Hioba 16

1 Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:

Alors Job prit la parole et dit:

2 Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

J'ai souvent entendu de semblables harangues; vous êtes tous d'insupportables consolateurs.

3 I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

Quand finiront ces vains discours? Quel aiguillon t'excite à répliquer?

4 Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?

Moi aussi, je saurais parler comme vous, si vous étiez à ma place; j'arrangerais de beaux discours à votre adresse, je secouerais la tête sur vous;

5 Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

je vous encouragerais de la bouche, et vous auriez pour soulagement l'agitation de mes lèvres.

6 Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?

Si je parle, ma douleur n'est pas adoucie; si je me tais, en est-elle soulagée?

7 A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.

Aujourd'hui, hélas! Dieu a épuisé mes forces... ô Dieu, tu as moissonné tous mes proches.

8 Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.

Tu me garrottes... c'est un témoignage contre moi!... ma maigreur se lève contre moi, en face elle m'accuse.

9 Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

Sa colère me déchire et me poursuit, il grince des dents contre moi; mon ennemi darde sur moi ses regards.

10 Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

Ils ouvrent leur bouche pour me dévorer, ils me frappent la joue avec outrage, ils se liguent tous ensemble pour me perdre.

11 Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.

Dieu m'a livré au pervers, il m'a jeté entre les mains des méchants.

12 Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.

J'étais en paix, et il m'a secoué, il m'a saisi par la nuque, et il m'a brisé. Il m'a posé en but à ses traits,

13 Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.

ses flèches volent autour de moi; il perce mes flancs sans pitié, il répand mes entrailles sur la terre;

14 Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

il me fait brèche sur brèche, il fond sur moi comme un géant.

15 Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.

J'ai cousu un sac sur ma peau, et j'ai roulé mon front dans la poussière.

16 Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

Mon visage est tout rouge de larmes, et l'ombre de la mort s'étend sur mes paupières,

17 Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )

quoiqu'il n'y ait pas d'iniquités dans mes mains, et que ma prière soit pure.

18 O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!

O terre, ne couvre point mon sang, et que mes cris s'élèvent librement!

19 Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

A cette heure même, voici que j'ai mon témoin dans le ciel, mon défenseur dans les hauts lieux.

20 O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

Mes amis se moquent de moi, c'est vers Dieu que pleurent mes yeux.

21 Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

Qu'il juge lui-même entre Dieu et l'homme, entre le fils de l'homme et son semblable!

22 Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.

Car les années qui me sont comptés s'écoulent, et j'entre dans un sentier d'où je ne reviendrai pas.