Markus 8
1 NI ran oko pil pokon kalaimunia mia, ap sota me re tungole; a ap kotin molipedo sapwilim a tounpadak kan, masani ong irail:
In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent: convocatis discipulis, ait illis:
2 I pokela pokon et, pwe re ieiang ia ran silu, ap sota ar tungol.
Misereor super turbam: quia ecce iam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:
3 O ma I kadar ir wong ni im ar dupok, re pan lipongmas nani al, pwe akai ir kodo sang wasa doo.
et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.
4 A sapwilim a tounpadak kan ap sapeng potoan ong i: Ia wasa, me amen pan kak ki sang ia prot, men kamedela pokon et nan sap tan et?
Et responderunt ei discipuli sui: unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?
5 A ap kotin kainoma re irail: Prot depa mi re omail? Re ap sapeng potoan ong: Me isu.
Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.
6 I ari kotin masani ong pokon o, en mondi ong nan pwel, ap kotikida lopon en prot isu, laolaoki, pilitiki pasang o ari, ap kotiki ong sapwilim a tounpadak kan, pwe ren nek. Irail ari nek ong pokon o.
Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.
7 Kisin mam kai pil mia, i ari laolaoki o masani, ren pil neki ong irail.
Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et iussit apponi.
8 Irail ari manga o medier. Irail ap deuk pena kopou en maremor isu luan kamadip,
Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
9 Me mangaer me koren iong pakid. A ap kotin kadar ir pasang.
Erant autem qui manducaverunt, quasi quattuor millia: et dimisit eos.
10 Io sapwilim a tounpadak kan ap madang kotidang pon sop pot, kotelang nan wein Dalmanuta.
Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.
11 Parisär akai ap kodo, tapiada akamai ong i, men kilang re a kilel sang nanlang, pwe re kasongesong i.
Et exierunt Pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.
12 A ap kotin kaangangala nan ngen i, masani: Menda di wet ngongki kilel eu? Melel I indai ong komail: Sota kilel eu pan ko ong di wet.
Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quærit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.
13 I ari kotila sang irail, pil pur ong nin sop o, kotilang palio.
Et dimittens eos, ascendit iterum navim, et abiit trans fretum.
14 Irail ap monokela prot oko, men kapinwar arail, lopon prot ta ieu mimi re rail nin sop o.
Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.
15 I ari kapung ong irail masani: Kalaka en Parisär ko ar kalap o en Erodes a kalap.
Et præcipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento Pharisæorum, et fermento Herodis.
16 Irail ap lamelame nan pung arail: Sota atail prot oko.
Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: Quia panes non habemus.
17 Ni en Iesus a kotin mangiada, a masani ong irail: Da me komail toutouki a sota kan omail prot? Komail saikenta dedekila o weweki? Mongiong omail kapikapitakaita?
Quo cognito, ait illis Iesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? nondum cognoscetis nec intelligitis? adhuc cæcatum habetis cor vestrum?
18 Mas omail mia, ap sota kilang; salong omail mia, ap sota rong. O komail sota tamataman,
oculos habentes non videtis? et aures habentes non auditis? Nec recordamini,
19 Ni ai pilingong me limekid lopon en prot limau o, kopou en maremor depa, me komail deukada? Re ap potoan ong i: Me eisokriau.
quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.
20 O isu nan pung en me pakid, kopou en maremor depa, me komail deukada? Re ap potoan: Me isu.
Quando et septem panes in quattuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.
21 A ap kotin kainoma re’rail: A da me komail sota dedeki?
Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?
22 A ap koti dong Petsaida. Re ap wa dong i maskun amen, poekipoeki en sair i.
Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.
23 A ap kotin ale pa en me maskun o kaluala sang ni kisin kanim o; A ap likidi ong ni mas a o pwil poa lim a ko ap kainoma re a, ma a kilangada wasa de so?
Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et expuens in oculos eius impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.
24 I ari sarada potoan: I kilang aramas akan likamada tuka kai, me alialu sili.
Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.
25 A pil pwil pon mas a lim a ko, ap kasaradakeda. I ari kelailada ap kilangada mau.
Deinde iterum imposuit manus super oculos eius: et cœpit videre. et restitutus est ita ut clare videret omnia.
26 A ap kotin kadaralang nin im a masani: Koe depa pur wong ni kisin kanim o, o pil depa indai ong meamen nin kanim o!
Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.
27 Iesus i sapwilim a tounpadak kan ap kotieila nan kanim en Säsarea Pilipi ko. Ari, ni a kotikot kowei, ap kotin kainoma ren sapwilim a tounpadak kan masani ong irail: Is me aramas inda me ngai?
Et egressus est Iesus, et discipuli eius in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?
28 Irail sapeng i potoan ong: Ioanes saunpaptais; a akai inda, me Elias; a akai, me amen sang ren saukop akan.
Qui responderunt illi, dicentes: Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.
29 A ap kotin kainoma re irail: A komail, is me komail kin inda me ngai? Petrus ap sapeng potoan ong i: Komui Kristus!
Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.
30 I ari kotin kalik irail edi, re depa indai ong meamen i.
Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
31 A ap kotin tapiada kawewe kin irail, me Nain aramas en kalokolok toto o sokonekonla pan saumas akan, o samero lapalap akan, o saunkawewe kan, o pan kamela, ap pan maureda murin ran silu.
Et cœpit docere eos quoniam oportet filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus, et Scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.
32 Masan wet a kotin masani sansal. Petrus ap ukada i tapiada kapung ong i.
Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.
33 Iesus ap kotin saupeido aupwil sili pon sapwilim a tounpadak kan, kapung ong Petrus masani: Kola muri, Satan! Pwe om lamelam kaidin en Kot, a en aramas.
Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.
34 A kotin molipedo pokon o sapwilim a tounpadak kan, a masani ong irail: Meamen pan idauen ia, en tounmeteki pein i, ap wada a lopu, idauen ia.
Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.
35 Pwe meamen kanakanai maur i, pan pupe sang. A meamen kasela maur i pweki ngai o rongamau, pan dorela i.
Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.
36 Pwe da me katepan aramas a aneki sappa u, ap kasela maur?
Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum: et detrimentum animæ suæ faciat?
37 O da me aramas pan wiliankida maur i?
Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?
38 Pwe meamen namenok kin ia o ai padak kan nan pung en di en kamal o sued wed, i me Nain aramas pil pan ailaki, ni a pan kodo ni lingan en Sam a iang tounlang saraui kan.
Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice: et filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria patris sui cum angelis sanctis.
