Hioba 38
1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
Och Herren svarade Job uti ett väder, och sade:
2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
Hvilken är den som i sina tankar så fela vill, och talar så med oförnuft?
3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
Gjorda dina länder såsom en man; jag vill fråga dig: Säg, äst du så klok?
4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
Hvar vast du, då jag grundade jordena? Säg mig:
5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
Vetst du, ho henne hafver satt sitt mått; eller ho hafver dragit något snöre öfver henne?
6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
Eller hvaruppå står hennes fotafäste; eller ho hafver henne en hörnsten lagt;
7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
Då morgonstjernorna tillsammans lofvade mig, och all Guds barn fröjdade sig?
8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
Ho hafver tillslutit hafvet med sina dörrar, då det utbrast såsom utu moderlifve;
9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
Då jag klädde det med skyar, och invefvade det i töckno, såsom i lindakläde;
10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
Då jag förtog thy dess flod med minom dam, och satte thy bom och dörrar före;
11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
Och sade: Allt härintill skall du komma, och icke vidare; här skola dina stolta böljor sätta sig?
12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
Hafver du i dinom tid budit morgonen, och vist morgonrodnanom sitt rum;
13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
Att jordenes ändar måga fattade varda, och de ogudaktige der utskuddade blifva?
14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
Inseglet skall sig förvandla såsom ler, så att de skola blifva såsom ett kläde;
15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
Och dem ogudaktigom skall deras ljus förtaget varda, och de högfärdigas arm skall sönderbruten varda.
16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
Hafver du kommit uti hafsens grund, och vandrat uti djupsens fjät?
17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
Hafva dödsens dörrar någon tid upplåtit sig för dig; eller hafver du sett dörrarna åt mörkret?
18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
Hafver du förnummit huru bred jorden är? Låt höra, vetst du allt detta?
19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
Hvilken är vägen dit, der ljuset bor, och hvilket är mörkrens rum;
20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
Att du måtte aftaga dess gränso, och märka stigen till dess hus?
21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
Visste du, att du skulle på den tiden född varda, och huru många dina dagar blifva skulle?
22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
Hafver du der varit, dädan snön kommer; eller hafver du sett, hvadan haglet kommer;
23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
Hvilka jag bevarat hafver intill bedröfvelsens dag, intill stridenes och örligets dag?
24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
Genom hvilken vägen delar sig ljuset, och östanväder uppkommer på jordena?
25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Ho hafver utskift regnskurene sitt lopp, och ljungeldenom och dundrena vägen;
26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
Så att det regnar uppå jordena, der ingen är, i öknene, der ingen menniska är;
27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
Att det skall uppfylla ödemarken och öknen, och kommer gräset till att växa?
28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
Ho är regnets fader? Ho hafver födt daggenes droppar?
29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Utu hvars lif är isen utgången; och ho hafver födt rimfrostet under himmelen;
30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
Att vattnet skulle fördoldt varda såsom under stenar, och djupet blifver ofvanuppå ståndandes?
31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
Kan du binda tillsammans sjustjärnornas band, eller upplösa Orions band?
32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
Kan du hemta morgonstjernorna fram i sin tid, eller föra vagnen på himmelen öfver sin barn?
33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
Vetst du, huru himmelen skall regeras; eller kan du sätta ett herradöme öfver honom på jordene?
34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Kan du föra dina dunder högt uppe i skynom, att vattnens myckenhet dig öfvertäcker?
35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Kan du utsläppa ljungeldar, att de fara åstad, och säga: Här äre vi?
36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
Ho hafver satt visdomen uti det fördolda? Ho hafver gifvit tankomen förstånd?
37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
Ho är så vis, att han skyarna räkna kan? Ho kan förstoppa vattuläglarna i himmelen,
38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
När stoftet är vått vordet, så att det tillhopalöper, och klimparne låda tillsammans?
39 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Kan du gifva lejinnone hennes rof i jagtene; och mätta de unga lejonen;
40 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Så att de lägga sig uti sitt rum, och stilla ligga i kulone på vakt?
41 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Ho reder korpenom mat, när hans ungar ropa till Gud, och veta icke hvar deras mat är?
