< مزامیر 78 >

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید. 1
Учение Асафа. Внимай, народ мой, закону моему, приклоните ухо ваше к словам уст моих.
زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم. 2
Открою уста мои в притче и произнесу гадания из древности.
می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم. 3
Что слышали мы и узнали, и отцы наши рассказали нам,
اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است. 4
не скроем от детей их, возвещая роду грядущему славу Господа, и силу Его, и чудеса Его, которые Он сотворил.
خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند 5
Он постановил устав в Иакове и положил закон в Израиле, который заповедал отцам нашим возвещать детям их,
و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد. 6
чтобы знал грядущий род, дети, которые родятся, и чтобы они в свое время возвещали своим детям, -
به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند. 7
возлагать надежду свою на Бога и не забывать дел Божиих, и хранить заповеди Его,
در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند. 8
и не быть подобными отцам их, роду упорному и мятежному, неустроенному сердцем и неверному Богу духом своим.
افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند. 9
Сыны Ефремовы, вооруженные, стреляющие из луков, обратились назад в день брани:
آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند. 10
они не сохранили завета Божия и отреклись ходить в законе Его;
کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند، 11
забыли дела Его и чудеса, которые Он явил им.
کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود. 12
Он пред глазами отцов их сотворил чудеса в земле Египетской, на поле Цоан:
خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند. 13
разделил море, и провел их чрез него, и поставил воды стеною;
بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش! 14
и днем вел их облаком, а во всю ночь светом огня;
در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد. 15
рассек камень в пустыне и напоил их, как из великой бездны;
بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت! 16
из скалы извел потоки, и воды потекли, как реки.
ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند. 17
Но они продолжали грешить пред Ним и раздражать Всевышнего в пустыне:
آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند. 18
искушали Бога в сердце своем, требуя пищи по душе своей,
حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟ 19
и говорили против Бога и сказали: “может ли Бог приготовить трапезу в пустыне?”
درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟» 20
Вот, Он ударил в камень, и потекли воды, и полились ручьи. “Может ли Он дать и хлеб, может ли приготовлять мясо народу Своему?”
خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید، 21
Господь услышал и воспламенился гневом, и огонь возгорелся на Иакова, и гнев подвигнулся на Израиля
زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد. 22
за то, что не веровали в Бога и не уповали на спасение Его.
با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود 23
Он повелел облакам свыше и отверз двери неба,
و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند. 24
и одождил на них манну в пищу, и хлеб небесный дал им.
بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود. 25
Хлеб ангельский ел человек; послал Он им пищу до сытости.
سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد 26
Он возбудил на небе восточный ветер и навел южный силою Своею
تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند. 27
и, как пыль, одождил на них мясо и, как песок морской, птиц пернатых:
پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند. 28
поверг их среди стана их, около жилищ их, -
پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد. 29
и они ели и пресытились; и желаемое ими дал им.
اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود، 30
Но еще не прошла прихоть их, еще пища была в устах их,
غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت. 31
гнев Божий пришел на них, убил тучных их и юношей Израилевых низложил.
با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند. 32
При всем этом они продолжали грешить и не верили чудесам Его.
بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند. 33
И погубил дни их в суете и лета их в смятении.
هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند 34
Когда Он убивал их, они искали Его и обращались, и с раннего утра прибегали к Богу,
و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است. 35
и вспоминали, что Бог - их прибежище, и Бог Всевышний - Избавитель их,
اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند. 36
и льстили Ему устами своими и языком своим лгали пред Ним;
دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند. 37
сердце же их было неправо пред Ним, и они не были верны завету Его.
اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید، 38
Но Он, Милостивый, прощал грех и не истреблял их, многократно отвращал гнев Свой и не возбуждал всей ярости Своей:
زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست. 39
Он помнил, что они плоть, дыхание, которое уходит и не возвращается.
بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند. 40
Сколько раз они раздражали Его в пустыне и прогневляли Его в стране необитаемой!
بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند. 41
и снова искушали Бога и оскорбляли Святаго Израилева,
قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند. 42
не помнили руки Его, дня, когда Он избавил их от угнетения,
بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند. 43
когда сотворил в Египте знамения Свои и чудеса Свои на поле Цоан;
در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند. 44
и превратил реки их и потоки их в кровь, чтобы они не могли пить;
انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد. 45
послал на них насекомых, чтобы жалили их, и жаб, чтобы губили их;
محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد. 46
земные произрастения их отдал гусенице и труд их - саранче;
تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد. 47
виноград их побил градом и сикоморы их - льдом;
رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد. 48
скот их предал граду и стада их - молниям;
او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد. 49
послал на них пламень гнева Своего, и негодование, и ярость и бедствие, посольство злых ангелов;
او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت. 50
уравнял стезю гневу Своему, не охранял души их от смерти, и скот их предал моровой язве;
همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت. 51
поразил всякого первенца в Египте, начатки сил в шатрах Хамовых;
آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد. 52
и повел народ Свой, как овец, и вел их, как стадо, пустынею;
ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند. 53
вел их безопасно, и они не страшились, а врагов их покрыло море;
سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود. 54
и привел их в область святую Свою, на гору сию, которую стяжала десница Его;
ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند. 55
прогнал от лица их народы и землю их разделил в наследие им, и колена Израилевы поселил в шатрах их.
اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند. 56
Но они еще искушали и огорчали Бога Всевышнего, и уставов Его не сохраняли;
مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند. 57
отступали и изменяли, как отцы их, обращались назад, как неверный лук;
بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند. 58
огорчали Его высотами своими и истуканами своими возбуждали ревность Его.
وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد. 59
Услышал Бог и воспламенился гневом и сильно вознегодовал на Израиля;
خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد 60
отринул жилище в Силоме, скинию, в которой обитал Он между человеками;
و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد. 61
и отдал в плен крепость Свою и славу Свою в руки врага,
بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد. 62
и предал мечу народ Свой и прогневался на наследие Свое.
جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند. 63
Юношей его поедал огонь, и девицам его не пели брачных песен;
کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند. 64
священники его падали от меча, и вдовы его не плакали.
سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست. 65
Но, как бы от сна, воспрянул Господь, как бы исполин, побежденный вином,
دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت. 66
и поразил врагов его в тыл, вечному сраму предал их;
او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود 67
и отверг шатер Иосифов и колена Ефремова не избрал,
اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید. 68
а избрал колено Иудино, гору Сион, которую возлюбил.
در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود. 69
И устроил, как небо, святилище Свое и, как землю, утвердил его навек,
سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید. 70
и избрал Давида, раба Своего, и взял его от дворов овчих
او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود. 71
и от доящих привел его пасти народ Свой, Иакова, и наследие Свое, Израиля.
داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد. 72
И он пас их в чистоте сердца своего и руками мудрыми водил их.

< مزامیر 78 >