Lukas 9
1 A LAO kotin molipe pena ekriamen oko, ap kotiki ong irail kel o manaman, en kaloedi tewil akan karos o kakelada me somau kan.
Jesus kalla i hop dei tolv, og gav deim magt og velde yver alle vonde ånder, og til å lækja sjukdomar.
2 I ari kotin porone ir ala, pwen padapadak duen wein Kot o kakelada me somau kan.
So sende han deim ut, so dei skulde forkynna Guds rike og gjera sjuke gode att,
3 O a kotin masani ong irail: Komail der wala meakot pon al o: Sota sokon, de ed, de prot, de moni, amen pil so pan wa sakit riau.
og han sagde til deim: «Tak ingen ting med dykk på vegen, ikkje stav, ikkje skreppa, ikkje brød, ikkje pengar! Ikkje heller skal de hava tvo trøyor!
4 O wasa kis me komail pan pedelong ong nan im eu, komail pan mimieta wasa o, komail lao kowei sang ia.
Når de kjem inn i eit hus, so ver der, og flytt ikkje ifrå att, fyrr de fer lenger!
5 O meamen kang kasamo komail, komail sapalewei sang kanim o, o sipede sang pwel ni nä omail, pwen kadede ong irail.
Men er det nokon stad dei ikkje vil taka imot dykk, so far burt frå den bygdi, og rist dusti av føterne dykkar! Det skal vera eit vitnemål mot deim.»
6 Irail ari kokola, kakan sili nan kisin kanim akan, padaki rongamau o kakelada me somau kan wasa karos.
So tok dei ut og for ikring frå grend til grend og forkynte evangeliet, og lækte folk kvar dei kom.
7 A nanmarki Erodes lao mangi duen meakan, me wiauiki i, ap pingidar, pweki akai katitiki, me dene Ioanes iasadar sang ren me melar akan.
Herodes, fylkeskongen, fekk høyra um alt det som hende; då visste han ikkje kva han skulde tru; for sume sagde: «Johannes er vekt upp frå dei daude!»
8 A akai indada, me dene Elias pwarado, o akai me inda, me dene saukop en kaua men iasadar,
sume: «Elia hev synt seg!» andre: «Ein av dei gamle profetarne hev stade upp att!»
9 A Erodes masani: Ioanes, i me i lepuke sang mong a, a is men et, me i kin rongerong due? A ap men udial i.
«Johannes hev eg hogge hovudet av, » sagde Herodes; «kva er so dette for ein, som eg høyrer sovore um?» Og han freista å få sjå honom.
10 A wanporon akan lao pure doer, ap kaireki i karos, me re wiadar. I ari kotin uk irail ada, kotilang wasa rir, nan kanim eu, me ad a Petsaida.
Då apostlarne kom att, fortalde dei Jesus alt dei hadde gjort. Då tok han deim med seg burt til ein by som heiter Betsaida, og vilde vera åleine med deim.
11 Toun sap o lao asaer, rap idauenla i, i ari kotin kasamo irail, o kotin padaki ong irail duen wein Kot, o kotin kakelada me mau ong.
Men folket fekk vita det og fylgde etter honom; og han tok vel imot deim og tala til deim um Guds rike, og lækte deim som lækjedom trong.
12 A lao pan wasa pongier, ekriamen potodo potoan ong i: Re kotin kadar pasang pokon en, pwen kola nan kisin kanim akan o nan sap, en rapaki wasan pweidi o kan ar kisin manga, pwe kitail kotikot nan sap tan wet,
Då dagen tok til å halla, gjekk dei tolv fram til honom og sagde: «Send folket frå deg, so dei kann ganga til grenderne og gardarne her ikring og koma i hus og få seg noko til å liva av! For her er me på ein øydestad.»
13 A a kotin masani ong irail: Komail pan ki ong irail kan ar manga! Re potoan ong: Lopon prot eta limau o mam eta riamen mi re at. De se pan kola netie dong pokon kalaimun wet manga?
«Gjev de deim mat!» svara han. «Me hev’kje meir enn fem brødleivar og tvo fiskar, » sagde dei; «eller skal me ganga’stad og kjøpa mat åt alt dette folket?»
14 Pwe irail me ol impan limekid. A a kotin masani ong sapwilim a tounpadak kan: Komail pwini ir pasang wad limek o limek!
- det var um lag fem tusund mann. Då sagde han til læresveinarne: «Lat deim setja seg ned i bordlag på ikring femti mann!»
