Hioba 34

1 Nadto mówił Elihu, i rzekł:

Un Elihus atbildēja un sacīja:

2 Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.

Klausāties, gudrie, manu valodu, un prātīgie, atgriežat ausis pie manis;

3 Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.

Jo auss pārbauda vārdus, tā kā mute bauda barību.

4 Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.

Lai pārspriežam savā starpā, lai kopā atzīstam, kas ir labi.

5 Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:

Jo Ījabs saka: es esmu taisns, bet Dievs ir atņēmis manu tiesu.

6 I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.

Lai gan man taisnība, mani tura par melkuli, manas mokas ir nedziedinājamas, lai gan neesmu noziedzies.

7 Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?

Kur ir gan cilvēks, kā Ījabs, kas zaimošanu dzer kā ūdeni,

8 A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?

Un draudzējās ar ļaundarītājiem un staigā ar bezdievīgiem?

9 Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.

Jo viņš saka: cilvēkam nekā nepalīdz, ka tas mīļo Dievu.

10 Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.

Tādēļ, gudrie vīri, klausāties mani. Nevar būt, ka Dievs ir ļauns un tas Visuvarenais netaisns.

11 Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.

Jo Viņš cilvēkam maksā pēc viņa darba, un ikkatram liek klāties pēc viņa gājuma.

12 A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.

Patiesi, Dievs nedara ļauna, un tas Visuvarenais nepārgroza tiesu!

13 Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?

Kam pasaule ir pavēlēta, ja ne Viņam, un kas ir radījis visu zemi?

14 Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:

Ja Viņš Savu sirdi grieztu uz Sevi pašu vien, un Savu garu un Savu dvašu ņemtu pie Sevis:

15 Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.

Tad visa miesa kopā mirtu, un cilvēks taptu atkal par pīšļiem.

16 Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.

Ja nu tev ir saprašana, klausi to, ņem vērā manas valodas balsi.

17 Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?

Vai jel, kas taisnību ienīst, varēs vadīt? Kā tad tev bija tiesāt to Vistaisnāko?

18 Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!

Viņu, kas uz ķēniņu var sacīt: tu netikli, un uz valdnieku: tu blēdi;

19 Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.

Kas neuzlūko valdnieku vaigu un neieredz bagātus vairāk nekā nabagus, jo tie visi ir Viņa roku darbs.

20 Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.

Acumirklī tie nomirst, un nakts vidū tautas top iztrūcinātas un iet bojā, un varenie top aizrauti un ne caur cilvēka roku.

21 Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.

Jo Viņa acis skatās uz cilvēka ceļiem, un Viņš redz visus viņa soļus.

22 Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.

Tumsas nav nedz nāves ēnas, kur ļaundarītāji varētu slēpties.

23 Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.

Viņam cilvēks ilgi nav jāmeklē, ka lai nāk uz tiesu Dieva priekšā.

24 Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.

Viņš satriec varenos bez izmeklēšanas un ieceļ citus viņu vietā.

25 Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.

Tāpēc ka Viņš zina viņu darbus, Viņš tos apgāž naktī, ka tie top satriekti.

26 Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.

Viņš tos šausta kā bezdievīgus, tādā vietā, kur visi redz.

27 Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:

Tāpēc ka tie no Viņa atkāpušies un nav apdomājuši visus Viņa ceļus.

28 Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.

Ka nabaga brēkšanai bija jānāk pie Viņa, un bēdīgā kliegšanu Viņš paklausīja.

29 Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,

Kad Viņš dod mieru, kas tad pazudinās? Kad Viņš Savu vaigu apslēpj, kas Viņu skatīs? Tā tas ir ar tautām, tā ar ikvienu cilvēku,

30 Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.

Lai nelieša cilvēks nevalda un tautai nav par valgiem.

31 Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.

Jo uz Dievu jāsaka: man bija jācieš, es vairs negrēkošu.

32 Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.

Ko es neredzu, to māci tu man; ja esmu darījis netaisnību, tad to vairs nedarīšu.

33 Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.

Vai Dievs lai atlīdzina pēc tava prāta? Jo tu neesi mierā! tad spriedi tu, ne es! Un ko tu taču māki sacīt!

34 Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,

Prātīgi ļaudis man sacīs, un ikviens gudrs vīrs, kas uz mani klausījies:

35 Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.

Ījabs runājis neprazdams, un viņa vārdi nav bijuši gudri.

36 Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.

Kaut Ījabs taptu pārbaudīts līdz galam, ka viņš runā, kā bezdievīgi ļaudis.

37 Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.

Jo viņš krauj grēku uz grēku, viņš mūsu priekšā zaimo un runā daudz pret to stipro Dievu. -