Psalmów 34

1 Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.

Psalm Dawida, gdy zmienił swoje zachowanie przed Abimelekiem i wypędzony przez niego, odszedł. Będę błogosławił PANA w każdym czasie, jego chwała zawsze [będzie] na moich ustach.

2 W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.

Moja dusza będzie się chlubić PANEM; pokorni [to] usłyszą i rozradują się.

3 Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.

Uwielbiajcie PANA ze mną i wspólnie wywyższajmy jego imię.

4 Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.

Szukałem PANA, a on mnie wysłuchał i uwolnił od wszystkich mych trwóg.

5 Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.

Spojrzeli na niego i rozpromienili się, a ich oblicza nie doznały wstydu.

6 Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.

Ten oto biedak wołał, a PAN wysłuchał i wybawił go ze wszystkich jego utrapień.

7 Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.

Anioł PANA rozbija obóz dokoła tych, którzy się go boją, i wybawia ich.

8 Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.

Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest PAN: Błogosławiony człowiek, który mu ufa.

9 Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.

Bójcie się PANA, jego święci, bo niczego nie braknie tym, którzy się go boją.

10 Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.

Lwięta cierpią niedostatek i głód, lecz szukającym PANA nie zabraknie żadnego dobra.

11 Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.

Chodźcie, synowie, słuchajcie mnie; nauczę was bojaźni PANA.

12 Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?

Który człowiek chce [długo] żyć i pragnie [wiele] dni, aby móc oglądać dobro?

13 Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.

Strzeż swego języka od zła, a swoich warg od podstępnej mowy.

14 Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.

Odwróć się od zła i czyń dobrze, szukaj pokoju i dąż do niego.

15 Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;

Oczy PANA [są zwrócone] na sprawiedliwych, a jego uszy [nachylone] na ich wołanie;

16 Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.

[Lecz] oblicze PANA [jest] przeciwko złoczyńcom, aby pamięć o nich wymazać z ziemi.

17 Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.

Wołają [sprawiedliwi], a PAN wysłuchuje ich i uwalnia od wszelkich trudności.

18 Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.

Bliski [jest] PAN skruszonym w sercu i wybawia złamanych na duchu.

19 Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.

Liczne [są] cierpienia sprawiedliwego, ale PAN uwalnia go od nich wszystkich.

20 On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.

On strzeże wszystkich jego kości; ani jedna z nich nie będzie złamana.

21 Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;

Zło zabija niegodziwego i ci, którzy nienawidzą sprawiedliwego, będą zniszczeni;

22 Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.

PAN odkupi dusze swoich sług i nie będą zniszczeni ci, którzy mu ufają.