Psalmów 102

1 Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę. PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

Een gebed des verdrukten, als hij overstelpt is, en zijn klacht uitstort voor het aangezicht des HEEREN. O HEERE! hoor mijn gebed, en laat mijn geroep tot U komen.

2 Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

Verberg Uw aangezicht niet voor mij, neig Uw oor tot mij ten dage mijner benauwdheid; ten dagen als ik roep, verhoor mij haastelijk.

3 Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

Want mijn dagen zijn vergaan als rook, en mijn gebeenten zijn uitgebrand als een haard.

4 Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, [tak] że zapomniałem jeść chleb.

Mijn hart is geslagen en verdord als gras, zodat ik vergeten heb mijn brood te eten.

5 Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

Mijn gebeente kleeft aan mijn vlees, vanwege de stem mijns zuchtens.

6 Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

Ik ben een roerdomp der woestijn gelijk geworden, ik ben geworden als een steenuil der wildernissen.

7 Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

Ik waak, en ben geworden als een eenzame mus op het dak.

8 Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

Mijn vijanden smaden mij al den dag; die tegen mij razen, zweren bij mij.

9 Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

Want ik eet as als brood, en vermeng mijn drank met tranen.

10 Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

Vanwege Uw verstoordheid en Uw groten toorn; want Gij hebt mij verheven, en mij weder nedergeworpen.

11 Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw, en ik verdor als gras.

12 Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

Maar Gij, HEERE! blijft in eeuwigheid, en Uw gedachtenis van geslacht tot geslacht.

13 Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

Gij zult opstaan, Gij zult U ontfermen over Sion, want de tijd om haar genadig te zijn, want de bestemde tijd is gekomen.

14 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

Want Uw knechten hebben een welgevallen aan haar stenen, en hebben medelijden met haar gruis.

15 A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

Dan zullen de heidenen den Naam des HEEREN vrezen, en alle koningen der aarde Uw heerlijkheid.

16 Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

Als de HEERE Sion zal opgebouwd hebben, in Zijn heerlijkheid zal verschenen zijn,

17 Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen, die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed;

18 Zapiszą to dla przyszłego pokolenia, a lud, który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

Dat zal geschreven worden voor het navolgende geslacht; en het volk, dat geschapen zal worden, zal den HEERE loven;

19 Spojrzał bowiem z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

Omdat Hij uit de hoogte Zijns heiligdoms zal hebben nederwaarts gezien; dat de HEERE uit den hemel op de aarde geschouwd zal hebben;

20 Aby wysłuchać jęku więźniów i uwolnić skazanych na śmierć;

Om het zuchten der gevangenen te horen, om los te maken de kinderen des doods;

21 Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

Opdat men den Naam des HEEREN vertelle te Sion, en Zijn lof te Jeruzalem;

22 Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

Wanneer de volken samen zullen vergaderd worden, ook de koninkrijken, om den HEERE te dienen.

23 Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

Hij heeft mijn kracht op den weg ter nedergedrukt; mijn dagen heeft Hij verkort.

24 Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem [trwają] z pokolenia na pokolenie.

Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht.

25 Ty dawno założyłeś [fundamenty] ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

26 One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

Die zullen vergaan, maar Gij zult staande blijven; en zij alle zullen als een kleed verouden; Gij zult ze veranderen als een gewaad, en zij zullen veranderd zijn.

27 Ale ty [zawsze jesteś] ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

Maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet geeindigd worden.

28 Synowie twoich sług będą trwać [u ciebie], a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

De kinderen Uwer knechten zullen wonen, en hun zaad zal voor Uw aangezicht bevestigd worden.