Galacjan 3
1 Niemądrzy Galacjanie! Kto wam tak namieszał w głowach? Przecież dokładnie opowiedziałem wam o znaczeniu śmierci Jezusa Chrystusa!
Nangmih Galatia thlakqaw khqi! U ing a nim tuui khqi vik hy voei? Na mik huh qoe qoe awh Khrih thinglam awh henna ak awm ce ak caihna dang hy.
2 Pozwólcie, że zadam wam tylko jedno pytanie: Czy Ducha Świętego otrzymaliście dlatego, że przestrzegaliście Prawa Mojżesza, czy dlatego, że uwierzyliście Jezusowi?
Nangmih a ven awhkaw them pynoet ca doeng ni cawng aham ka ngaih hy: Anaa awi hquutnaak ak caming nu Myihla ce nami huh uh, am awhtaw na ming zaak ce na mik cangnaak camawh nu?
3 Chyba straciliście rozum! Rozpoczęliście życie z Bogiem dzięki Duchowi, a chcecie je doskonalić o własnych siłach?
Cemyih aihna nami qaw nawh nu? Myihla ing kqawn na a awm coengawh, tuh thlanghqing a saithainaak ing nang cainaak ce huh aham tha nami lo nawh nu?
4 Czy na próżno tyle wycierpieliście? Chyba rzeczywiście na próżno…
Kawna amak coeng them aham na mik khuikha nawh nu – ikawna awm a mang coeng tang tang awhtaw?
5 Odpowiedzcie: Czy Bóg dał wam Ducha Świętego i dokonał w was niezwykłych rzeczy dlatego, że przestrzegaliście Prawa, czy też dlatego, że uwierzyliście Mu?
Anaa awi na ming ngaih ak camawh nu Khawsa ing amah ang Myihla ce ni pek khqi nawh kawpoek kyi them ce nami sai, am awhtaw na ming zaak ce na mik cangnaak dawngawh nu?
6 Przecież tak samo Abraham uwierzył Bogu i na podstawie tej wiary został uniewinniony.
Abraham ce poek lah uh: Anih ing Khawsa ce ak cangnaak camawh, anih ce thlakdyng na tahy.”
7 Zrozumcie więc: prawdziwymi potomkami Abrahama są ci, którzy wierzą Bogu!
Cawhtaw, zasim lah uh, ak cangnaak thlangkhqi taw Abraham a cadil na awm uhy.
8 Co więcej, Pismo już wcześniej zapowiedziało, że Bóg przez wiarę zbawi pogan. Dlatego Abraham usłyszał tę dobrą nowinę: „Dzięki tobie będą szczęśliwe wszystkie narody”.
Khawsa ing Gentelkhqi ce cangnaak ak caming dyng sak kaw, tice Bible ing a na hu oepchoeh hawh hy, cedawngawh Abraham a venawh awithang leek ce anak khypyi oepchoeh: “Nang ak caming qampum thlang ing zoseennaak hu kawm uh,” a na tina hy.
9 Tych więc, którzy wierzą Chrystusowi, spotyka to samo szczęście, co wierzącego Abrahama.
Cedawngawh cangnaak ak ta thlangkhqi taw, cangnaak ing ak awm Abraham ingqawi zoseennaak hu haih uhy.
10 Tych zaś, którzy chcą zdobyć przychylność Boga poprzez przestrzeganie Prawa, spotka Jego gniew. Pismo mówi: „Przeklęty będzie każdy, kto nie przestrzega wszystkiego, co zapisano w Prawie”.
Anaa awi hquutnaak awh ak hangkhqi boeih taw awihkha zawknaak ak kai awh awm uhy: “Anaa Cakciim ak khuiawh qee na a awm amyihna amak ngaih ak thlangkhqi boeih taw awihkha ak zawkkhqi na awm uhy,” tinawh qee na awm hy.
