy dla umarłych będziesz czynił cuda? Czy umarli powstaną, aby cię wysławiać? (Sela)

Zult Gij wonder doen aan de doden? Of zullen de overledenen opstaan, zullen zij U loven? (Sela)

11 Czy w grobie będzie się opowiadać o twoim miłosierdziu, a o twojej wierności – w zniszczeniu?

Zal Uw goedertierenheid in het graf verteld worden, Uw getrouwheid in het verderf?

12 Czy twoje cuda pozna się w ciemnościach, a twoją sprawiedliwość w ziemi zapomnienia?

Zullen Uw wonderen bekend worden in de duisternis, en Uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?

13 Lecz ja, PANIE, do ciebie wołam; rankiem wita cię moja modlitwa.

Maar ik, HEERE! roep tot U, en mijn gebed komt U voor in den morgenstond.

14 Dlaczego, PANIE, odrzucasz moją duszę i ukrywasz przede mną swoje oblicze?

HEERE! waarom verstoot Gij mijn ziel, en verbergt Uw aanschijn voor mij?

15 Jestem strapiony i od młodości bliski śmierci; znoszę twoją grozę i trwożę się.

Van der jeugd aan ben ik bedrukt en doodbrakende; ik draag Uw vervaarnissen, ik ben twijfelmoedig.

16 Twój srogi gniew spadł na mnie [i] wyniszczyła mnie twoja groza.

Uw hittige toornigheden gaan over mij; Uw verschrikkingen doen mij vergaan.

17 Ogarniają mnie co dzień jak woda, wszystkie mnie otaczają.

Den gansen dag omringen zij mij als water; te zamen omgeven zij mij.

18 Oddaliłeś ode mnie przyjaciela i towarzysza, a moich znajomych – w ciemności.

Gij hebt vriend en metgezel verre van mij gedaan; mijn bekenden zijn in duisternis.