Galacjan 3

1 Niemądrzy Galacjanie! Kto wam tak namieszał w głowach? Przecież dokładnie opowiedziałem wam o znaczeniu śmierci Jezusa Chrystusa!

O Galaad yab i pia yama yaa ŋma bɔndi i nuga kaa ki bi baa kpa yesu?!

2 Pozwólcie, że zadam wam tylko jedno pytanie: Czy Ducha Świętego otrzymaliście dlatego, że przestrzegaliście Prawa Mojżesza, czy dlatego, że uwierzyliście Jezusowi?

Diimani mi bua buali ki bandi yaala: l tie yiko tuona nni kiden gaa foŋama bii l dandanli tundli?

3 Chyba straciliście rozum! Rozpoczęliście życie z Bogiem dzięki Duchowi, a chcecie je doskonalić o własnych siłach?

yima galati yaaba bii yanluom yoo yin den cili yeni u tienu fuoŋama nani mɔla yi baa ki juodi yeni yi ya muandli.

4 Czy na próżno tyle wycierpieliście? Chyba rzeczywiście na próżno…

Yin den la ya yema l dandanli nni naani lden tie fanma fanma po yoo laa tie fanma fanma po kaa

5 Odpowiedzcie: Czy Bóg dał wam Ducha Świętego i dokonał w was niezwykłych rzeczy dlatego, że przestrzegaliście Prawa, czy też dlatego, że uwierzyliście Mu?

U tienu yua puuni u foŋam ki tieni isiiga m banciama yeni o tiendi la kelima i tiendi l balimaama n bil yaala bii? kelima i den gbadi o laabaaliŋamo ki daani.

6 Przecież tak samo Abraham uwierzył Bogu i na podstawie tej wiary został uniewinniony.

yi kpaagi mani Abraham po u den daani u Tienu ke u Tienu mo den cuadi opo la kiml tie tiegima

7 Zrozumcie więc: prawdziwymi potomkami Abrahama są ci, którzy wierzą Bogu!

Mɔla l bua waani ki yaabi n pia l dandanli n tie Abraham puolipoŋuani.

8 Co więcej, Pismo już wcześniej zapowiedziało, że Bóg przez wiarę zbawi pogan. Dlatego Abraham usłyszał tę dobrą nowinę: „Dzięki tobie będą szczęśliwe wszystkie narody”.

I diani l den tuodi ki wani k u tienu baa saa bi nilamba po momɔni kilema bi dandanli po lan ya po u den tuodi ki wani Abrahameya laabaŋamo n tie na: «i nibuoli kuli baa l seli kelima a yapo.

9 Tych więc, którzy wierzą Chrystusowi, spotyka to samo szczęście, co wierzącego Abrahama.

yeni ya pon daaani u Tienu naniAbrahami yeni baataani yeni o ki ba l seli.

10 Tych zaś, którzy chcą zdobyć przychylność Boga poprzez przestrzeganie Prawa, spotka Jego gniew. Pismo mówi: „Przeklęty będzie każdy, kto nie przestrzega wszystkiego, co zapisano w Prawie”.

Yaaba n dugi yiko tuona po ye ñɔpola nni kelima li diani «sola yua ke o yenma yeni u tuona ki tie nani li bali tili nni ṅ yedi maama».

11 Oczywiste jest więc to, że nikt nie zostanie uniewinniony przez Boga z powodu przestrzegania Prawa. Napisano bowiem: „Prawy człowiek będzie żył dzięki wierze”.

O baa kan baa i mɔmoni U Tienu nintuali kelima li bali maama yapo, o nimɔno baa ya ye ki fuo li dandanli yapo.

12 Natomiast droga wskazana przez Prawo Mojżesza nie opiera się na wierze, ponieważ naucza, że człowiek będzie żył dzięki przestrzeganiu Prawa.

Li balmaama naa taa yeni li dandanli, ama mi yedi«ya nilo ṅ tiendi likuli baa ya ye kelima li yapo».

13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa płynącego z Prawa. Umierając na drzewie krzyża, wziął to przekleństwo na siebie, ponieważ w Prawie napisane jest: „Przeklęty będzie każdy przestępca, stracony na drzewie”.

Krisiti dn daa ki faabi ti yeni li balmaama ya ṇɔpola den tua ŋɔpola ti yapo, kelima li diani«sola yua ke bi jonni o ku daagu po kuli».

14 W ten sposób, dzięki śmierci Chrystusa Jezusa, szczęście Abrahama zostało darowane również poganom. Wierząc Jezusowi, otrzymaliśmy więc Ducha Świętego, obiecanego przez Boga.

Li den tua yeni ke bi nilanba baa Abrahama seli kelima Jesu krisiti yapo ke ti kuli baa U Tienu ṅ den puoni ti yaala kelima li dandanli yapo, lani ṅ tie fuoma.

15 Przyjaciele, użyję przykładu z życia. Nikt nie lekceważy ani nie zmienia podpisanej już umowy, mimo że jest ona zawierana tylko między ludźmi.

N kpiiba, cedi manni mi taa yaala n tiendi a nisaala siiga ki dogdi min bua yedi yaala. O nilo ya ŋaa ñɔbu bonli po, oba kuli kan borinla bi ki pugni li po.

