مزامیر 37

1 مزمور داوود. به سبب بدکاران خود را آزرده‌خاطر نکن و بر آدمهای شرور حسد مبر.

Von David. - Ereifere dich nicht der Bösewichte wegen! Beneide nicht die Übeltäter!

2 آنها مانند علف بی‌دوام، به‌زودی پژمرده شده، از بین خواهند رفت.

Sie welken schnell wie Gras, verdorren wie das grüne Kraut.

3 بر خداوند توکل نما و نیکویی کن تا در زمین خود در کمال امنیت زندگی کنی.

Vertrau dem Herrn! Tu Gutes! Verbleib im Land, dich redlich nährend!

4 با خداوند خوش باش و او آرزوی دلت را به تو خواهد داد.

Wie ein verwöhntes Kind komm zu dem Herrn! Er gibt dir, was dein Herz sich wünscht.

5 خودت را به خداوند بسپار و بر او تکیه کن و او تو را یاری خواهد داد؛

Befiehl du deinen Weg dein Herrn! Auf ihn vertrau! Er wird's schon machen.

6 او از حق تو دفاع خواهد کرد و خواهد گذاشت حقانیت تو مانند روز روشن بر همه آشکار شود.

Er bringt ans Licht, daß du gerecht, und an den Tag, daß du im Recht.

7 در حضور خداوند ساکت باش و با صبر و شکیبایی انتظار او را بکش. با دیدن کسانی که با نیرنگ و حیله در زندگی موفق می‌شوند، خود را پریشان نکن.

Und schweig zum Herrn und harre sein! Ereifere über den dich nicht, der sich Erfolg erzwingt, nicht über einen Mann, der Schwindel treibt!

8 خشم و غضب را ترک کن. خاطر خود را آزرده مساز تا گناه نکنی.

Gib auf den Ärger! So ereifere dich nicht, daß selbst du Böses tätest!

9 بدکاران هلاک خواهند شد اما کسانی که انتظار خداوند را می‌کشند از برکات او برخوردار خواهند گردید.

Denn ausgerottet werden Übeltäter; die auf den Herrn vertrauen, bleiben im Besitz des Landes.

10 اشخاص شرور چندان دوامی نخواهند داشت؛ مدتی خواهند بود، ولی بعد از نظر ناپدید خواهند شد.

Noch kurze Zeit! Dann ist der Bösewicht dahin! Du schaust nach seiner Stätte. Er ist nicht mehr.

11 اما فروتنان وارث زمین خواهند شد و در صلح و صفا خواهند زیست.

Die Dulder bleiben im Besitz des Landes an reichem Glücke sich erlabend.

12 آدم شرور از انسانهای با ایمان و نیکوکار نفرت دارد و برای آنها توطئه می‌چیند،

Dem Frommen plant zuleid der Frevler Arges und fletscht die Zähne wider ihn.

13 اما خداوند به او می‌خندد، زیرا می‌بیند که روز داوری او نزدیک است.

Der Herr lacht seiner; schon sieht er seinen Tag sich nahen.

14 اشخاص شرور شمشیرهای خود را کشیده‌اند و کمانهای خود را زه کرده‌اند تا فقیران و نیازمندان را هدف حملات خود قرار دهند و درستکاران را نابود سازند.

Die Frevler zücken zwar ihr Schwert und spannen ihren Bogen, um Elende und Arme zu erlegen und hinzuwürgen, die geraden Wandels.

15 اما شمشیرهای آنها به قلب خودشان فرو خواهند رفت و کمانهایشان شکسته خواهند شد.

Allein ihr Schwert dringt in ihr eigen Herz, und ihre Bogen splittern.

16 اندک دارایی یک عادل با ارزشتر از ثروت هنگفت شریران است.

Das Wenige bekommt dem Frommen besser, als Frevlern großer Reichtum.

17 زیرا خداوند نیروی شریران را از آنها سلب خواهد کرد، اما عادلان را محافظت خواهد نمود.

Zerbrochen werden ja der Frevler Arme; die Frommen aber stützt der Herr.

18 خداوند از زندگی افراد درستکار و امین مراقبت می‌کند؛ او به ایشان ارثی فسادناپذیر خواهد بخشید!

Der Herr sorgt für die Tage lauterer Menschen, und ihr Besitztum dauert immerfort.

19 آنها در زمان بلا زحمت نخواهند دید و حتی در ایام قحطی سیر خواهند بود.

Sie werden nicht in böser Zeit zuschanden; sie werden satt in Hungertagen.

20 اما بدکاران نابود خواهند شد و دشمنان خداوند همچون گلهای وحشی زودگذر، پژمرده و فانی خواهند گردید و مانند دود ناپدید خواهند شد.

Denn nur die Frevler gehn zugrunde, des Herrn Feinde gleich der Auen Pracht; sie schwinden hin wie Rauch; sie schwinden.

