Łukasza 5
1 Pewnego dnia, gdy nauczał nad jeziorem Genezaret, napierało na Niego mnóstwo ludzi. Wszyscy bowiem bardzo pragnęli słuchać słowa Bożego.
අනන්තරං යීශුරේකදා ගිනේෂරථ්දස්‍ය තීර උත්තිෂ්ඨති, තදා ලෝකා ඊශ්වරීයකථාං ශ්‍රෝතුං තදුපරි ප්‍රපතිතාඃ|
2 Wtedy spostrzegł przy brzegu dwie łodzie, zostawione przez rybaków, którzy płukali sieci.
තදානීං ස හ්දස්‍ය තීරසමීපේ නෞද්වයං දදර්ශ කිඤ්ච මත්ස්‍යෝපජීවිනෝ නාවං විහාය ජාලං ප්‍රක්‍ෂාලයන්ති|
3 Wszedł do jednej z nich i poprosił Szymona, jej właściciela, aby wypchnął ją nieco na wodę. Sam zaś usiadł i przemawiał z niej do tłumów.
තතස්තයෝර්ද්වයෝ ර්මධ්‍යේ ශිමෝනෝ නාවමාරුහ්‍ය තීරාත් කිඤ්චිද්දූරං යාතුං තස්මින් විනයං කෘත්වා නෞකායාමුපවිශ්‍ය ලෝකාන් ප්‍රෝපදිෂ්ටවාන්|
4 Gdy skończył, zwrócił się do Szymona: —Wypłyń teraz na jezioro i zarzuć sieci.
පශ්චාත් තං ප්‍රස්තාවං සමාප්‍ය ස ශිමෝනං ව්‍යාජහාර, ගභීරං ජලං ගත්වා මත්ස්‍යාන් ධර්ත්තුං ජාලං නික්‍ෂිප|
5 —Panie!—odparł Szymon. —Całą noc ciężko pracowaliśmy i niczego nie złowiliśmy. Skoro jednak Ty tak mówisz, zrobię to.
තතඃ ශිමෝන බභාෂේ, හේ ගුරෝ යද්‍යපි වයං කෘත්ස්නාං යාමිනීං පරිශ්‍රම්‍ය මත්ස්‍යෛකමපි න ප්‍රාප්තාස්තථාපි භවතෝ නිදේශතෝ ජාලං ක්‍ෂිපාමඃ|
6 Zarzucili więc sieci, ale tym razem były tak pełne, że aż się rwały.
අථ ජාලේ ක්‍ෂිප්තේ බහුමත්ස්‍යපතනාද් ආනායඃ ප්‍රච්ඡින්නඃ|
7 Zawołali więc na pomoc wspólników z drugiej łodzi. Wkrótce obie łodzie były tak zapełnione rybami, że prawie tonęły.
තස්මාද් උපකර්ත්තුම් අන්‍යනෞස්ථාන් සඞ්ගින ආයාතුම් ඉඞ්ගිතේන සමාහ්වයන් තතස්ත ආගත්‍ය මත්ස්‍යෛ ර්නෞද්වයං ප්‍රපූරයාමාසු ර‍්‍යෛ ර්නෞද්වයං ප්‍රමග්නම්|
8 Widząc to wszystko, Szymon Piotr upadł przed Jezusem na kolana i prosił: —Panie, odejdź ode mnie, bo jestem zbyt grzeszny, aby z Tobą przebywać.
තදා ශිමෝන්පිතරස්තද් විලෝක්‍ය යීශෝශ්චරණයෝඃ පතිත්වා, හේ ප්‍රභෝහං පාපී නරෝ මම නිකටාද් භවාන් යාතු, ඉති කථිතවාන්|
9 Mówił tak, bo ilość złapanych ryb wywarła na nim ogromne wrażenie. Zdumienie ogarnęło również innych rybaków,
යතෝ ජාලේ පතිතානාං මත්ස්‍යානාං යූථාත් ශිමෝන් තත්සඞ්ගිනශ්ච චමත්කෘතවන්තඃ; ශිමෝනඃ සහකාරිණෞ සිවදේඃ පුත්‍රෞ යාකූබ් යෝහන් චේමෞ තාදෘශෞ බභූවතුඃ|
10 wśród nich także wspólników Szymona—Jakuba i Jana, synów Zebedeusza. Jezus odpowiedział jednak: —Niczego się nie obawiaj! Odtąd będziesz łowił ludzi!
