II Samuela 22
1 Dawid wypowiedział PANU słowa tej pieśni w dniu, gdy PAN go wybawił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula;
I izgovori David Gospodu rijeèi ove pjesme, kad ga izbavi Gospod iz ruku svijeh neprijatelja njegovijeh i iz ruke Saulove;
2 Powiedział: PAN jest moją skałą, moją twierdzą i moim wybawicielem.
I reèe: Gospod je moja stijena i grad moj i izbavitelj moj.
3 Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mojego zbawienia, moją wieżą i moją ucieczką, moim zbawicielem; wybawiasz mnie od przemocy.
Bog je stijena moja, u njega æu se uzdati, štit moj i rog spasenja mojega, zaklon moj i utoèište moje, spasitelj moj, koji me izbavlja od sile.
4 Wzywałem PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
Prizivljem Gospoda, kojega valja hvaliti, i opraštam se neprijatelja svojih.
5 Ogarnęły mnie bowiem boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Jer obuzeše me smrtni bolovi, potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Bolovi grobni opkoliše me, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
7 W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mojego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie [dotarło] do jego uszu.
U tjeskobi svojoj prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah, on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
8 Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady nieba zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
Zatrese se i pokoleba se zemlja, temelji nebesima zadrmaše se i pomjeriše se, jer se on razgnjevi.
9 Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
Podiže se dim iz nozdara njegovijeh i iz usta njegovijeh oganj koji proždire, živo ugljevlje otskakaše od njega.
10 Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
Savi nebesa i siðe; a mrak bijaše pod nogama njegovijem.
11 Dosiadł cherubina i latał, i ukazał się na skrzydłach wiatru.
I sjede na heruvima i poletje, i pokaza se na krilima vjetrnijem.
12 Z ciemności uczynił wokół siebie namiot, z ciemnych wód i z gęstych obłoków nieba.
Od mraka naèini oko sebe šator, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
13 Od jego blasku rozpaliły się węgle ogniste.
Od sijevanja pred njim goraše živo ugljevlje.
14 Zagrzmiał PAN z nieba, Najwyższy wydał swój głos.
Zagrmje s nebesa Gospod, i višnji pusti glas svoj.
15 Wypuścił strzały i rozproszył ich; błyskawicę – i ich rozgromił.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; munje, i razasu ih.
16 I ukazały się głębiny morza, i odsłoniły się fundamenty świata od upomnienia PANA, od podmuchu tchnienia jego nozdrzy.
Pokazaše se dubine morske, i otkriše se temelji vasiljenoj od prijetnje Gospodnje, od dihanja duha iz nozdara njegovijeh.
17 Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął z wielkich wód.
Tada pruži s visine ruku i uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
18 Ocalił mnie od mojego potężnego wroga i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
19 Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
20 Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
I izvede me na prostrano mjesto, izbavi me, jer sam mu mio.
21 Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih dariva me.
22 Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mojego Boga.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega.
23 Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i od jego praw się nie odwróciłem.
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
24 Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
I bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
25 Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według mojej czystości przed jego oczyma.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti mojoj pred oèima njegovima.
26 [Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernijem vjerno;
27 Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie.
S èistijem èisto postupaš, a s nevaljalijem nasuprot njemu.
28 Lecz wybawiasz lud strapiony, a twoje oczy [są] na wyniosłych, by ich poniżać.
Jer pomažeš narodu nevoljnom, a na ponosite spuštaš oèi svoje i ponižavaš ih.
29 Ty bowiem jesteś moją pochodnią, o PANIE; PAN rozjaśni moje ciemności.
Ti si vidjelo moje, Gospode, i Gospod prosvjetljuje tamu moju.
30 Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
S tobom razbijam vojsku, s Bogom svojim skaèem preko zida.
31 Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se uzdaju u nj.
32 Bo któż [jest] Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
Jer ko je Bog osim Gospoda? i ko je stijena osim Boga našega?
33 Bóg [jest] moją siłą i mocą, on czyni doskonałą moją drogę.
Bog je krjepost moja i sila moja, i èini da mi je put bez mane.
34 Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
Daje mi noge kao u jelena, i na visine moje stavlja me.
35 Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
Uèi ruke moje boju, te lome luk mjedeni mišice moje.
36 Dałeś mi też tarczę swego zbawienia, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
Ti mi daješ štit spasenja svojega, i milost tvoja èini me velika.
37 Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
Širiš korake moje poda mnom, te se ne omièu gležnji moji.
38 Ścigałem moich wrogów i wytraciłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wyniszczyłem.
Tjeram neprijatelje svoje, i potirem ih, i ne vraæam se dokle ih ne istrijebim.
39 I wyniszczyłem ich, i powaliłem, tak że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
I istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.
40 Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
Jer me ti opasuješ snagom za boj: koji ustanu na me, obaraš ih poda me.
41 Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
42 Patrzyli, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; [spoglądali] na PANA, lecz ich nie wysłuchał.
Obziru se, ali nema pomagaèa: vièu ka Gospodu, ali ih ne sluša.
43 Starłem ich jak proch ziemi, zdeptałem ich jak błoto na ulicach, rozrzuciłem ich.
Satirem ih kao prah zemaljski, kao blato po ulicama gazim ih i razmeæem.
44 Ty wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, zachowałeś mnie, abym był głową narodów. Będzie mi służył lud, [którego] nie znałem.
Ti me izbavljaš od bune naroda mojega, èuvaš me da sam glava narodima; narod kojega ne poznavah služi mi.
45 Cudzoziemcy będą udawać uległość. Jak tylko usłyszą, będą mi posłuszni.
Tuðini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
46 Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
47 PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg, skała mojego zbawienia.
Živ je Gospod, i da je blagoslovena stijena moja. Da se uzvisi Bog, stijena spasenja mojega.
48 Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody;
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
49 Wyprowadza mnie spośród moich wrogów. Ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
Koji me izvodi iz neprijatelja mojih, i podiže me nad one koji ustaju na me, i od èovjeka žestoka izbavlja me.
50 Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twojemu imieniu.
Toga radi hvalim te, Gospode, po narodima, i pojem imenu tvojemu,
51 [On jest] wieżą zbawienia dla swego króla i na wieki okazuje miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i sjemenu njegovu dovijeka.
