Psalmów 38
1 Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
Dávid zsoltára emlékeztetőül. Uram, haragodban ne fenyíts meg engem; felgerjedésedben ne ostorozz meg engem!
2 Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
Mert nyilaid belém akadtak, és kezed rám nehezült.
3 Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
Nincs épség testemben a te haragodtól; nincs békesség csontjaimban vétkeim miatt.
4 Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
Mert bűneim elborítják fejemet; súlyos teherként, erőm felett.
5 Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
Megsenyvedtek, megbűzhödtek sebeim oktalanságom miatt.
6 Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
Lehorgadtam, meggörbedtem nagyon; naponta szomorúan járok.
7 Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
Mert derekam megtelt gyulladással, és testemben semmi ép sincsen.
8 Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
Erőtlen és összetört vagyok nagyon, s szívem keserűsége miatt jajgatok.
9 Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
Uram, előtted van minden kívánságom, és nincs előled elrejtve az én nyögésem!
10 Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
Szívem dobogva ver, elhágy erőm, s szemem világa – az sincs már velem.
11 Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
Szeretteim és barátaim félreállanak csapásomban; rokonaim pedig messze állanak.
12 Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
De tőrt vetnek, a kik életemre törnek, és a kik bajomra törnek; hitványságokat beszélnek, és csalárdságot koholnak mindennap.
13 Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
De én, mint a siket, nem hallok, és olyan vagyok, mint a néma, a ki nem nyitja föl száját.
14 I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
És olyanná lettem, mint az, a ki nem hall, és szájában nincsen ellenmondás.
15 Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
Mert téged vártalak Uram, te hallgass meg Uram, Istenem!
16 Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
Mert azt gondolom: csak ne örülnének rajtam; mikor lábam ingott, hatalmaskodtak ellenem!
17 Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
És bizony közel vagyok az eleséshez, és bánatom mindig előttem van.
18 Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
Sőt bevallom bűneimet, bánkódom vétkem miatt.
19 Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
De ellenségeim élnek, erősödnek; megsokasodtak hazug gyűlölőim,
20 Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
És a kik jóért roszszal fizetnek; ellenem törnek, a miért én jóra törekszem.
21 Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
Ne hagyj el Uram Istenem, ne távolodjál el tőlem!
22 Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
Siess segítségemre, oh Uram, én szabadítóm!