21 آدم شرور قرض می‌گیرد و پس نمی‌دهد، اما شخص نیک با سخاوتمندی به دیگران کمک می‌کند.

Der Frevler borgt, kann's aber nicht zurückerstatten; freigebig, milde kann der Fromme sein.

22 کسانی که برکت خداوند بر آنها باشد وارث زمین خواهند شد، اما آنانی که زیر لعنت خداوند قرار دارند ریشه‌کن خواهند شد.

Denn die von ihm Gesegneten verbleiben im Besitz des Landes; doch die von ihm Verfluchten werden ausgerottet.

23 خداوند قدمهای دوستداران خود را استوار می‌سازد؛

Sind eines Mannes Schritte recht im Hinblick auf den Herrn, dann kümmert dieser sich um seinen Weg.

24 اگر بیفتند به آنان آسیبی نخواهد رسید، زیرا خداوند دست ایشان را می‌گیرد.

Und wankt er auch, so stürzt er nicht; ihn stützt der Herr mit seiner Hand.

25 از دوران جوانی تا امروز که پیر هستم ندیده‌ام که انسان عادل را خداوند ترک گفته باشد و فرزندانش گرسنه و محتاج نان باشند!

Ich war ein Jüngling, ward ein Greis; doch ganz verlassen habe ich den Frommen nie gesehen, noch sein Geschlecht um Nahrung betteln.

26 انسان نیکوکار با سخاوتمندی می‌بخشد و قرض می‌دهد و خداوند فرزندانش را نیز برکت می‌دهد.

Stets milde, leiht es allezeit; zum Segen sät es aus.

27 اگر از بدی دوری نمایی و نیکویی کنی در زندگی پایدار و کامیاب خواهی شد.

Dem Laster gram, der Tugend hold, so bleibst du immerdar.

28 زیرا خداوند انصاف را دوست دارد و عزیزان خود را ترک نمی‌کند، بلکه همیشه از آنها مراقبت می‌نماید. اما نسل شروران ریشه‌کن خواهد شد.

Der Herr liebt ja das Recht; von seinen Frommen läßt er nicht. Sie sind für alle Zeit geschützt; der Frevler Brut wird ausgerottet.

29 عادلان دنیا را به ارث خواهند برد و تا به ابد در آن سکونت خواهند نمود.

Den Frommen wird das Land zu eigen, sie bleiben ewiglich darin.

30 از دهان عادل حکمت بیرون می‌آید و زبان او آنچه را راست است بیان می‌کند.

Des Frommen Mund spricht Weises; nur Rechtes redet seine Zunge.

31 او شریعت خداوند را در دل خود جای داده است و از راه راست منحرف نخواهد شد.

Im Herzen trägt er seines Gottes Lehre, und seine Schritte schwanken nie.

32 شریران، عادلان را هدف قرار می‌دهند و درصددند آنها را از بین ببرند.

Der Frevler lauert auf dem Frommen, begierig, ihn zu morden.

33 اما خداوند ایشان را به دست شریران نخواهد سپرد و نخواهد گذاشت به هنگام داوری محکوم شوند.

Doch überläßt der Herr ihn nimmer seiner Hand, läßt vor Gericht ihn nicht verdammen.

34 به خداوند امیدوار باش و احکام او را نگاه دار و او به موقع تو را برکت خواهد داد و سرافراز خواهد نمود و تو به چشم خود نابودی شریران را خواهی دید.

Dem Herrn vertrau! Halt dich an seinen Weg! Dann gibt er dir das Land zu eigen; der Frevler Untergang erlebst du noch.

35 شخص شریر و ظالمی را دیدم که همچون درختی سبز به هر سو شاخ و برگ گسترده بود.

Ich habe einen Frevler voller Trotz gesehen, so kahl gemacht wie Gras im Felde.

36 اما طولی نکشید که از بین رفت و اثری از او باقی نماند؛ سراغش را گرفتم، ولی پیدا نشد.

Man schaute um; er war nicht mehr. Ich suchte ihn; er war nicht mehr zu finden.

37 اما شخص پاک و درستکار را ملاحظه کن! او عاقبت به خیر خواهد شد.

Merk auf die Lauteren! Schau auf die Redlichen, wie's jedem gut am Ende geht!

38 اما عاقبت بدکاران نابودیست و همهٔ آنها هلاک خواهند شد.

Die Missetäter aber werden all vertilgt; der Frevler Zukunft wird vernichtet.

39 خداوند عادلان را نجات خواهد داد و در سختیهای زندگی حامی آنها خواهد بود.

Der Frommen Heil dagegen kommt vom Herrn; er ist ihr Schutz zur Zeit der Not.

40 خداوند به کمک آنها خواهد شتافت و آنها را از چنگ شریران خواهد رهانید، زیرا به او پناه می‌برند.

Der Herr steht ihnen bei und rettet sie; er schirmt und schützt sie vor dem Bösen; denn sie vertraun auf ihn.