Przysłów 14
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Genom visa qvinnor varder huset bygdt; men en galen bryter det neder med sina åthäfvor.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Den som Herran fruktar, han går på rätta vägen; men den honom föraktar, han viker af hans väg.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
Dårar tala tyranniskt; men de vise bevara sin mun.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Der icke oxar äro, der är krubban ren; men der oxen hafver nog skaffa, der är nog inkommande.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Ett troget vittne ljuger icke; men ett falskt vittne talar dristeliga lögn.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Bespottaren söker vishet, och finner henne intet; men dem förståndiga är vishet lätt.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Kommer du till en dåra, der finner du icke ett förnumstigt ord.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
Det är dens klokas vishet, att han aktar uppå sin väg; men det är ens dåras galenskap, att det är alltsammans bedrägeri med honom.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
De dårar drifva deras gabberi med syndene; men de fromme hafva lust till de fromma.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
När hjertat sörjandes är, så hjelper ingen utvärtes glädje.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
De ogudaktigas hus varder förgjordt; men de frommas hydda skall grönskas.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Mångom behagar en väg väl; men på ändalyktene leder han honom till döden.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
Efter löje kommer sorg, och änden på glädjene är ångest.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
Ene lösaktiga mennisko varder gåendes såsom han handlar; men en from man skall vara öfver honom.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
En fåkunnig man tror hvart ord; men en förståndig man aktar på sin gång.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
En vis man hafver fruktan, och flyr det arga; men en dåre söker fram dristeliga.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
En otålig menniska gör galen ting; men en försigtig man hatar det.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
De flåkote handla ovarliga; men det är de förståndigas krona, att de varliga handla.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
De onde måste buga för de goda, och de ogudaktige uti dens rättfärdigas portom.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
En fattigan hatar ock hans näste; men de rike hafva många vänner.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Syndaren föraktar sin nästa; men säll är den som förbarmar sig öfver den elända.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
De som med illfundighet umgå, dem skall det fela; men der som godt tänka, dem skall trohet och godhet vederfaras.
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
Der man arbetar, der är nog; men der man umgår med ordom, der är fattigdom.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
Dem visom är deras rikedom en krona; men de dårars galenskap blifver galenskap.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Ett troget vittne friar lifvet; men ett falskt vittne bedrager.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
Den som Herran fruktar, han hafver ett tryggt fäste, och hans barn varda också beskärmad.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
Herrans fruktan är lifsens källa, att man må undfly dödsens snaro.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
Der en Konung mycket folk hafver, det är hans härlighet; men der litet folk är, det gör en herra blödig.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Den som tålig är, han är vis; men den som otålig är, han uppenbarar sin galenskap.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
Ett blidt hjerta är kroppsens lif; men afund är var i benen.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Den som försmäder den fattiga, han lastar hans skapare; men den som förbarmar sig öfver den fattiga, han ärar Gud.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Den ogudaktige består icke uti sine olycko; men den rättfärdige är ock i dödenom frimodig.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
Uti dens förståndigas hjerta hvilar visheten, och varder uppenbar ibland dårar.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
Rättfärdighet upphöjer ett folk; men synd är folkets förderf.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
En klok tjenare behagar Konungenom väl; men en skamlig tjenare lider han icke.