තදා යීශුඃ ශිමෝනං ජගාද මා භෛෂීරද්‍යාරභ්‍ය ත්වං මනුෂ්‍යධරෝ භවිෂ්‍යසි|
11 Gdy tylko przybili do brzegu, zostawili wszystko i poszli z Jezusem.
අනන්තරං සර්ව්වාසු නෞසු තීරම් ආනීතාසු තේ සර්ව්වාන් පරිත්‍යජ්‍ය තස්‍ය පශ්චාද්ගාමිනෝ බභූවුඃ|
12 Będąc w pewnym miasteczku, Jezus spotkał człowieka, który od stóp do głów był pokryty trądem. Gdy zobaczył on Jezusa, padł przed Nim na twarz i poprosił: —Panie! Jeśli zechcesz, możesz mnie uzdrowić!
තතඃ පරං යීශෞ කස්මිංශ්චිත් පුරේ තිෂ්ඨති ජන ඒකඃ සර්ව්වාඞ්ගකුෂ්ඨස්තං විලෝක්‍ය තස්‍ය සමීපේ න්‍යුබ්ජඃ පතිත්වා සවිනයං වක්තුමාරේභේ, හේ ප්‍රභෝ යදි භවානිච්ඡති තර්හි මාං පරිෂ්කර්ත්තුං ශක්නෝති|
13 Jezus dotknął go i powiedział: —Chcę. Bądź uzdrowiony! I w jednej chwili trąd zniknął.
තදානීං ස පාණිං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය තදඞ්ගං ස්පෘශන් බභාෂේ ත්වං පරිෂ්ක්‍රියස්වේති මමේච්ඡාස්ති තතස්තත්ක්‍ෂණං ස කුෂ්ඨාත් මුක්තඃ|
14 Jezus nakazał mu, aby nikomu o tym nie mówił. —Idź i poproś, aby zbadał cię kapłan—dodał. —A na dowód tego, że wyzdrowiałeś, zanieś ofiarę, jaką Mojżesz wyznaczył uleczonemu z trądu.
පශ්චාත් ස තමාඥාපයාමාස කථාමිමාං කස්මෛචිද් අකථයිත්වා යාජකස්‍ය සමීපඤ්ච ගත්වා ස්වං දර්ශය, ලෝකේභ්‍යෝ නිජපරිෂ්කෘතත්වස්‍ය ප්‍රමාණදානාය මූසාඥානුසාරේණ ද්‍රව්‍යමුත්මෘජස්ව ච|
15 Jednak wieść o tym rozniosła się bardzo szybko i ogromne tłumy ludzi przychodziły do Jezusa, aby Go słuchać i doznawać uzdrowienia z chorób.
තථාපි යීශෝඃ සුඛ්‍යාති ර්බහු ව්‍යාප්තුමාරේභේ කිඤ්ච තස්‍ය කථාං ශ්‍රෝතුං ස්වීයරෝගේභ්‍යෝ මෝක්තුඤ්ච ලෝකා ආජග්මුඃ|
16 Dlatego Jezus często usuwał się na pustynię, aby móc się spokojnie modlić.
අථ ස ප්‍රාන්තරං ගත්වා ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රේ|
17 Pewnego dnia, gdy nauczał, usiedli przy Nim faryzeusze i przywódcy religijni. Przyszli z wielu miejscowości w Galilei i Judei, a także z Jerozolimy. Jezus mocą Boga uzdrawiał właśnie wielu ludzi.
අපරඤ්ච ඒකදා යීශුරුපදිශති, ඒතර්හි ගාලීල්‍යිහූදාප්‍රදේශයෝඃ සර්ව්වනගරේභ්‍යෝ යිරූශාලමශ්ච කියන්තඃ ඵිරූශිලෝකා ව්‍යවස්ථාපකාශ්ච සමාගත්‍ය තදන්තිකේ සමුපවිවිශුඃ, තස්මින් කාලේ ලෝකානාමාරෝග්‍යකාරණාත් ප්‍රභෝඃ ප්‍රභාවඃ ප්‍රචකාශේ|
18 W pewnej chwili, jacyś mężczyźni przynieśli na noszach sparaliżowanego, ale bezskutecznie próbowali przecisnąć się przez tłum, by dotrzeć do Jezusa.