11 Oczywiste jest więc to, że nikt nie zostanie uniewinniony przez Boga z powodu przestrzegania Prawa. Napisano bowiem: „Prawy człowiek będzie żył dzięki wierze”.
U awm anaa awi hquutnaak ak caming Khawsa haiawh thlakdyng na am awm qoe qoe hy, ikawtih, “Thlakdyng taw cangnaak ing hqing kaw,” tinawh awm hy.
12 Natomiast droga wskazana przez Prawo Mojżesza nie opiera się na wierze, ponieważ naucza, że człowiek będzie żył dzięki przestrzeganiu Prawa.
Anaa awi taw cangnaak awh am dyi hy, “Vawhkaw them ak sai thlangkhqi taw ami sai ak caming hqing lawt kawm uh,” tinawh ni a awm hy.
13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa płynącego z Prawa. Umierając na drzewie krzyża, wziął to przekleństwo na siebie, ponieważ w Prawie napisane jest: „Przeklęty będzie każdy przestępca, stracony na drzewie”.
Ningmih aham awihkha na ak thoeng anaa awihkha ak khui awhkawng Khrih ing ningnih ce ni hul khqi hy: “U awm thing awh a tai thlang taw awihkha ak zawk thlang na awm hy,” tinawh qee amyihna.
14 W ten sposób, dzięki śmierci Chrystusa Jezusa, szczęście Abrahama zostało darowane również poganom. Wierząc Jezusowi, otrzymaliśmy więc Ducha Świętego, obiecanego przez Boga.
Cangnaak ak caming Myihla awitaak ce ni huh thainaak aham ingkaw, Abraham a venawh a peek zoseennaak ce Jesu Khrih ak caming Gentelkhqi ham a awm thainaak aham anih ing ningnih ce ni hul khqi hy.
15 Przyjaciele, użyję przykładu z życia. Nikt nie lekceważy ani nie zmienia podpisanej już umowy, mimo że jest ona zawierana tylko między ludźmi.
Koeinaakhqi, myngawi awhkaw khawsak naak awhkawng nyhtahnaak pynoet awh kqawn law lah vang nyng. U ingawm awikamnaak a sai ce ce am qoeng thai nawh a ma sap thai voel amyihna ni ve a ik-oeih awm a awm lawt hy.
16 Natomiast Abraham i jego potomek otrzymali obietnicę od Boga. Pismo nie mówi o wielu potomkach, ale o jednym potomku, którym jest Chrystus.
Awikamnaak ve Abraham ingkaw a cadil aham ni ak kqawn peek hy. Cakciim ing, “A cadilkhqi,” am tihy, cetaw thlang khawzah ak kqawn ngaihnaak ni, Cehlai, “Na cadil a venawh,” tinawh kqawn hy, cetaw thlang pynoet Jesu Khrih ni.
17 Wniosek jest taki, że umowa zawarta przez Boga nie może być unieważniona przez Prawo Mojżesza, nadane czterysta trzydzieści lat później. Prawo to nie może też anulować obietnicy.
Kak kqawn ngaihnaak taw veni: Anaa awi, kum 430 a dii coengawh a peek ing, Khawsa ing lamma na awikamnaak a sai ce am qoeng nawh awikam ce awm am hqe hy.
18 Jeżeli musielibyśmy przestrzegać Prawa, aby otrzymać Boży dar, to nie byłby on już właściwie rezultatem Bożej obietnicy. A przecież Abraham doświadczył łaski od Boga wskutek obietnicy.
Ikawtih qo pangnaak ce anaa awi awh ang hang qu mai mantaw, awikamnaak awh am hang qu voel hawh hy; Cehlai Khawsa ing am qeennaak ing awikamnaak ce Abraham a venawh pehy.
19 Jaki był zatem sens nadania Prawa Mojżesza? Zostało ono ustanowione z powodu ludzkich przestępstw i miało funkcjonować do czasu nadejścia Potomka Abrahama, który otrzymał obietnicę. Aniołowie przekazali Prawo Mojżeszowi jako mediatorowi między Bogiem a ludźmi.
