Lamentacje 3

1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

Алеф. Аз муж видя нищету (мою) в жезле ярости Его на мя:

2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

поят мя и отведе мя во тму, а не во свет.

3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

Обаче на мя обрати руку Свою весь день,

4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

беф. Обетши плоть мою и кожу мою, кости моя сокруши:

5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

согради на мя и объя главу мою и утруди,

6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

в темных посади мя, якоже мертвыя века:

7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

гимель. Согради на мя, и не изыду, отяготи оковы моя,

8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

и егда воскричу и возопию, загради молитву мою:

9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

возгради пути моя, загради стези моя, возмяте.

10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Далеф. Бысть яко медведь ловяй, (приседяй ми) яко лев в сокровенных,

11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

гна отступившаго, и упокои мя, положи мя погибша:

12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

напряже лук Свои, и постави мя яко знамение на стреляние,

13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

ге. Пусти в лядвия моя стрелы тула Своего.

14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

Бых в смех всем людем моим, песнь их весь день.

15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

Насыти мя горести, напои мя желчи

16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

вав. И изя каменем зубы моя, напита мя пепелом

17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

и отрину от мира душу мою. Забых благоты

18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

и рех: погибе победа моя и надежда моя от Господа.

19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

Заин. Помяни нищету мою и гонение мое.

20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

Горесть и желчь мою помяну, и стужит во мне душа моя.

21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

Сия положу в сердцы моем, сего ради потерплю.

22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

Иф. Милость Господня, яко не остави мене, не скончашася бо щедроты Его: пребываяй во утриих, помилуй, Господи, яко не погибохом, не скончашася бо щедроты Твоя.

23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

Новая во утриих, многа есть вера Твоя.

24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

Часть моя Господь, рече душа моя: сего ради пожду Его.

25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

Теф. Благ Господь надеющымся Нань:

26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

души ищущей Его благо (есть), и надеющейся с молчанием спасения Божия.

27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

Благо есть мужу, егда возмет ярем в юности своей:

28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

иод. Сядет на едине и умолкнет, яко воздвигну на ся:

29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

положит во прахе уста своя, негли како будет надежда:

30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

подаст ланиту свою биющему, насытится укоризн.

31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;

Каф. Яко не во век отринет Господь,

32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

яко смиривый помилует по множеству милости Своея,

33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

не отрину от сердца Своего и смири сыны мужеския.

34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

Ламед. Еже смирити под нозе его вся узники земныя,

35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

еже уклонити суд мужа пред лицем Вышняго,

36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

осудити человека, внегда судитися ему, Господь не рече.

37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Мем. Кто есть той, иже рече, и быти, Господу не повелевшу?

38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

Из уст Вышняго не изыдет зло и добро.

39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

Что возропщет человек живущь, муж о гресе своем?

40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Нун. Изыскася путь наш и испытася, и обратимся ко Господу.

41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

Воздвигнем сердца наша с руками к Богу высокому на небеси.

42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

Мы согрешихом и нечествовахом, сего ради не помиловал еси:

43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

самех. Покрыл еси яростию и отгнал еси нас, убил и не пощадел еси:

44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

покрылся еси облаком, да не дойдет к Тебе молитва,

45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

сомжити очи мои и отринути, положил еси нас посреде людий.

46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

Аин. Отверзоша на ны уста своя вси врази наши.

47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

Страх и ужас бысть нам, надмение и сокрушение:

48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

исходища водная излиет око мое о сокрушении дщере людий моих.

49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

Фи. Око мое погрязну: и не умолкну, еже не быти ослаблению,

50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

дондеже приклонится и увидит Господь с небесе.

51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

Око мое закрывается о души моей, паче всех дщерей града.

52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

Цади. Ловяще уловиша мя яко врабия врази мои туне:

53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

умориша в рове жизнь мою и возложиша на мя камень.

54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Возлияся вода выше главы моея: рех: отриновен есмь.

55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

Коф. Призвах имя Твое, Господи, из рова преисподняго:

56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

глас мой услышал еси: не покрый ушес Твоих на мольбу мою:

57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

на помощь мою приближился еси, в день, в оньже призвах Тя, рекл ми еси: не бойся.

58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

Реш. Судил еси, Господи, прю души моея, избавил еси жизнь мою:

59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

видел еси, Господи, смятения моя, разсудил еси суд мой:

60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

веси все отмщение их и вся помышления их на мя.

61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Шин. Слышал еси укоризны их, вся советы их на мя,

62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

устне востающих на мя и поучение их на мя весь день,

63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

седение их и востание их: призри на очи их.

64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

Фав. Воздаси им, Господи, воздаяние по делом руку их:

65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

воздаси им заступление, сердца моего труд.

66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

Ты их проженеши во гневе и потребиши их под небесем, Господи.