පශ්චාත් කියන්තෝ ලෝකා ඒකං පක්‍ෂාඝාතිනං ඛට්වායාං නිධාය යීශෝඃ සමීපමානේතුං සම්මුඛේ ස්ථාපයිතුඤ්ච ව්‍යාප්‍රියන්ත|
19 Weszli więc na tarasowy dach, rozebrali jego fragment i spuścili nosze z chorym w dół, tuż przed Jezusa.
කින්තු බහුජනනිවහසම්වාධාත් න ශක්නුවන්තෝ ගෘහෝපරි ගත්වා ගෘහපෘෂ්ඨං ඛනිත්වා තං පක්‍ෂාඝාතිනං සඛට්වං ගෘහමධ්‍යේ යීශෝඃ සම්මුඛේ (අ)වරෝහයාමාසුඃ|
20 Widząc ich wiarę, Jezus rzekł do chorego: —Przyjacielu, odpuszczam ci grzechy!
තදා යීශුස්තේෂාම් ඊදෘශං විශ්වාසං විලෝක්‍ය තං පක්‍ෂාඝාතිනං ව්‍යාජහාර, හේ මානව තව පාපමක්‍ෂම්‍යත|
21 Siedzący tam faryzeusze i przywódcy religijni pomyśleli z oburzeniem: „Za kogo on się uważa?! To jawne bluźnierstwo! Przecież tylko Bóg może odpuszczać grzechy”.
තස්මාද් අධ්‍යාපකාඃ ඵිරූශිනශ්ච චිත්තෛරිත්ථං ප්‍රචින්තිතවන්තඃ, ඒෂ ජන ඊශ්වරං නින්දති කෝයං? කේවලමීශ්වරං විනා පාපං ක්‍ෂන්තුං කඃ ශක්නෝති?
22 Jezus, znając ich myśli, odpowiedział: —Dlaczego was to oburza?
තදා යීශුස්තේෂාම් ඉත්ථං චින්තනං විදිත්වා තේභ්‍යෝකථයද් යූයං මනෝභිඃ කුතෝ විතර්කයථ?
23 Co jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczam ci grzechy” czy „Wstań i chodź!”?
තව පාපක්‍ෂමා ජාතා යද්වා ත්වමුත්ථාය ව්‍රජ ඒතයෝ ර්මධ්‍යේ කා කථා සුකථ්‍යා?
24 Udowodnię wam jednak, że Ja, Syn Człowieczy, mogę odpuszczać grzechy. I zwrócił się do sparaliżowanego: —Jesteś uzdrowiony! Zabierz swoje nosze i idź do domu!
කින්තු පෘථිව්‍යාං පාපං ක්‍ෂන්තුං මානවසුතස්‍ය සාමර්ථ්‍යමස්තීති යථා යූයං ඥාතුං ශක්නුථ තදර්ථං (ස තං පක්‍ෂාඝාතිනං ජගාද) උත්තිෂ්ඨ ස්වශය්‍යාං ගෘහීත්වා ගෘහං යාහීති ත්වාමාදිශාමි|
25 A chory, na oczach wszystkich, wstał, wziął nosze i odszedł do domu, wielbiąc Boga.
තස්මාත් ස තත්ක්‍ෂණම් උත්ථාය සර්ව්වේෂාං සාක්‍ෂාත් නිජශයනීයං ගෘහීත්වා ඊශ්වරං ධන්‍යං වදන් නිජනිවේශනං යයෞ|
26 Wszyscy byli poruszeni tym do głębi i przerażeni. Wielbili Boga, mówiąc: —Dziś zobaczyliśmy coś niezwykłego!
තස්මාත් සර්ව්වේ විස්මය ප්‍රාප්තා මනඃසු භීතාශ්ච වයමද්‍යාසම්භවකාර‍්‍ය්‍යාණ්‍යදර්ශාම ඉත්‍යුක්ත්වා පරමේශ්වරං ධන්‍යං ප්‍රෝදිතාඃ|
27 Idąc drogą, Jezus spotkał Lewiego, poborcę podatkowego, który właśnie tam pracował. —Chodź ze Mną!—zwrócił się do niego.
තතඃ පරං බහිර්ගච්ඡන් කරසඤ්චයස්ථානේ ලේවිනාමානං කරසඤ්චායකං දෘෂ්ට්වා යීශුස්තමභිදධේ මම පශ්චාදේහි|
28 A on natychmiast wstał, zostawił wszystko i poszedł z Jezusem.
තස්මාත් ස තත්ක්‍ෂණාත් සර්ව්වං පරිත්‍යජ්‍ය තස්‍ය පශ්චාදියාය|
29 Wkrótce potem wydał na Jego cześć przyjęcie i wokół stołu zebrało się wielu znanych z nieuczciwości poborców podatkowych, jego znajomych.
