Przysłów 1
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
