Hioba 20

1 Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

Et Sophar le Minéen dit:

2 Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

Ce n'est point de cette manière que je voudrais, sur ces choses, discuter avec toi; et vous tous vous ne vous y êtes pas mieux pris.

3 Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

Je mettrai à profit ce que m'enseigne ma retenue, et l'esprit d'intelligence répondra pour moi.

4 Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

Est-ce que l'on ne sait pas ces choses depuis que l'homme a été placé sur la terre?

5 Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

Joie des méchants, chute extraordinaire; plaisir des pervers, ruine.

6 Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

Lors même que les présents de l'impie monteraient jusqu'au ciel, et que ses sacrifices atteindraient les nuées;

7 [To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

Lors même qu'il serait soutenu par de forts étais, finalement il périra, et ceux qui le connaissaient diront: Où est-il?

8 Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

On ne le voit non plus qu'un songe évanoui, et il s'est envolé comme une vision nocturne.

9 Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

L'œil a regardé et il n'est plus là, et le lieu qu'il habitait ne s'apercevra plus.

10 Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

Que ses fils meurent sous les coups des petits; que ses mains ne connaissent plus que les douleurs.

11 Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

Ses os ont eu la force de la jeunesse, et ils sont couchés comme lui dans la terre.

12 A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

Si la méchanceté est douce à sa bouche, il la cachera sous sa langue,

13 Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

Il ne s'en fera pas faute, et il n'en laissera rien perdre; et il la fera descendre au fond de son gosier.

14 [To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

Mais elle ne lui profitera pas; ce sera en ses entrailles un venin d'aspic.

15 Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

Il vomira sa richesse injustement acquise, et un ange l'expulsera de la maison où il l'aura amassée.

16 Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

Puisse-t-il s'allaiter du fiel des dragons; puisse la langue des serpents le faire périr.

17 Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

Qu'il ne voie plus de lait trait au pâturage; qu'il ne mange ni beurre ni miel.

18 Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

Il s'est fatigué pour des choses vaines et insensées, pour des biens dont il ne goûtera pas, qui lui serviront comme un nerf desséché où il n'y a rien à manger ni à boire.

19 Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

Car il a brisé les demeures d'une multitude d'hommes puissants; il les a dépouillés de maisons qu'il n'avait point bâties.

20 Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

Il ne trouvera pas son salut dans ses trésors; il ne sera point sauvé par sa convoitise.

21 Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

Jamais rien ne reste de ses aliments; aussi ses richesses pour lui ne porteront pas de fleurs.

22 Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

A peine à son repas se sera-t-il bien gorgé, qu'il sera oppressé et torturé par toutes sortes d'étreintes.

23 Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

Si, n'importe comment, tu as rempli sa panse, c'est comme si tu avais fait tomber sur lui le poids de ta colère et des flots de douleurs.

24 [Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

Il n'est point à l'abri d'une main armée de fer, ni à l'épreuve d'une flèche d'airain.

25 Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

Que le trait entre par sa bouche; que les éclairs sillonnent ses demeures. Que les épouvantements se promènent à ses côtés;

26 Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

Que les ténèbres autour de lui ne se dissipent jamais; que la flamme le dévore sans le consumer; que son hôte ruine sa maison.

27 Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

Que le ciel dévoile ses péchés; que la terre s'élève contre lui.

28 Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

Que sa famille enfin périsse et qu'il voie luire le jour de la colère.

29 Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.

Tel est le sort que le Seigneur réserve à l'impie; telle est la part de richesses que lui donnera Celui qui voit tout.