II Samuela 22
1 I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
Und David redete vor dem HERRN die Worte dieses Liedes zur Zeit, da ihn der HERR errettet hatte von der Hand aller seiner Feinde und von der Hand Sauls, und sprach:
2 I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
Der HERR ist mein Fels und meine Burg und mein Erretter.
3 Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
Gott ist mein Hort, auf den ich traue, mein Schild und Horn meines Heils, mein Schutz und meine Zuflucht, mein Heiland, der du mir hilfst vor dem Frevel.
4 Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
Ich rufe an den HERRN, den Hochgelobten, so werde ich von meinen Feinden erlöst.
5 Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Es hatten mich umfangen die Schmerzen des Todes, und die Bäche des Verderbens erschreckten mich.
Der Hölle Bande umfingen mich, und des Todes Stricke überwältigten mich. (Sheol h7585)
7 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
Da mir angst war, rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; da erhörte er meine Stimme von seinem Tempel, und mein Schreien kam vor ihn zu seinen Ohren.
8 Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
Die Erde bebte und ward bewegt; die Grundfesten des Himmels regten sich und bebten, da er zornig war.
9 Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
Dampf ging auf von seiner Nase und verzehrend Feuer von seinem Munde, daß es davon blitzte.
10 Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen.
11 I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
Und er fuhr auf dem Cherub und flog daher, und er schwebte auf den Fittichen des Windes.
12 Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
Sein Gezelt um ihn her war finster und schwarze, dicke Wolken.
13 Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
Von dem Glanz vor ihm brannte es mit Blitzen.
14 Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
Der HERR donnerte vom Himmel, und der Höchste ließ seinen Donner aus.
15 Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
Er schoß seine Strahlen und zerstreute sie; er ließ blitzen und erschreckte sie.
16 I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
Da sah man das Bett der Wasser, und des Erdbodens Grund ward aufgedeckt von dem Schelten des HERRN, von dem Odem und Schnauben seiner Nase.
17 Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
Er streckte seine Hand aus von der Höhe und holte mich und zog mich aus den großen Wassern.
18 Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
Er errettete mich von meinen starken Feinden, von meinen Hassern, die zu mir mächtig waren,
19 Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
die mich überwältigten zur Zeit meines Unglücks; und der HERR ward meine Zuversicht.
20 I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
Und er führte mich aus in das Weite, er riß mich heraus; denn er hatte Lust zu mir.
21 Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
Der HERR tut wohl an mir nach meiner Gerechtigkeit; er vergilt mir nach der Reinigkeit meiner Hände.
22 Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
Denn ich halte die Wege des HERRN und bin nicht gottlos wider meinen Gott.
23 Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
Denn alle seine Rechte habe ich vor Augen, und seine Gebote werfe ich nicht von mir;
24 A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
sondern ich bin ohne Tadel vor ihm und hüte mich vor Sünden.
25 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
Darum vergilt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach meiner Reinigkeit vor seinen Augen.
26 Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
Bei den Heiligen bist du heilig, bei den Frommen bist du fromm,
27 Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
bei den Reinen bist du rein, und bei den Verkehrten bist du verkehrt.
28 Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
Denn du hilfst dem elenden Volk, und mit deinen Augen erniedrigst du die Hohen.
29 Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
Denn du, HERR, bist meine Leuchte; der HERR macht meine Finsternis licht.
30 Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
Denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschlagen und mit meinem Gott über die Mauer springen.
31 Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
Gottes Wege sind vollkommen; des HERRN Reden sind durchläutert. Er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
32 Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
Denn wo ist ein Gott außer dem HERRN, und wo ist ein Hort außer unserm Gott?
33 Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
Gott stärkt mich mit Kraft und weist mir einen Weg ohne Tadel.
34 Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
Er macht meine Füße gleich den Hirschen und stellt mich auf meine Höhen.
35 Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
Er lehrt meine Hände streiten und lehrt meinen Arm den ehernen Bogen spannen.
36 Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
Du gibst mir den Schild deines Heils; und wenn du mich demütigst, machst du mich groß.
37 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
Du machst unter mir Raum zu gehen, daß meine Knöchel nicht wanken.
38 Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
Ich will meinen Feinden nachjagen und sie vertilgen und will nicht umkehren, bis ich sie umgebracht habe.
39 I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
Ich will sie umbringen und zerschmettern; sie sollen mir nicht widerstehen und müssen unter meine Füße fallen.
40 Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
Du kannst mich rüsten mit Stärke zum Streit; du kannst unter mich werfen, die sich wider mich setzen.
41 Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
Du gibst mir meine Feinde in die Flucht, daß ich verstöre, die mich hassen.
42 Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
Sie sahen sich um, aber da ist kein Helfer, nach dem HERRN; aber er antwortet ihnen nicht.
43 I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
Ich will sie zerstoßen wie Staub auf der Erde; wie Kot auf der Gasse will ich sie verstäuben und zerstreuen.
44 Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
Du hilfst mir von dem zänkischen Volk und behütest mich, daß ich ein Haupt sei unter den Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir.
45 Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
Den Kindern der Fremde hat's wider mich gefehlt; sie gehorchen mir mit gehorsamen Ohren.
46 Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
Die Kinder der Fremde sind verschmachtet und kommen mit Zittern aus ihren Burgen.
47 Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
Der HERR lebt, und gelobt sei mein Hort; und Gott, der Hort meines Heils, werde erhoben,
48 Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
der Gott, der mir Rache gibt und wirft die Völker unter mich.
49 Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
Er hilft mir aus von meinen Feinden. Du erhöhst mich aus denen, die sich wider mich setzen; du hilfst mir von den Frevlern.
50 Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
Darum will ich dir danken, HERR, unter den Heiden und deinem Namen lobsingen,
51 On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
der seinem Könige großes Heil beweist und wohltut seinem Gesalbten, David und seinem Samen ewiglich.
