Psalmów 106

1 Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.

Hallelujah! Bekennet Jehovah, denn Er ist gut, denn Seine Barmherzigkeit ist in Ewigkeit.

2 Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?

Wer kann aussagen die Machttaten Jehovahs, kann hören lassen all Sein Lob?

3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.

Selig, die das Recht halten und Gerechtigkeit tun alle Zeit!

4 Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;

Gedenke mein, Jehovah, mit dem Wohlgefallen für Dein Volk, und suche mich heim mit Deinem Heil.

5 Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.

Daß ich sehe das Gute Deiner Auserwählten, daß ich fröhlich sei in der Fröhlichkeit Deiner Völkerschaften, mich rühme mit Deinem Erbe.

6 Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.

Wir sündigten mit unseren Vätern, wir haben Missetat, Ungerechtigkeit begangen.

7 Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.

Unsere Väter in Ägypten begriffen Deine Wunder nicht, gedachten nicht Deiner vielen Barmherzigkeit, und sie widersetzten sich am Meer, am Meere des Schilfs.

8 A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.

Er aber rettete sie um Seines Namens willen, um Seine Macht kund zu tun.

9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.

Und Er bedrohte das Schilfmeer, und es trocknete aus, und Er ließ sie durch Abgründe gehen wie durch die Wüste.

10 Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.

Und Er rettete sie aus des Hassers Hand, und aus des Feindes Hand erlöste Er sie.

11 Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.

Und Wasser bedeckten ihre Dränger, nicht einer blieb von ihnen übrig.

12 Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.

Und sie glaubten an Seine Worte, sie sangen Sein Lob.

13 Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.

Eilig hatten Seine Werke sie vergessen, warteten nicht auf Seinen Ratschluß.

14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.

Und es gelüstete sie in der Wüste ein Gelüste, und sie versuchten Gott im Wüstenland.

15 I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.

Und Er gab ihnen ihr Erbetenes, sandte aber Magerkeit in ihre Seele.

16 Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;

Und sie eiferten wider Mose in dem Lager, wider Aharon, den Heiligen Jehovahs.

17 Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;

Die Erde tat sich auf und verschlang Dathan und überdeckte Abirams Gemeinde.

18 I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.

Und es brannte Feuer in ihrer Gemeinde, und die Flamme entflammte die Ungerechten.

19 Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;

Am Choreb machten sie ein Kalb und beteten das Gußbild an,

20 I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.

Und sie vertauschten ihre Herrlichkeit mit dem Vorbilde eines Ochsen, der das Kraut frißt.

21 Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;

Sie vergaßen des Gottes, Der sie gerettet, Der in Ägypten Großes tat.

22 Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.

Wunder im Lande Cham, Furchtbares an dem Meere des Schilfs.

23 Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.

Und Er sagte, Er wollte sie vernichten, wenn Mose, Sein Auserwählter, nicht vor Ihm vor den Riß gestanden wäre, um Seinen Grimm vom Verderben zurückzuwenden.

24 Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.

Und sie verschmähten das begehrte Land, sie glaubten Seinem Worte nicht.

25 I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.

Und sie beschwerten sich in ihren Zelten, und hörten nicht auf Jehovahs Stimme.

26 Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;

Und Er hob Seine Hand auf wider sie, sie zu fällen in der Wüste.

27 Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.

Und ihren Samen unter die Völkerschaften fallen zu lassen, und sie in die Länder zu zersprengen.

28 Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.

Und sie klammerten sich an Baal-Peor und aßen die Opfer der Toten.

29 Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;

Und reizten Ihn durch ihr Tun, daß eine Plage ausbrach unter ihnen.

30 Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.

Und Phinechas stand da und schlichtete, und der Plage ward Einhalt getan.

31 Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.

Und ihm ward es zur Gerechtigkeit gerechnet ins Geschlecht und Geschlecht in Ewigkeit.

32 Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;

Und sie reizten zur Entrüstung am Wasser Meribah, und es war übel mit Mose um ihretwillen.

33 Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.

Denn sie erbitterten den Geist ihm, und es entfuhr seinen Lippen.

34 Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.

Sie vernichteten die Völker nicht, wie Jehovah zu ihnen gesprochen hatte,

35 Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;

Und vermengten sich mit den Völkerschaften und lernten ihr Tun;

36 I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.

Und sie dienten ihren Götzenbildern und sie wurden ihnen zum Fallstrick.

37 Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;

Und sie opferten den Dämonen ihre Söhne und Töchter.

38 I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.

Und sie vergossen unschuldig Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, die sie den Götzenbildern Kanaans opferten, und das Land ward durch Blut entheiligt.

39 Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.

Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke, und buhlten durch ihr Tun.

40 Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.

Und es entbrannte Jehovahs Zorn wider Sein Volk, und Sein Erbe ward Ihm zum Greuel.

41 I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.

Und Er gab sie in der Völkerschaften Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.

42 I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.

Und ihre Feinde unterdrückten sie, und sie wurden unter ihre Hand gebeugt.

43 Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.

Viel Male errettete Er sie, doch sie widersetzten sich in ihrem Ratschlusse, und schwanden dahin in ihrer Missetat.

44 A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.

Und Er sah ihre Drangsal, wie Er ihren Angstschrei hörte.

45 Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.

Und Er gedachte ihnen an Seinen Bund, und es gereute Ihn nach Seiner vielen Barmherzigkeit.

46 Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.

Und Er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen führten.

47 Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.

Rette uns, Jehovah, unser Gott, und bringe uns zusammen aus den Völkerschaften, auf daß wir bekennen den Namen Deiner Heiligkeit und preisen Dein Lob.

48 Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.

Gesegnet sei Jehovah, der Gott Israels, von Ewigkeit und zu Ewigkeit! und alles Volk spreche: Amen. Hallelujah!