Psalmów 65

1 Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.

O Dieu, la louange t'attend dans Sion; là seront rendus les vœux qu'on t'a faits.

2 Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.

O toi qui entends la prière, toute créature viendra jusqu'à toi.

3 Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.

Les iniquités avaient prévalu sur moi; mais toi, tu expieras nos transgressions.

4 Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.

Heureux celui que tu choisis, et que tu fais habiter dans tes parvis! Nous serons rassasiés des biens de ta maison, de la sainteté de ton palais.

5 Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.

Tu nous répondras par des œuvres redoutables, selon ta justice, ô Dieu de notre salut, l'espoir des extrémités lointaines de la terre et de la mer!

6 Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;

Il tient ferme les montagnes par sa force; il est ceint de puissance.

7 Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;

Il apaise le bruit des mers, le bruit de leurs flots et la rumeur des peuples.

8 Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.

Et ceux qui habitent aux bouts de la terre, craignent à la vue de tes prodiges; tu fais chanter de joie et le Levant et le Couchant.

9 Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.

Tu visites la terre, tu l'arroses, tu l'enrichis abondamment; les ruisseaux de Dieu sont pleins d'eau; tu prépares leur froment, après que tu as ainsi préparé la terre.

10 Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.

Tu abreuves ses sillons; tu aplanis ses mottes; tu l'amollis par la pluie menue; tu bénis son germe.

11 Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.

Tu couronnes l'année de tes biens, et les roues de ton char distillent l'abondance.

12 Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.

Elles la répandent sur les pâturages du désert, et les coteaux sont parés de joie.

13 Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.

Les campagnes sont revêtues de troupeaux, et les vallées sont couvertes de froment; elles en triomphent, et elles en chantent.