15 Irail ari wiada o kamod irail edi.
Dei so gjorde, og let alle setja seg.
16 A kotin limada lopon prot limau o mam riamen, masanda nanlang, laolaoki, pilitiki pena, kotiki ong sapwilim a tounpadak kan, pwe ren nene ong pokon o.
So tok han dei fem brødleivarne og dei tvo fiskarne, og såg upp imot himmelen og velsigna deim, og han braut deim i molar og gav det til læresveinarne, so dei skulde setja det fram for folket.
17 Irail sak, o karos medier, ap rikada dodo eisokriau luan kamadip o.
So åt dei; og alle vart mette; og då det vart samla upp det som vart att etter deim, var det tolv korger fulle med molar.
18 Kadekadeo ni a kotin laolao kelep, sapwilim a tounpadak kan iang i. A kotin kainoma re’rail masani: Is me aramas kin inda me ngai?
Ein gong som han var åleine og bad, og læresveinarne var med honom, spurde han deim: «Kven segjer folk at eg er?»
19 Irail sapeng potoan ong: Ioanes saunpaptais, a akai me inda Elias, o pil akai kin inda, me dene saukop en kaua men iasadar.
«Johannes døyparen, » svara dei; «men sume segjer: «Elia, » og sume at ein av dei gamle profetarne hev stade upp att.»
20 A kotin masani ong irail: A da me komail kin inda is ngai? Petrus ap sapeng potoan ong: Ir me Kristus sapwilim en Kot.
«Kven segjer då de at eg er?» spurde han. Då tok Peter til ords og sagde: «Guds Messias!»
21 A i me kotin padik inapwiedi irail, ren der indang meamen mepukat,
Men det forbaud han deim strengt å tala til nokon um.
22 Masani: Nain aramas pan kalokolok laud, o lokidokila ren saumas, o samero lapalap, o saunkawewe kan, o a pan kamela, o ni ran kasilu a pan maureda,
Og han sagde: «Menneskjesonen lyt lida mykje; styresmennerne og øvsteprestarne og dei skriftlærde kjem til å vanda honom, og han lyt lata livet; men tridje dagen skal han vekkjast upp att.»
23 Ap kotin masani ong irail karos: Meamen men idauen ia i en tonmeteki pein i o ale a lopu ni ran karos, o idedauen ia do.
So sagde han til alle: «Vil nokon vera i lag med meg, so lyt han gløyma seg sjølv og dag for dag taka krossen sin upp og fylgja etter meg.
24 Pwe meamen kanakanai ong maur a, pan pupe sang. A meamen kasela maur a pweki ngai, pan diarada.
For den som vil berga livet sitt, skal missa det; men den som misser livet for mi skuld, han skal berga det.
25 Pwe da me pan mau ong aramas amen, me aneki pena sappa karos, ap kasela pein i o kasapokela pein i?
Kva gagnar det ein mann, um han vinn heile verdi, men øyder eller taper seg sjølv?»
26 Pwe me kin namenok kin ia o ai padak kan, i me Nain aramas pil pan namenokki, a lao kodo ni a lingan, o lingan en Sam a, o na tounlang saraui kan.
«For den som skjemmest ved meg og ordi mine, han skal Menneskjesonen skjemmast ved når han kjem i herlegdomen som skin kring honom og Faderen og dei heilage englarne.
27 A melel I indai ong komail, akai irail, me mi met, sota pan mela, irail lao udial wein Kot.
Men det segjer eg dykk med sannom: Det er sume av deim som her stend som ikkje skal smaka dauden fyrr dei fær sjå Guds rike.
28 A kadekadeo murin pong walu pong murin masan pukat i ap ukada Petrus, o Ioanes, o Iakopus kotidala pon nana o pwen laolao.
Um lag åtte dagar etter han hadde tala desse ordi, hende det at han tok Peter og Johannes og Jakob med seg og gjekk upp i fjellet og vilde beda.
29 A ni a kotin laolao mom en silang i ap wukila o sapwilim a likau puetepuetela o lingaling.
Og medan han bad, fekk andlitet hans ein annan dåm, og klædnaden hans vart kvit og blenkte som ljonet.
30 A kilang, ol riamen iang i masan pena! Ira me Moses o Elias.
Og best det var, stod det tvo menner og tala med honom; det var Moses og Elia;
31 Ira pwarado ni ara lingan o mamasani duen a pan kamatala nan Ierusalem.
dei synte seg i herlegdom, og tala um hans burtgang, som han skulde fullføra i Jerusalem.
