Przysłów 19

1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

Лучше бедный, ходящий в своей непорочности, нежели богатый со лживыми устами, и притом глупый.

2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

Нехорошо душе без знания, и торопливый ногами оступится.

3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

Глупость человека извращает путь его, а сердце его негодует на Господа.

4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

Богатство прибавляет много друзей, а бедный оставляется и другом своим.

5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

Лжесвидетель не останется ненаказанным, и кто говорит ложь, не спасется.

6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

Многие заискивают у знатных, и всякий - друг человеку, делающему подарки.

7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

Бедного ненавидят все братья его, тем паче друзья его удаляются от него: гонится за ними, чтобы поговорить, но и этого нет.

8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

Кто приобретает разум, тот любит душу свою; кто наблюдает благоразумие, тот находит благо.

9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

Лжесвидетель не останется ненаказанным, и кто говорит ложь, погибнет.

10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

Неприлична глупцу пышность, тем паче рабу господство над князьями.

11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

Благоразумие делает человека медленным на гнев, и слава для него - быть снисходительным к проступкам.

12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

Гнев царя - как рев льва, а благоволение его - как роса на траву.

13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

Глупый сын - сокрушение для отца своего, и сварливая жена - сточная труба.

14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

Дом и имение - наследство от родителей, а разумная жена - от Господа.

15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

Леность погружает в сонливость, и нерадивая душа будет терпеть голод.

16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

Хранящий заповедь хранит душу свою, а нерадящий о путях своих погибнет.

17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Благотворящий бедному дает взаймы Господу, и Он воздаст ему за благодеяние его.

18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

Наказывай сына своего, доколе есть надежда, и не возмущайся криком его.

19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

Гневливый пусть терпит наказание, потому что, если пощадишь его, придется тебе еще больше наказывать его.

20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

Слушайся совета и принимай обличение, чтобы сделаться тебе впоследствии мудрым.

21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.

Много замыслов в сердце человека, но состоится только определенное Господом.

22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

Радость человеку - благотворительность его, и бедный человек лучше, нежели лживый.

23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

Страх Господень ведет к жизни, и кто имеет его, всегда будет доволен, и зло не постигнет его.

24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

Ленивый опускает руку свою в чашу, и не хочет донести ее до рта своего.

25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

Если ты накажешь кощунника, то и простой сделается благоразумным; и если обличишь разумного, то он поймет наставление.

26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

Разоряющий отца и выгоняющий мать - сын срамной и бесчестный.

27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

Перестань, сын мой, слушать внушения об уклонении от изречений разума.

28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

Лукавый свидетель издевается над судом, и уста беззаконных глотают неправду.

29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

Готовы для кощунствующих суды, и побои - на тело глупых.