Hioba 37

1 I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.

Il cuor mi trema eziandio di questo, E si muove dal luogo suo.

2 Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.

Udite pure il suo tremendo tuono, E il mormorare ch'[esce] dalla sua bocca.

3 Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.

Egli lo lancia sotto tutti i cieli, E la sua fiamma sopra le estremità della terra;

4 Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.

Dopo la quale rugge il tuono; egli tuona con la voce della sua altezza, E non indugia quelle cose, dopo che la sua voce è stata udita.

5 Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.

Iddio tuona maravigliosamente con la sua voce; Egli fa cose tanto grandi, che noi non possiam comprenderle.

6 Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.

Perciocchè egli dice alla neve: Cadi in su la terra; [E parimente] al nembo della pioggia, al nembo delle sue forti piogge.

7 Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.

Egli rinchiude ogni uomo in casa, [Come] per riconoscer tutti i suoi lavoratori.

8 Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.

E le fiere se n'entrano ne' [lor] nascondimenti, E dimorano ne' lor ricetti.

9 Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.

La tempesta viene dall'Austro, E il freddo dal Settentrione.

10 Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.

Iddio, col suo soffio, produce il ghiaccio, E fa che le acque che si diffondevano [diventano come di] metallo.

11 Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.

Egli stanca eziandio le nuvole in adacquar [la terra], E disperge le nubi [con] la sua luce.

12 One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.

Ed esse si rivolgono in [molti] giri, secondo gli ordini suoi Intorno a ciò che hanno a fare, Secondo tutto quello ch'egli comanda loro [di fare] In su la faccia del mondo, nella terra;

13 A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.

Facendole venire, o per castigo, O per la sua terra, o per alcun beneficio.

14 Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.

Porgi l'orecchio a questo, o Giobbe; Fermati, e considera le maraviglie di Dio.

15 Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?

Sai tu, come Iddio dispone di esse, E [come] egli fa risplender la luce della sua nuvola?

16 Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?

Intendi tu come le nuvole son bilanciate? [Conosci tu] le maraviglie di colui che è perfetto in ogni scienza?

17 [Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?

Come i tuoi vestimenti [son] caldi, Quando egli acqueta l'Austro in su la terra?

18 Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?

Hai tu con lui distesi i cieli, [I quali son] sodi, come uno specchio di metallo?

19 Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.

Insegnaci ciò che noi gli diremo; [Poichè], per cagione delle [nostre] tenebre, noi non possiam [bene] ordinare [i nostri ragionamenti].

20 Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.

Gli sarebbe egli rapportato quando io avessi parlato? Se [vi fosse] alcuno [che ne] parlasse, certo egli sarebbe abissato.

21 Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.

Ecco pure [gli uomini] non possono riguardare il sole, [Quando] egli risplende nel cielo, Dopo che il vento è passato, e l'ha spazzato;

22 Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.

[E] che dal Settentrione è venuta la dorata serenità; [Or] Iddio [ha] intorno a sè una tremenda maestà.

23 On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].

[Egli è] l'Onnipotente, noi non possiam trovarlo; [Egli è] grande in forza, Ed in giudicio, ed in grandezza di giustizia; Egli non oppressa [alcuno];

24 Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.

Perciò gli uomini lo temono; Alcun uomo, benchè savio di cuore, no 'l può vedere.