32 A Petrus o me iang i me toutouki mair. Ira lao pirida, re ap udial a lingan o ol riamen kotikot impa.
Peter og felagarne hans var tunge av svevn; men då dei vakna, såg dei herlegdomen som lyste frå Jesus, og såg dei tvo mennerne som stod innmed honom.
33 Kadekadeo ira lao kotiwei sang re a, Petrus ap indang Iesus: Maing, meid mau atail kotikot met. Kit en kauada kisin im silikis: Tanpas ar, o en Moses, o en Elias; a sasa me a kasokasoi.
Då so dei skulde skiljast med honom, sagde Peter til Jesus: «Meister, det er godt me er her! Lat oss gjera tri hyttor, ei åt deg, og ei åt Moses, og ei åt Elia!» - han visste ikkje kva han sagde.
34 Ni a kasokasoi mepukat, pali en dapok kadupal irail edi, irail ari masakadar ni ar tilong nan dapok o.
Med han tala soleis, kom det ei sky og skygde yver deim, og dei vart rædde då dei kom inn i skyi.
35 O ngil eu peidido sang nan dapok o masani: Iet nai ol kompok, komail en rong i!
Då kom det ei røyst utor skyi: «Dette er son min, han som eg hev kåra meg ut! Honom skal de høyra på!»
36 A ngil wet lao wiauier, re ap diaradar Iesus ta. Ir ari nenenlata; o ni ran oko re sota kaireki meamen duen me re kilanger.
Men då røysti kom, var det ingen å sjå utan Jesus. Dei tagde med dette og tala ikkje den gongen til nokon um noko av det dei hadde set.
37 A kadekadeo manda en ran o irail lao kotidido sang nana o, pokon kalaimun ap poto dong i,
Dagen etter, då dei var komne ned av fjellet, kom ein stor folkehop imot honom.
38 A kilang, ol amen nan pokon o ngil laudeda potoan ong: Saunpadak, i poeki re ir, re kotin masani dong ai tungol putak o, pwe iei ai ieros.
Best det var, ropa ein mann utor hopen: «Meister, eg bed deg: Sjå til son min; han er einaste barnet mitt!
39 Re kotin mangi, ngen o lao koledi i, a kin madang weriwer, a kin senseroki sili, a ap kin pudopud o meid apwal ni a kin koiei sang i.
Rett som det er, grip ei ånd honom, og brått set han i og huar; og åndi slit honom til fraudi stend kring munnen på honom; det er med naudi ho vil sleppa guten, og då gjer ho mest ende på honom;
40 Ngai ari poeki ren sapwilim ar tounpadak kan, ren kause wei sang i, a re sota kak.
eg bad læresveinarne dine at dei vilde driva henne ut; men dei kunde ikkje.»
41 A Iesus kotin sapeng masani: O di wet meid soposon o sapung, ia arain ai pan mimi re omail? Ia arain ai pan kokoa komail? Wa dong ia noum putak!
Då tok Jesus til ords og sagde: «Å, du vantrune og vrange ætt! Kor lenge skal eg vera hjå dykk og tola dykk? Kom hit med son din!»
42 A ni a kokodo, tewil ap kapururada o seroki sili i, a Iesus kotin kidaueda ngen saut o, o kakelada putak o, ap kapure ong i ren sam a.
Fyrr guten kunde nå fram til Jesus, reiv åndi og sleit i honom. Men Jesus truga den ureine åndi og gjorde guten god att, og gav honom att åt faren.
43 A irail karos puriamuiki manaman en Kot. A ni ar puriamuiki en Iesus a wiawia kan ap kotin masani ong sapwilim a tounpadak kan:
Og alle var tekne av age og undring yver Guds velde.
44 Masan pukat en kaloledi nan salong omail: Nain aramas pan pangala ni pa en aramas.
Med alle var upp i under yver alt det han gjorde, sagde han til læresveinarne sine: «Høyr vel etter desse ordi, og legg deim på minne: Menneskjesonen skal gjevast yver i menneskjehender!»
45 A irail sota weweki masan wet, pwe a rir sang irail, i me irail sasaki. Irail ari masak kalelapok re a duen masan pot et.
Men dei skyna ikkje det ordet; det var dult for deim, so dei ikkje fekk tak på det, og dei torde ikkje spyrja honom um det.
46 Irail ap pil lamelame, is me pan lapalap re’rail?
Det kom ein tanke upp i deim um kven av deim som var størst.