16 Natomiast Abraham i jego potomek otrzymali obietnicę od Boga. Pismo nie mówi o wielu potomkach, ale o jednym potomku, którym jest Chrystus.

Mɔla, U Tienu den puoni Abrahama yeni o puoliŋuamu a ñɔpola. Laa o puoliŋuamu nani li tie boncianla yeni, ama yendi bebe yeni o puoliŋuani, lani ṅ tie krisiti.

17 Wniosek jest taki, że umowa zawarta przez Boga nie może być unieważniona przez Prawo Mojżesza, nadane czterysta trzydzieści lat później. Prawo to nie może też anulować obietnicy.

Songi mani min bua yedi yaala nne: U Tienu ṅ den bogni ki bili yaala ki puoni ke o bua kubi la yeni li balimaama yaama n den yuandi ki cuo kobina n bina piita puoli kan fidi ki cua yeni ñɔniamu ti po.

18 Jeżeli musielibyśmy przestrzegać Prawa, aby otrzymać Boży dar, to nie byłby on już właściwie rezultatem Bożej obietnicy. A przecież Abraham doświadczył łaski od Boga wskutek obietnicy.

U Tienu ŋalmani baadi kelima li libalmaama kubma yapo, lan go tie u ñɔniamu yapo yo ke U Tienu den puni Abrahama o ŋanbli.

19 Jaki był zatem sens nadania Prawa Mojżesza? Zostało ono ustanowione z powodu ludzkich przestępstw i miało funkcjonować do czasu nadejścia Potomka Abrahama, który otrzymał obietnicę. Aniołowie przekazali Prawo Mojżeszowi jako mediatorowi między Bogiem a ludźmi.

Lanwani be yapo ke li balimaama ye? Min den pundi ki dɔdgi bi niba tuonbiadi, U Tienu den niani u ñɔniamu yua yaapo n baa cua. Malekinba den dɔgdi ma.

20 Tam jednak, gdzie istnieje tylko jedna strona, nie potrzeba mediatora. A tak właśnie jest w przypadku Boga, który składa obietnicę.

O candnbaalo kan ya ye niyendo baba yapo. Ama U Tienu wan tie yendo.

21 Czy to znaczy, że Prawo Mojżesza jest sprzeczne z obietnicą Boga? Skądże! Gdyby ustanowił On Prawo dające ludziom życie, to rzeczywiście dzięki jego przestrzeganiu można byłoby uzyskać uniewinnienie.

Naani ke li balimaama nia yeni U Tienu ñɔniani bi? kalama. Li ya tie ke li den pia ya balmaama n baa fidi ki pa li miali, lanwani, li balmaama den baa fidi ki cua yeni li mɔmɔsaali.

22 Pismo mówi jednak, że wszyscy ludzie znajdują się w niewoli grzechu, a Boża obietnica dotyczy tylko tych, którzy uwierzyli Jezusowi Chrystusowi.

Ama i Diani dɔgdi ke bi nisaaliba kuli ye ti tuonbiadi buadi nni. Ama yaaba ṅ daani kuli ñ baa U Tienu ṅ niani ya ñɔnianu kelima li dandanli Jesu Krisiti yapo.

23 Do momentu przyjścia Chrystusa i nadejścia czasu wiary w Niego byliśmy pilnowani przez Prawo Mojżesza i podlegaliśmy mu.

Hali ke li dandanli maama daa den ki cua, li balmaama den kubi ti nani li kpaadidieli nni yeni hali ke U Tienu n baa dɔgdi ti laa dandanli.

24 Prawo to było naszym wychowawcą, prowadzącym nas do Chrystusa, abyśmy uwierzyli Mu i zostali w ten sposób uniewinnieni z grzechów.

Lanwani, li balmaama den tie nani o biyuolo yeni ki gobidi ki gedini Krisiti kani ke ti baa li mɔmonsaali kelima li dandanli yapo.

25 Teraz, gdy nastał czas wiary, nie jesteśmy już pod opieką wychowawcy!

Mɔla ke li dandanli maama cua laa biyualo naa go die ti.

26 Uwierzyliście bowiem Chrystusowi i wszyscy staliście się dziećmi Boga!

Kelima yikuli tua U Tienu bijaba kelima li dandanli Jesu Krisiti nni yapo.

27 Zostaliście zanurzeni w Chrystusa i jest On tak blisko was, jak ubranie, które macie na sobie.

Yinba, yaaba n den batisi Krisiti nni, yi la wani Krisiti nani i liadli yeni.

28 Nie ma już więc różnicy między Żydem a poganinem, niewolnikiem a człowiekiem wolnym, mężczyzną a kobietą—zjednoczeni w Chrystusie Jezusie wszyscy stanowicie jedność.

Bi gagidma naa go ye sufinba yeni nilanba siiga, i yonbi yeni yaaba n die bi yula siiga bi jaba yeni bi puoba siiga, kelima yikuli tie yenma Jesu Krisiti nni.

29 A skoro należycie do Niego, jesteście potomkami Abrahama i zgodnie z obietnicą otrzymujecie dar od Boga.

Yi ya tie Krisiti yaaba, i tie nani Abrahama puolŋuani ki baa baa U Tienu ṅ den niani yaa ŋalmani.