< Galacjan 3 >

1 Niemądrzy Galacjanie! Kto wam tak namieszał w głowach? Przecież dokładnie opowiedziałem wam o znaczeniu śmierci Jezusa Chrystusa!
Biyi Galatiyawa ruru! Ahi nha ka meme mre yo ni yiwu? Ana Yesu Kristi wa ba kpa wu ni kunkro ba tsro ni shishi mbi na?
2 Pozwólcie, że zadam wam tylko jedno pytanie: Czy Ducha Świętego otrzymaliście dlatego, że przestrzegaliście Prawa Mojżesza, czy dlatego, że uwierzyliście Jezusowi?
Mi son ndi mi toh kpe i he ni yi ni kangrji bi kpa Ibrji tsatsarka ni tu ndu doka, ko nitu njanji wa bi wo?
3 Chyba straciliście rozum! Rozpoczęliście życie z Bogiem dzięki Duchowi, a chcecie je doskonalić o własnych siłach?
Ruru mbi a gbugbuwu nakima? ni mumle bi kpa Ruhu ndindi'a, nakima zizan'a bi k'ma hi ni mi kpa.
4 Czy na próżno tyle wycierpieliście? Chyba rzeczywiście na próżno…
Bi toh kpi gbugbuwu migyen, hra me a migyen?
5 Odpowiedzcie: Czy Bóg dał wam Ducha Świętego i dokonał w was niezwykłych rzeczy dlatego, że przestrzegaliście Prawa, czy też dlatego, że uwierzyliście Mu?
To wawu wa a no yi Ruhu tsatsraka ni ndu bi ikoh ni tsutsu mbi, atie ni tu ndu tron, ko ni wo ni njanji?
6 Przecież tak samo Abraham uwierzył Bogu i na podstawie tej wiary został uniewinniony.
Ibrahim a kpa njanji u Irji, u ba bla yo ni matsiyi ndindima,
7 Zrozumcie więc: prawdziwymi potomkami Abrahama są ci, którzy wierzą Bogu!
Ni nkoh yi bi toh biwa ba kpa njanji, ba mri Ibrahim.
8 Co więcej, Pismo już wcześniej zapowiedziało, że Bóg przez wiarę zbawi pogan. Dlatego Abraham usłyszał tę dobrą nowinę: „Dzięki tobie będą szczęśliwe wszystkie narody”.
Itre Irji a guchi ya hi ni ko shishi ni njanji Irji ni kpa bi kora chu wo, ba du bi tre ni Ibrahim ni sen mu: Ni mi me bi kora wawu ba kpa lulu.
9 Tych więc, którzy wierzą Chrystusowi, spotyka to samo szczęście, co wierzącego Abrahama.
Nakima bi wa ba kpa njanji ba bi lulu ni Ibrahim me wa wu'a hi njani.
10 Tych zaś, którzy chcą zdobyć przychylność Boga poprzez przestrzeganie Prawa, spotka Jego gniew. Pismo mówi: „Przeklęty będzie każdy, kto nie przestrzega wszystkiego, co zapisano w Prawie”.
Ba hla biwa ba kpa nyime ni ndu tron, ba nha zi ni mi imbe u tron, ndi ba hla indji wa ana kri nitu kpe wa ba nha ni mi imbe u tron na, kuma nda tie ba wawu'u na ani kpa mre meme ma.
11 Oczywiste jest więc to, że nikt nie zostanie uniewinniony przez Boga z powodu przestrzegania Prawa. Napisano bowiem: „Prawy człowiek będzie żył dzięki wierze”.
Zizan'a ahe ni kpan Irji na kpa ndji chuwo nitu tron na, naki indji u ndindi ni son nitu njanji.
12 Natomiast droga wskazana przez Prawo Mojżesza nie opiera się na wierze, ponieważ naucza, że człowiek będzie żył dzięki przestrzeganiu Prawa.
Doka na rji ni mi njani na, nakima inde wawu wa asi tie kpie biyi ni mi tron, ani son ni mi tron.
13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa płynącego z Prawa. Umierając na drzewie krzyża, wziął to przekleństwo na siebie, ponieważ w Prawie napisane jest: „Przeklęty będzie każdy przestępca, stracony na drzewie”.
Kristi a chu ta rju ni lah tron, nda k'ma tie na ba hla wu ni tu mbu, na ba nha zi'a, ba hla wa ba klo ni kunkro.
14 W ten sposób, dzięki śmierci Chrystusa Jezusa, szczęście Abrahama zostało darowane również poganom. Wierząc Jezusowi, otrzymaliśmy więc Ducha Świętego, obiecanego przez Boga.
Nakima lulu wa ahe ni mi Ibrahim aye ni bi kora nimi Kristi Yesu don duta kpa yo yiwu Ruhu ndindi nimi njanji.
15 Przyjaciele, użyję przykładu z życia. Nikt nie lekceważy ani nie zmienia podpisanej już umowy, mimo że jest ona zawierana tylko między ludźmi.