47 A Iesus lao kotin mangi ar lamelam nan mongiong arail, ap ale seri men, kida impa a,
Men Jesus visste kva tankar dei bar i hjarta; han tok eit lite barn og sette innmed seg
48 O masani ong irail: Meamen pan apwali kisin seri men et ni ad ai, nan a kin apwali ia, a meamen pan apwali ia, nan a kin apwali, me kadar ia do; a me tikitik re omail, nan i me pan lapalapala.
og sagde til deim: «Den som tek imot dette barnet for mitt namn skuld, han tek imot meg, og den som tek imot meg, tek imot den som sende meg. For den som er minst av dykk alle, han er stor.»
49 Ioanes ap sapeng potoan ong: Maing, se kilanger amen, me kausewei tewil akan ni mar ar. Kit ari inapwiedi, pwe a sota kin iang kit idedauen ir.
Då tok Johannes til ords og sagde: «Meister, me såg ein som dreiv ut vonde ånder i ditt namn, og me forbaud honom det, for di han ikkje er i fylgje med oss.»
50 A Iesus kotin masani ong i: Eder inapiedi, pwe me so kin palian komail, nan a kin iang komail.
«De skal ikkje forbjoda det, » svara Jesus; «for den som ikkje er imot dykk, er med dykk.»
51 A kadekadeo a lao ansau, me a pan peukadala, a ap kotin saupeilang kotilang inen wong Ierusalem.
Då det leid mot den tidi at han skulde takast upp til Gud, vende han augo sine stødt mot Jerusalem; for dit etla han seg.
52 A kotin poronela men kadar akan, me pan tiong mo a. Irail ari kokola lele dong kisin kanim en Samaria eu, pwen rapaki wasa, me a pan pweiokidi ia.
Han sende bod fyre seg; men då ærendsveinarne hans kom til ei samaritanar-grend og skulde tinga hus åt honom,
53 A re sota kasamo i aki a kotin saupeila kotilang inen wong Ierusalem.
vilde folket ikkje taka imot honom, for di han var på veg til Jerusalem.
54 Sapwilim a tounpadak kan Iakopus o Ioanes lao kilanger mepukat, ap potoan ong: Maing, ma re kotin kupura, se pan poeki, kisiniai en moredi sang nanlang, kang irail la, duen Elias wiadar.
Då Jakob og Johannes, læresveinarne hans, såg det, sagde dei: «Herre, vil du me skal segja at det skal fara eld ned frå himmelen og øyda deim, soleis som Elia gjorde?»
55 A i kotin saupeido, kapung ong ira masani: Koma sota asa is Ngen, me naina kin koma?
Då snudde han seg og tala strengt til deim og sagde: «Veit det’kje kva ånd de er av?
56 Irail ap daulul wei nan eu kisin kanim.
Menneskjesonen er ikkje komen for å øyda menneskjeliv, men for å frelsa.» So gjekk dei til ei onnor grend.
57 Kadekadeo ni arail kotikot kokodo amen ap potoan ong i: Maing i pan idedauen ir wasa karos me re pan kotila ia.
Med dei for etter vegen, var det ein som sagde til honom: «Eg vil fylgja deg, kvar du so fer!»
58 Iesus kotin masani ong i: Poks akan por ar mia, o manpir en pan lang pas ar mia, a Nain aramas sota wasa en kaula wei mong a.
Jesus svara: Revarne hev hi, og fuglarne i lufti hev reir, men Menneskjesonen hev ingen stad han kann halla sitt hovud nedpå.»
59 A kotin masani ong amen: Idauen ia do! A i indada: Maing, komui kotin mueid ong ia mas, i en purela sarepedi sam ai.
Til ein annan sagde han: «Fylg meg!» «Herre, » svara han, «lat meg fyrst få ganga heim og jorda far min.»
60 A Iesus kotin masani ong i: Me melar akan en sarepedi ar melar akan, a koe kowei kalok sili wein Kot!
«Lat dei daude jorda sine daude, » sagde Jesus, «men gakk du i veg og forkynn Guds rike!»
61 Pil amen potoan: Maing, i pan idedauen ir sili, a re kotin mueid ong ia mas, i en kamurimuri ong toun im ai.
Det var ein annan og som sagde: «Eg vil fylgja deg, Herre, men lat meg fyrst få beda farvel med deim som heime er!»
62 A Iesus kotin masani ong i: Sota me pan koledi men weirada pwel, ap kilang muri, a sota koiok ong wein Kot.
Jesus svara: «Ingen som hev lagt handi på plogen, og so ser attum seg, høver for Guds rike.»