අනන්තරං ලේවි ර්නිජගෘහේ තදර්ථං මහාභෝජ්‍යං චකාර, තදා තෛඃ සහානේකේ කරසඤ්චායිනස්තදන්‍යලෝකාශ්ච භෝක්තුමුපවිවිශුඃ|
30 Oburzeni tym, faryzeusze i przywódcy religijni czynili wyrzuty uczniom Jezusa, mówiąc: —Dlaczego zadajecie się z takimi ludźmi?
තස්මාත් කාරණාත් චණ්ඩාලානාං පාපිලෝකානාඤ්ච සඞ්ගේ යූයං කුතෝ භංග්ධ්වේ පිවථ චේති කථාං කථයිත්වා ඵිරූශිනෝ(අ)ධ්‍යාපකාශ්ච තස්‍ය ශිෂ්‍යෛඃ සහ වාග්‍යුද්ධං කර්ත්තුමාරේභිරේ|
31 —To chorzy potrzebują lekarza, a nie zdrowi!—odpowiedział im Jezus.
තස්මාද් යීශුස්තාන් ප්‍රත්‍යවෝචද් අරෝගලෝකානාං චිකිත්සකේන ප්‍රයෝජනං නාස්ති කින්තු සරෝගාණාමේව|
32 —Nie przyszedłem wzywać do opamiętania tych, którzy uważają się za dobrych, ale właśnie grzeszników.
අහං ධාර්ම්මිකාන් ආහ්වාතුං නාගතෝස්මි කින්තු මනඃ පරාවර්ත්තයිතුං පාපින ඒව|
33 Wtedy zmienili temat i powiedzieli: —Uczniowie Jana Chrzciciela i uczniowie faryzeuszy, stosując się do religijnych zaleceń, często modlą się i powstrzymują od posiłków. Twoi zaś tylko jedzą i piją!
තතස්තේ ප්‍රෝචුඃ, යෝහනඃ ඵිරූශිනාඤ්ච ශිෂ්‍යා වාරංවාරම් උපවසන්ති ප්‍රාර්ථයන්තේ ච කින්තු තව ශිෂ්‍යාඃ කුතෝ භුඤ්ජතේ පිවන්ති ච?
34 —Czy można wymagać, aby goście na weselu, będąc z panem młodym, nie spożywali potraw?—zapytał Jezus.
තදා ස තානාචඛ්‍යෞ වරේ සඞ්ගේ තිෂ්ඨති වරස්‍ය සඛිගණං කිමුපවාසයිතුං ශක්නුථ?
35 —Nadejdzie jednak czas, gdy zabiorą im pana młodego. Wtedy będą pościć.
කින්තු යදා තේෂාං නිකටාද් වරෝ නේෂ්‍යතේ තදා තේ සමුපවත්ස්‍යන්ති|
36 Następnie posłużył się taką przypowieścią: —Nikt nie drze nowego ubrania, aby zrobić z niego łatę do starego. W ten sposób przecież zniszczyłby nowe ubranie, a do starego łata i tak by nie pasowała.
සෝපරමපි දෘෂ්ටාන්තං කථයාම්බභූව පුරාතනවස්ත්‍රේ කෝපි නුතනවස්ත්‍රං න සීව්‍යති යතස්තේන සේවනේන ජීර්ණවස්ත්‍රං ඡිද්‍යතේ, නූතනපුරාතනවස්ත්‍රයෝ ර්මේලඤ්ච න භවති|
37 Nikt też nie wlewa świeżego wina do starych, stwardniałych bukłaków. Mogłyby przecież popękać, a wtedy i wino by się rozlało, i bukłaki zniszczyły.
පුරාතන්‍යාං කුත්වාං කෝපි නුතනං ද්‍රාක්‍ෂාරසං න නිදධාති, යතෝ නවීනද්‍රාක්‍ෂාරසස්‍ය තේජසා පුරාතනී කුතූ ර්විදීර‍්‍ය්‍යතේ තතෝ ද්‍රාක්‍ෂාරසඃ පතති කුතූශ්ච නශ්‍යති|
38 Świeże wino wlewa się do nowych, miękkich bukłaków.
තතෝ හේතෝ ර්නූතන්‍යාං කුත්වාං නවීනද්‍රාක්‍ෂාරසඃ නිධාතව්‍යස්තේනෝභයස්‍ය රක්‍ෂා භවති|
39 Ktoś, kto spróbował starego wina, nie ma już ochoty na młode. Mówi bowiem: „Nie ma to jak stare, dobre wino”.
අපරඤ්ච පුරාතනං ද්‍රාක්‍ෂාරසං පීත්වා කෝපි නූතනං න වාඤ්ඡති, යතඃ ස වක්ති නූතනාත් පුරාතනම් ප්‍රශස්තම්|
