Psalmów 2
1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?
Perché tumultuano le nazioni, e meditano i popoli cose vane?
2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:
I re della terra si ritrovano e i principi si consigliano assieme contro l’Eterno e contro il suo Unto, dicendo:
3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.
Rompiamo i loro legami e gettiamo via da noi le loro funi.
4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.
Colui che siede ne’ cieli ne riderà; il Signore si befferà di loro.
5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,
Allora parlerà loro nella sua ira, e nel suo furore li renderà smarriti:
6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.
Eppure, dirà, io ho stabilito il mio re sopra Sion, monte della mia santità.
7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.
Io spiegherò il decreto: L’Eterno mi disse: Tu sei il mio figliuolo, oggi io t’ho generato.
8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.
Chiedimi, io ti darò le nazioni per tua eredità e le estremità della terra per tuo possesso.
9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.
Tu le fiaccherai con uno scettro di ferro; tu le spezzerai come un vaso di vasellaio.
10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!
Ora dunque, o re, siate savi; lasciatevi correggere, o giudici della terra.
11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.
Servite l’Eterno con timore, e gioite con tremore.
12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.
Rendete omaggio al figlio, che talora l’Eterno non si adiri e voi non periate nella vostra via, perché d’un tratto l’ira sua può divampare. Beati tutti quelli che confidano in lui!
