Psalmów 74

1 Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? [Czemu] płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?

Maskil (cantique) d'Asaph. Pourquoi, ô Dieu, nous rejettes-tu à jamais, et ta colère fume-t-elle contre le troupeau de ta pâture?

2 Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.

Souviens-toi de ton assemblée, que tu t'es acquise jadis, que tu as rachetée pour être la tribu de ton héritage; souviens-toi de cette montagne de Sion, où tu as fait ta demeure.

3 Pospiesz na [miejsce] ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!

Porte tes pas vers ces ruines perpétuelles: l'ennemi a tout détruit dans le lieu saint.

4 Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.

Tes ennemis ont rugi au milieu de tes parvis; ils y ont mis pour signes leurs signes.

5 Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.

Ils s'y font voir comme des gens élevant les haches dans l'épaisseur d'un bois.

6 A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.

Et déjà ils en brisent toutes les sculptures, avec des cognées et des marteaux.

7 Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i [obaliwszy] na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.

Ils ont mis en feu ton sanctuaire; ils ont jeté à terre, profané la demeure de ton nom.

8 Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.

Ils ont dit en leur cœur: Détruisons-les tous! Ils ont brûlé toutes les synagogues de Dieu dans le pays.

9 Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to [ma trwać].

Nous ne voyons plus nos signes; il n'y a plus de prophète, ni personne avec nous qui sache jusques à quand.

10 Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? [Czy] wróg będzie wiecznie bluźnił [przeciwko] twemu imieniu?

Jusques à quand, ô Dieu, l'adversaire outragera-t-il, l'ennemi méprisera-t-il sans cesse ton nom?

11 Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?

Pourquoi retires-tu ta main et ta droite? Tire-la de ton sein, et détruis!

12 Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.

Mais Dieu est mon Roi de tout temps, lui qui opère des délivrances au milieu de la terre.

13 Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.

C'est toi qui fendis la mer par ta puissance, qui brisas les têtes des dragons sur les eaux.

14 Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.

C'est toi qui écrasas les têtes du Léviathan, qui le donnas en pâture au peuple du désert.

15 Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.

C'est toi qui fis jaillir des sources et des ruisseaux; toi qui mis à sec les fleuves intarissables.

16 Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.

A toi est le jour, à toi aussi est la nuit; tu as créé la lumière et le soleil.

17 Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.

C'est toi qui as posé toutes les limites de la terre; l'été et l'hiver, c'est toi qui les as formés.

18 Pamiętaj o tym, [że] wróg zelżył [ciebie], PANIE, a głupi lud urągał twemu imieniu.

Souviens-toi que l'ennemi outrage, ô Éternel! qu'un peuple insensé méprise ton nom!

19 Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.

N'abandonne pas aux bêtes la vie de ta tourterelle; n'oublie pas pour toujours la troupe de tes affligés.

20 Zważ na [twoje] przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne [są] siedlisk przemocy.

Regarde à ton alliance; car les lieux ténébreux de la terre sont pleins de repaires de violence.

21 Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.

Que l'opprimé ne retourne pas confus; que l'affligé et le pauvre louent ton nom!

22 Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, [którą] co dzień wyrządza ci głupiec.

Lève-toi, ô Dieu, défends ta cause! Souviens-toi de l'opprobre qui t'est fait tous les jours par l'insensé.

23 Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.

N'oublie pas les cris de tes adversaires, le bruit toujours grandissant de ceux qui s'élèvent contre toi!