Hioba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Alors Job prit la parole et dit:

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

Je sais bien qu'il en est ainsi: comment l'homme serait-il juste vis-à-vis de Dieu?

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

S'il voulait contester avec lui, sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Dieu est sage en son cœur, et puissant en force: qui lui a résisté, et est demeuré en paix?

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

Il transporte les montagnes, sans qu'elles le sachent, il les renverse dans sa colère;

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

il secoue la terre sur sa base, et ses colonnes sont ébranlées.

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

Il commande au soleil, et le soleil ne se lève pas; il met un sceau sur les étoiles.

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

Seul, il étend les cieux, il marche sur les hauteurs de la mer.

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

Il a créé la Grande Ourse, Orion, les Pléiades, et les régions du ciel austral.

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

Il fait des merveilles qu'on ne peut sonder, des prodiges qu'on ne saurait compter.

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

Voici qu'il passe près de moi, et je ne le vois pas; il s'éloigne, sans que je l'aperçoive.

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

S'il ravit une proie, qui s'y opposera, qui lui dira: « Que fais-tu? »

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

Dieu! Rien ne fléchit sa colère; devant lui s'inclinent les légions d'orgueil.

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

Et moi je songerais à lui répondre, à choisir mes paroles pour discuter avec lui!

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

Aurais-je pour moi la justice, je ne répondrais pas; j'implorerais la clémence de mon juge.

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Même s'il se rendait à mon appel, je ne croirais pas qu'il eût écouté ma voix:

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

lui qui me brise comme dans un tourbillon, et multiplie mes blessures sans motif;

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

qui ne me laisse point respirer, et me rassasie d'amertume.

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

S'agit-il de force, voici qu'il est fort, s'agit-il de droit, il dit: « Qui m'assigne? »

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Serais-je irréprochable, ma bouche même me condamnerait; serais-je innocent, elle me déclarerait pervers.

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Innocent! Je le suis; je ne tiens pas à l'existence, et la vie m'est à charge.

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

Il m'importe après tout; c'est pourquoi j'ai dit: « Il fait périr également le juste et l'impie. »

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

Si du moins le fléau tuait d'un seul coup! Hélas! il se rit des épreuves de l'innocent!

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

La terre est livrée aux mains du méchant, Dieu voile la face de ses juges: si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

Mes jours sont plus rapides qu'un courrier, ils fuient sans avoir vu le bonheur;

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

ils passent comme la barque de jonc, comme l'aigle qui fond sur sa proie.

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Si je dis: « Je veux oublier ma plainte, quitter mon air triste, prendre un air joyeux, »

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

je tremble pour toutes mes douleurs, je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Je serai jugé coupable: pourquoi prendre une peine inutile?

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Quand je me laverais dans la neige, quand je purifierais mes mains avec le bor,

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

tu me plongerais dans la fange, et mes vêtements m'auraient en horreur.

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Dieu n'est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, pour que nous comparaissions ensemble en justice.

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

Il n'y a pas entre nous d'arbitre qui pose sa main sur nous deux.

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Qu'il retire sa verge de dessus moi, que ses terreurs cessent de m'épouvanter:

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

alors je parlerai sans le craindre; autrement, je ne suis point à moi-même.