Hioba 18

1 A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:

Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:

2 Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.

Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.

3 Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.

Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?

4 Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?

Ty, który szarpiesz gniewem swą duszę – czy z twojego powodu będzie opuszczona ziemia i skały będą przesunięte ze swego miejsca?

5 Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.

Tak, światło niegodziwych zgaśnie, a iskra jego ognia już nie zaświeci.

6 Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.

Światło jego przybytku się zaćmi i jego pochodnia nad nim zagaśnie.

7 Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.

Kroki jego siły będą skrępowane, jego własna rada powali go.

8 Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.

Jego nogi bowiem zawiodą go w sieć, chodzi po sidłach.

9 Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.

Sidło uchwyci go za piętę i przemoże go łupieżca.

10 Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.

Sidło dla niego ukryte jest w ziemi, a pułapka na niego – na drodze.

11 Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.

Zewsząd będą go przerażać strachy, ścigają go na każdym kroku.

12 Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.

Głód osłabi jego siły i zniszczenie [będzie] czyhało u jego boku.

13 Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.

Pożre żyły jego skóry, pierworodny śmierci pożre jego członki.

14 Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.

Jego ufność będzie wykorzeniona z jego namiotu i zostanie on przyprowadzony do króla strachów.

15 Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.

[Strach] będzie mieszkał w jego namiocie, bo [ten] nie należy do niego; jego mieszkanie będzie posypane siarką.

16 Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.

Od spodu uschną jego korzenie, a z wierzchu będzie obcięta jego gałąź.

17 Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.

Pamięć o nim zginie z ziemi, a jego imienia nie [wspomną] na ulicach.

18 Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.

Wypędzą go ze światła do ciemności i wyrzucą go z okręgu świata.

19 Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.

Nie będzie miał syna ani wnuka pośród swego ludu i nikt nie pozostanie w jego mieszkaniach.

20 Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.

Ci, którzy przyjdą po nim, osłupieją na jego dzień, tak jak poprzednich ogarnął strach.

21 Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.

Takie są mieszkania niegodziwych i takie jest miejsce tego, który nie zna Boga.