مزامیر 94

1 ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده.

A Psalm of David for the fourth [day] of the week. The Lord is a God of vengeance; the God of vengeance has declared himself.

2 ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان.

Be thou exalted, thou that judgest the earth: render a reward to the proud.

3 گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟

How long shall sinners, O Lord, how long shall sinners boast?

4 همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند.

They will utter and speak unrighteousness; all the workers of iniquity will speak [so].

5 قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند.

They have afflicted thy people, O Lord, and hurt thine heritage.

6 بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند.

They have slain the widow and fatherless, and murdered the stranger.

7 این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.»

And they said, The Lord shall not see, neither shall the God of Jacob understand.

8 ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟

Understand now, ye simple among the people; and ye fools, at length be wise.

9 آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟

He that planted the ear, does he not hear? or he that formed the eye, does not he perceive?

10 او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟

He that chastises the heathen, shall not he punish, [even] he that teaches man knowledge?

11 خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند.

The Lord knows the thoughts of men, that they are vain.

12 خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی.

Blessed is the man whomsoever thou shalt chasten, O Lord, and shalt teach him out of thy law;

13 چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود.

to give him rest from evil days, until a pit be digged for the sinful one.

14 خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد.

For the Lord will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance;

15 بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد.

until righteousness return to judgment, and all the upright in heart shall follow it. (Pause)

16 کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟

Who will rise up for me against the transgressors? or who will stand up with me against the workers of iniquity?

17 اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم.

If the Lord had not helped me, my soul had almost sojourned in Hades.

18 وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی.

If I said, My foot has been moved;

19 هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی.

thy mercy, O Lord, helped me. O Lord, according to the multitude of my griefs within my heart, thy consolation have soothed my soul.

20 آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟

Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frames mischief by an ordinance?

21 آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند.

They will hunt for the soul of the righteous, and condemn innocent blood.

22 اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند.

But the Lord was my refuge; and my God the helper of my hope.

23 خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.

And he will recompense to them their iniquity and their wickedness: the Lord our God shall utterly destroy them.