مزامیر 50

1 مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

A psalm of Asaph. The Lord God has spoken: He summons the earth from sunrise to sunset.

2 نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

From Zion, perfection of beauty, God’s glory shines forth.

3 خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

Our God comes, he cannot keep silence, devouring fire is before him, and furious tempest around him.

4 او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

He summons the heavens above and the earth to judge his people.

5 خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

Gather to him his saints by covenant-sacrifice bound to him;

6 آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

that the heavens may declare his justice, for a God of justice is he. (Selah)

7 «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

‘Hear, O my people, and I will speak, and protest to you, O Israel: I am the Lord, your God.

8 دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

Not for your sacrifices will I reprove you your burnt-offerings are ever before me

9 من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

Not a bullock will I take from your house, nor male goats out of your folds;

10 زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

for all beasts of the forest are mine, and the kine on a thousand hills.

11 همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

I know all the birds of the air, all that moves on the fields is mine.

12 اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

Were I hungry, I would not tell you, for the world and its fulness are mine.

13 مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

Am I such as to eat bulls’ flesh, or drink the blood of goats?

14 «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

Offer to God a thank-offering, pay the Most High your vows.

15 هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

Summon me in the day of distress, I will rescue you, so will you honour me.’

16 اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

But to the wicked God says: ‘What right have you to talk of my statutes, or take my covenant into your mouth

17 زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

while you yourself hate correction, and cast my words behind you?

18 وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

When you see a thief, you run with them; with adulterers you keep company.

19 سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

You let your mouth loose for evil, your tongue contrives deceit.

20 هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

You shamefully speak of your kin, and slander your own mother’s son.

21 این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

And because I kept silence at this, you did take me for one like yourself. But I will convict you and show you plainly.

22 «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

‘Now you who forget God, mark this, lest I rend you, past hope of deliverance.

23 قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

Those who bring a thank-offering honour me; but to those: who follows my way, I will show the salvation of God.’