Hioba 20

1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

E SOFAR Naamatita rispose, e disse:

2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

Perciò i miei pensamenti m'incitano a rispondere, E perciò [questa] mia fretta [è] in me.

3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

Io ho udita la mia vituperosa riprensione; Ma lo spirito [mio] mi spinge a rispondere del mio intendimento.

4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

Non sai tu questo, [che è stato] d'ogni tempo, Da che l'uomo fu posto sopra la terra;

5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

Che il trionfo degli empi [è] di breve durata, E che la letizia dell'ipocrita [è sol] per un momento?

6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

Avvegnachè la sua altezza salisse fino al cielo, E il suo capo giungesse infino alle nuvole;

7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

Pur perirà egli in perpetuo, come lo sterco suo; Quelli che l'avranno veduto, diranno: Ove [è] egli?

8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

Egli se ne volerà via come un sogno, e non sarà [più] ritrovato, E si dileguerà come una visione notturna.

9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

L'occhio [che] l'avrà veduto nol [vedrà] più, E il suo luogo nol mirerà più.

10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

I suoi figliuoli procacceranno il favor de' poveri, E le sue mani restituiranno quel ch'egli avrà rapito per violenza.

11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

Le sue ossa saranno ripiene [degli eccessi] della sua gioventù, I quali giaceranno con lui in su la polvere.

12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

Se il male gli è stato dolce nella bocca, [Se] egli l'ha nascosto sotto la sua lingua;

13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

[Se] l'ha riserbato, e non l'ha gittato fuori; Anzi l'ha ritenuto in mezzo del suo palato;

14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

Il suo cibo gli si cangerà nelle sue viscere, E diverrà veleno d'aspido nelle sue interiora.

15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

Egli avrà trangugiate le ricchezze, ma egli le vomiterà; Iddio gliele caccerà fuor del ventre.

16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

Egli avrà succiato il veleno dell'aspido, La lingua della vipera l'ucciderà.

17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

Egli non vedrà i ruscelli, I fiumi, i torrenti del miele e del burro.

18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

Egli renderà [ciò che con] fatica [avrà acquistato], e non l'inghiottirà; Pari alla potenza [sua sarà] il suo mutamento, e non ne goderà.

19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

Perciocchè egli ha oppressato [altrui], egli lascerà [dietro a sè] de' bisognosi; [Perciocchè] egli ha rapita la casa [altrui], egli non edificherà [la sua].

20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

Perciocchè egli non ha mai sentito riposo nel suo ventre, Non potrà salvar [nulla] delle sue più care cose.

21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

Nulla gli rimarrà da mangiare, E però egli non avrà più speranza ne' suoi beni.

22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

Quando egli sarà ripieno a sufficienza, allora sarà distretto; Tutte le mani de' miseri gli verranno contra.

23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

[Quando] egli sarà per empiersi il ventre, [Iddio] gli manderà addosso l'ardore della sua ira, E [la] farà piovere sopra lui, [e] sopra il suo cibo.

24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

[Quando egli] fuggirà dalle armi di ferro, Un arco di rame lo trafiggerà.

25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

[Come prima la saetta] sarà tratta fuori, La punta gli passerà per mezzo il fiele, Dopo esser uscita del suo turcasso; Spaventi gli saranno addosso.

26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

Tutte le tenebre [saran] nascoste ne' suoi nascondimenti; Un fuoco non soffiato lo divorerà; Chi sopravviverà nel suo tabernacolo, capiterà male.

27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

I cieli scopriranno la sua iniquità, E la terra si leverà contro a lui.

28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

La rendita della sua casa sarà trasportata [ad altri]; [Ogni cosa sua] scorrerà via, nel giorno dell'ira di esso,

29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.

Questa [è] la parte [assegnata] da Dio all'uomo empio, E l'eredità [ch'egli riceve] da Dio per le sue parole.