Cawhtaw anaa awi ve ikaw ham hy voei nu? Ve bai taw awikamnaak ing ak khi Cadil a law hlan dy, thawlhnaak awh a sap sih naak ni. Anaa awi ce khan ceityih ak caming dyihthing pynoet ing caksak hy.
20 Tam jednak, gdzie istnieje tylko jedna strona, nie potrzeba mediatora. A tak właśnie jest w przypadku Boga, który składa obietnicę.
Cawhkaw dyihthing pynoet ing thlang hloep oet doeng am hut nahy; cehlai Khawsa taw pynoet ni.
21 Czy to znaczy, że Prawo Mojżesza jest sprzeczne z obietnicą Boga? Skądże! Gdyby ustanowił On Prawo dające ludziom życie, to rzeczywiście dzięki jego przestrzeganiu można byłoby uzyskać uniewinnienie.
Cedawngawh, anaa awi ing Khawsa awikamnaak ce ak oelh nu? Am oelh qoe qoe hy! Hqingnaak ak pe thai anaa awi ce peek na a awm awhtaw, dyngnaak awm anaa awi ak caming law hawh kaw.
22 Pismo mówi jednak, że wszyscy ludzie znajdują się w niewoli grzechu, a Boża obietnica dotyczy tylko tych, którzy uwierzyli Jezusowi Chrystusowi.
Cehlai Cakciim ingtaw khawmdek pum ve thawlh ing khuk hy tihy, cedawngawh cawhkaw awikamnaak ce, ak cangnaak thlangkhqi ing a mi huhnaak thai ham, Jesu Khrih cangnaak ak caming peek na awm hawh hy.
23 Do momentu przyjścia Chrystusa i nadejścia czasu wiary w Niego byliśmy pilnowani przez Prawo Mojżesza i podlegaliśmy mu.
Vawhkaw cangnaak a law hlanawh, anaa awi ing ningnih ce thawngim khuina nik kqoep khqi hy, cangnaak ang dang hlan dy awh ni khawh khqi hy.
24 Prawo to było naszym wychowawcą, prowadzącym nas do Chrystusa, abyśmy uwierzyli Mu i zostali w ten sposób uniewinnieni z grzechów.
Cedawngawh anaa awi taw cangnaak ak caming thlak dyng na ni awm thainaak aham Khrih a venna ningnih a nik sawikung na awm hy.
25 Teraz, gdy nastał czas wiary, nie jesteśmy już pod opieką wychowawcy!
Cawhtaw tuh cangnaak ce law hawh hy, cedawngawh anaa awi doencangnaak ak kaiawh ningnih taw amni awm voel uhy.
26 Uwierzyliście bowiem Chrystusowi i wszyscy staliście się dziećmi Boga!
Jesu Khrih cangnaak ak caming nangmih boeih taw Khawsa cakhqi na awm uhyk ti,
27 Zostaliście zanurzeni w Chrystusa i jest On tak blisko was, jak ubranie, które macie na sobie.
Ikawtih Khrih awh baptisma ak hukhqi boeih taw Khrih ing thoeih ang cam qu boeih hawh uhyk ti.
28 Nie ma już więc różnicy między Żydem a poganinem, niewolnikiem a człowiekiem wolnym, mężczyzną a kobietą—zjednoczeni w Chrystusie Jezusie wszyscy stanowicie jedność.
Juda ingkaw Greek am awm nawh tamnaa ingkaw thlak loeih am awm hy. Nu ingkaw pa ti awm am awm hy. Ikawtih Khrih awh pynoet na awm boeih uhyk ti.
29 A skoro należycie do Niego, jesteście potomkami Abrahama i zgodnie z obietnicą otrzymujecie dar od Boga.
Khrih a koena nami awm awhtaw, Abraham a cadil na awm hawh uhyk ti, awikamnaak amyihna qo ak pangkungkhqi na awm hawh uhyk ti.
