Psalmów 44

1 Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.

Koraha bērnu pamācība. Dziedātāju vadonim. Dievs, ar savām ausīm mēs to esam dzirdējuši, mūsu tēvi to mums ir teikuši: vienu darbu Tu esi darījis viņu laikā sendienās.

2 Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.

Ar savu roku pagānus Tu esi izdzinis, bet viņus Tu esi dēstījis; tautas Tu esi mocījis, bet viņus Tu esi izplatījis.

3 Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.

Jo tie to zemi caur savu zobenu nav iemantojuši, un viņu elkonis tiem nav palīdzējis, bet Tava labā roka un Tavs elkonis un Tava vaiga gaišums, jo Tev bija labs prāts pie tiem.

4 Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.

Tu tas esi, ak Dievs, mans ķēniņš; sūti Jēkabam pestīšanu.

5 Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.

Ar Tevi mēs gribam sadauzīt savus ienaidniekus, Tavā vārdā gribam samīt, kas mums ceļas pretim.

6 Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;

Jo es neceru uz savu stopu, un mans zobens man nevar palīdzēt.

7 Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

Bet Tu mūs izglābi no mūsu pretiniekiem, un Tu mūsu ienaidniekus lieci kaunā.

8 Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)

Ar Dievu mēs lielāmies cauru dienu un pateicamies Tavam vārdam mūžīgi. (Sela)

9 [Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.

Bet nu Tu mūs atstūmi un lieci mūs kaunā un neizej ar mūsu karaspēku.

10 Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.

Tu mūs dzeni atpakaļ priekš mūsu pretiniekiem, ka mūsu ienaidnieki mūs aplaupa.

11 Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.

Tu mūs nodevi kā avis par barību, un mūs izkaisi starp pagāniem.

12 Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.

Tu pārdevi Savus ļaudis pa velti, un nespriedi priekš viņiem nekādas maksas.

13 Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.

Tu mūs cēli par apsmieklu mūsu kaimiņiem, par nievāšanu un apmēdīšanu tiem, kas ir ap mums.

14 Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.

Tu mūs dari par sakāmu vārdu starp pagāniem, ka tautas par mums galvu krata.

15 Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;

Cauru dienu mans negods man ir klāt, un kauns apklāj manu vaigu

16 Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.

Mēdītāju un zaimotāju valodas pēc, ienaidnieku un atriebēju dēļ.

17 To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.

Viss tas mums uzgājis, taču mēs Tevi neesam aizmirsuši, nedz viltīgi darījuši pret Tavu derību.

18 Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;

Mūsu sirds nav atpakaļ griezusies, nedz mūsu soļi noklīduši no Taviem ceļiem,

19 Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.

Ka Tu mūs tā satriec zvēru vidū, un mūs apklāj ar nāves ēnu.

20 Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;

Ja mēs būtu aizmirsuši sava Dieva vārdu, un pacēluši savas rokas uz kādu svešu dievu,

21 Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.

Vai Dievs to nevarētu samanīt? Jo Viņš zina sirds noslēpumus.

22 Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.

Bet Tevis pēc mēs topam nāvēti visaugošu dienu, un topam turēti līdzi kaujamām avīm.

23 Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

Uzmosties, Kungs, kāpēc Tu guli? Mosties, neatstum mūžīgi.

24 Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?

Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un aizmirsti mūsu bēdas un mokas?

25 Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.

Jo mūsu dvēsele ir nospiesta pīšļos, mūsu vēders līp pie zemes.

26 Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.

Celies mums par palīgu, un izglāb mūs Savas žēlastības dēļ.