Mri yayi, mi si tre nitu ka'idodin di, inde indji ba kpanyime ba indji wa ani wru hlega ko baka sru tia.
16 Natomiast Abraham i jego potomek otrzymali obietnicę od Boga. Pismo nie mówi o wielu potomkach, ale o jednym potomku, którym jest Chrystus.
Zizan'a ba hla lulu ni Ibrahim baba kutra kahlan ma. Mina tre kahlan na ni mre gbugbuwu, nakima ahi riri ni kangrji ma ni kutra kahlan me wawu hi Kristi.
17 Wniosek jest taki, że umowa zawarta przez Boga nie może być unieważniona przez Prawo Mojżesza, nadane czterysta trzydzieści lat później. Prawo to nie może też anulować obietnicy.
Zizan'a mi hla wayi itron wa aye ise 430 ni kogon ana wru chu yuu Ibrahim wa a hla ni sen mu.
18 Jeżeli musielibyśmy przestrzegać Prawa, aby otrzymać Boży dar, to nie byłby on już właściwie rezultatem Bożej obietnicy. A przecież Abraham doświadczył łaski od Boga wskutek obietnicy.
Don inde gadon ye ni tron, nakima ana ye nitu chu yuu na. Nakima Irji a ban no Ibrahim migyen ni tu chu yu'u.
19 Jaki był zatem sens nadania Prawa Mojżesza? Zostało ono ustanowione z powodu ludzkich przestępstw i miało funkcjonować do czasu nadejścia Potomka Abrahama, który otrzymał obietnicę. Aniołowie przekazali Prawo Mojżeszowi jako mediatorowi między Bogiem a ludźmi.
Angye sa ba no tron, ba sru tia ni tu lahtre, se kutra kahlan Ibrahim aye ni biwa ba chu yu'u ni bawu. Ba kaddamar ni gbengblen tron ni tu Maleku ni wo tsutsu.
20 Tam jednak, gdzie istnieje tylko jedna strona, nie potrzeba mediatora. A tak właśnie jest w przypadku Boga, który składa obietnicę.
Zizan de u tsutsu ni yi nufi indji gbugbu'u ana riri na nakima Irji riri.
21 Czy to znaczy, że Prawo Mojżesza jest sprzeczne z obietnicą Boga? Skądże! Gdyby ustanowił On Prawo dające ludziom życie, to rzeczywiście dzięki jego przestrzeganiu można byłoby uzyskać uniewinnienie.
Itron ani sen nyu'u ni chu yu'u Irji nakima? Ana he nakina! Inde ba no tron wa ani iya no dri, gbigbi ndindi ani ye ni tron i.
22 Pismo mówi jednak, że wszyscy ludzie znajdują się w niewoli grzechu, a Boża obietnica dotyczy tylko tych, którzy uwierzyli Jezusowi Chrystusowi.
Nakima imbe a tsro kpi ba wawu'u ni mi lahtre. Irji tie kima du chu nyu ma u kpa chuwo mbu ni njanji nimi Yesu Kristi ano biwa ba kpa nyime.
23 Do momentu przyjścia Chrystusa i nadejścia czasu wiary w Niego byliśmy pilnowani przez Prawo Mojżesza i podlegaliśmy mu.
Nakima njanji nimi Almasihu aye, ba tro ta nda krju ta ni tron ye ni rah najinji.
24 Prawo to było naszym wychowawcą, prowadzącym nas do Chrystusa, abyśmy uwierzyli Mu i zostali w ten sposób uniewinnieni z grzechów.
Nakima itron a guchi hra se Kristi a ye, du ba kpa ta chuwo ni njanji.
25 Teraz, gdy nastał czas wiary, nie jesteśmy już pod opieką wychowawcy!
Zizan njanji a ye, kina na lah he ni mi guchi.
26 Uwierzyliście bowiem Chrystusowi i wszyscy staliście się dziećmi Boga!
Wawu'u mbi bi mri Irji ni njanji nimi Kristi Yesu.
27 Zostaliście zanurzeni w Chrystusa i jest On tak blisko was, jak ubranie, które macie na sobie.
Wawu'u mbi wa ba ngla yi nimi Kristi, ban Kristi sru ni kpa mbi.
28 Nie ma już więc różnicy między Żydem a poganinem, niewolnikiem a człowiekiem wolnym, mężczyzną a kobietą—zjednoczeni w Chrystusie Jezusie wszyscy stanowicie jedność.
Bayahudi ni Bahelini ni gran ko wa ana gra na, ba lilon ka iwa, wawu mbi, bi riri me ni mi Kristi Yesu.
29 A skoro należycie do Niego, jesteście potomkami Abrahama i zgodnie z obietnicą otrzymujecie dar od Boga.
Inde bi wu Kristi, bi u kutra kahlen Ibrahim kena, bi gado ni chu yu'u.

< Galacjan 3 >